«Մասնակից:Փաշինյան Գոհար/Ավազարկղ/2»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 60.
Իր վերջին այցը նավը հասցրել է Կալինինգրադ, որտեղ 11 տարվա ընթացքում նրա ապագան անորոշ է եղել: Հաշվի առնելով «Վիտյազ» նավի զգալի ներդրումը համաշխարհային օվկիանոսի ուսումնասիրման գործում՝ 1992 թվականին որոշում է կայացվել այն թանգարանի տեսքով պահպանելու մասին։ Երկու տարի անց «Վիտյազի» վերանորոգման-վերականգնողական աշխատանքները հանգրվանել են Պատմական նավատորմի առափնյա կառամատույցի մոտ։ Ջրատարման առումով ամենամեծ գիտահետազոտական նավ-թանգարանը՝ «Վիտյազը», հանդիսանում է թանգարանի առաջին և նախկինի պես գլխավոր ցուցանմուշը։ 2007 թվականի նոյեմբերին «Վիտյազ»-ին շնորհվել է «գիտության և տեխնիկայի 1-ին աստիճանի հուշարձանի» կարգավիճակ: Թանգարանում պահվում են նավի գծագրերի «Շիհաու» նավաշինարանում ([[Գերմանիա]]), որտեղ կառուցվել է «Մարսը»: «ՑՆԻԻՄՖ» ՓԲԸ-ն ([[Սանկտ Պետերբուրգ]]) թանգարան է փոխանցել «Վիտյազի» ներքին շինությունների լուսանկարները, որոնք կատարվել են 1948 թվականին [[Վիսմար|Վիսմարում]] ([[Գերմանիայի դեմոկրատական հանրապետություն|ԳԴՀ]]) նավի վերասարքավորումից հետո<ref name="фонды">{{Cite web|url=http://www.world-ocean.ru/ru/specialist/|title=Музейное собрание.|accessdate=2010-08-08|archiveurl=https://web.archive.org/web/20100820085733/http://world-ocean.ru/ru/specialist/|archivedate=2010-08-20|deadlink=yes}}</ref>:
=== Սուզանավ-թանգարան «Բ-413» ===
<br />▼
[[Պատկեր:Kaliningrad 05-2017 img58 Ocean Museum.jpg|մինի|220x220փքս|Բ-413 սուզանավը [[Պրեգոլյա (գետ)|Պրեգոլյա]] գետի վրա]]
1997 թվականի դեկտեմբերին Համաշխարհային օվկիանոսի թանգարանի տնօրեն Ս. Գ. Սիվկովայի նախաձեռնությամբ Ռուսաստանի մշակույթի նախարար Ն. լ. Դեմենտևան դիմել էր Ռուսաստանի կառավարության նախագահ Վ.Ս. Չերնոմիրդինին՝ խնդրելով Բ-413-ը որպես ցուցանմուշ անհատույց հանձնել [[Կալինինգրադ]] քաղաքում մշտական գտնվելու վայր ունեցող թանգարանին։ ՌԾՈՒ գլխավոր հրամանատարի հրամանով [[1999|1999 թվականի]] սեպտեմբերի 3-ի Բ-413-ը դուրս է բերվել ռազմածովային ուժերի մարտական կազմից։ Բալթյան նավատորմի հրամանատար ծովակալ Վ. Գ. Եգորովի հրահանգի համաձայն՝ Բ-413-ը Կրոնշտադտից տեղափոխվել է Կալինինգրադ, որտեղ 1999 թվականի վերջին դրվել է «Յանտար» նավանորոգարանի վրա՝ թանգարանի վերանորոգման համար:<br />[[2000|2000 թվականի]] [[Հունիսի 14|հունիսի 14-ին]] նավակը փոխադրվել է Կալինինգրադ քաղաքի թանգարանային նավամատույցի մոտ, իսկ [[2000|2000 թվականի]] [[Հուլիսի 1|հուլիսի 1-ին]] տեղի է ունեցել սուզանավի հանդիսավոր փոխանցումը Բալթիական նավատորմի Համաշխարհային օվկիանոսի թանգարանին<ref name="deepstorm">[http://www.deepstorm.ru/DeepStorm.files/45-92/dts/641/B-413/B-413.htm Б-413] на сайте [http://www.deepstorm.ru/ «Штурм Глубины»].</ref>։
[[2000|2000 թվականի]] [[Հուլիսի 2|հուլիսի 2-ին]] B-413- ը այցելուների համար բաց է որպես թանգարան: Սուզանավում բացվել է «ռուսական սուզանավի պատմությունից» ցուցահանդես<ref name="deepstorm" />։
=== Տիեզերական կապի նավ «տիեզերագնաց Վիկտոր Պացաևը» ===
[[Պատկեր:Kaliningrad 05-2017 img59 Ocean Museum.jpg|մինի|«Տիեզերագնաց Վիկտոր Պացաև» նավը Համաշխարհային օվկիանոսի թանգարանում, Կալինինգրադ:]]
Ռոսկոսմոսի գիտահետազոտական նավը, որն անվանվել է տիեզերագնաց օդաչու Վիկտոր Պացաևի պատվին, 2001 թվականից գտնվում է Կալինինգրադի համաշխարհային օվկիանոսի թանգարանում: Միակ պահպանված նավը «աստղային նավատորմի» կազմից, որը կազմալուծվել է Խորհրդային Միության փլուզման և 1990-ականներին Ռուսաստանի ծանր տնտեսական վիճակի հետևանքով: Մինչև 1994 թվականը նավի հիմնական խնդիրներն էին հեռուստաչափիչ տվյալների ընդունումն ու վերլուծությունը ինչպես նաև տիեզերական սարքերի և թռիչքների կառավարման կենտրոնի միջև ռադիոկապի ապահովումը:
Ներկայումս ՆԻՍ-ն ապահովում է կապը «տիեզերագնաց Վիկտոր Պացաև» և [[Միջազգային տիեզերական կայան|Միջազգային տիեզերական կայանի]] հետ: Նավի վրա նաև բացվել է «Աստղային նավատորմի երեք տարերքները» ցուցահանդեսը, որը նվիրված է ԽՍՀՄ տիեզերական նավատորմի ճակատագրին: Նավի վրա անցկացվում է «Տիեզերական ոդիսականը» էքսկուրսիան։
▲<br />
== Ծանոթագրություններ ==
| |||