«Տատյանա Վելիկանովա»–ի խմբագրումների տարբերություն

1969 թվականին ՎելիկովանՎելիկանովան դարձավ «ԽՍՀՄ-ում մարդու իրավունքների պաշտպանության նախաձեռնող խումբ» առաջին իրավապաշտպան կազմակերպության հիմնադիր անդամներից մեկը: 1970 թվականին Վելիկանովան ստանձնեց 1968 թվականից լույս տեսնող խորհրդային իրավապաշտպանների գլխավոր պարբերականի «Ընթացիկ իրադարձությունների քրոնիկոն» մեքենագիր տեղեկատվական տեղեկագրի նախապատրաստման հիմնական կազմակերպչական գործառույթները: Ինը տարի շարունակ նրա ղեկավարությամբ լույս է տեսավ տեղեկագրի շուրջ երեսուն թողարկում: 1974 թվականի մայիսին Տատյանա Վելիկանովան, [[Սերգեյ Կովալով]]ը և [[Տատյանա Խոդորովիչ]]ը բացահայտորեն ստանձնեցին այս պարբերականի տարածման պատասխանատվությունը: 1979 թվականի նոյեմբերի 1-ին Տատյանա Վելիկանովան ձերբակալվեց «հակախորհրդային քարոզչության» մեղադրանքով: 1980 թվականի օգոստոսին Մոսկվայի քաղաքային դատարանը նրան դատապարտեց 4 տարվա [[Գուլագ|ազատազրկման]] և 5 տարվա աքսորի: Նա իր պատիժը կրել է [[Մորդովիա]]յում, իսկ աքսորը՝ [[Արևմտյան Ղազախստան]]ում ([[Մանգիշլակի մարզ]]): ՎելիխանովայիՎելիկանովայի կալանքի տարիները նկարագրված են [[Իրինա Ռատուշինսկայա]]յի «Մոխրագույնը հույսի գույնն է» վիպակում<ref>''Ирина Ратушинская''. [http://lib.ru/MEMUARY/RATUSHINSKAYA/ratush_gch.txt Серый — цвет надежды]. Overseas Publications Interchange Ltd. 1989; ISBN 1-870128-41-9</ref>:

Տատյանա Վելիկանովան ազատվել է աքսորից 1987 թվականին՝ [[Վերակառուցում (ԽՍՀՄ)|վերակառուցման]] ժամանակաշրջանում: Նա բնակվել է Մոսկվայում[[Մոսկվա]]յում, աշխատել թիվ 57 դպրոցում` որպես մաթեմատիկայի[[մաթեմատիկա]]յի [[ուսուցիչ]]: Նկարագրել է մաթեմատիկայի դասավանդման մեթոդաբանությունը[[մեթոդաբանություն]]ը<ref name="met">''Великанова Т. М.'' [http://sch57.ru/collect/velik.htm В начальной и средней школе — одна математика]. — Методическая коллекция 57 школы</ref>: