'''Ռեյմսի գեղարվեստի թանգարան''' ({{lang-fr|Musée des beaux-arts de Reims}}), թանգարան [[Ռեյմս|Ռեյմսում]], հիմնադրվել է 1794 թվականին: ԳտնվումԹանգարանը գտնվում է Սենտ-Դենիսի նախկին աբբայությունում: Այն ունի XVI—XXI դարերի եվրոպական արվեստի մեծ հավաքածու, այդ թվում`աշխարհի ամենամեծ հավաքածուն` Սgուգուհարու Ֆուջիտան:
== Պատմություն ==
1752 թվականին Անտուան Ֆերանդ դե Մոնտելոնը, Ռեյմսի նկարչության դպրոցի հիմնադիրը, մահացավ և քաղաքը քողարկեց իր արվեստի գործերի հսկայական հավաքածուն{{sfn|Catalogue historique et descriptif|1909|с=11}}: Հենց այս տարեթվին է, որ Հենրի Ժադարտը ({{lang-fr|Henri Jadart}}), Ռեյմսի թանգարանի նախկին վարողըորը 1895-1914 թվականներին եղել է Ռեյմսի թանգարանի նախկին ղեկավարը, առաջարկում է հաշվի առնելհամարել թանգարանի հիմնադրման տարեթիվը{{sfn|Catalogue historique et descriptif|1909|с=12}}<ref>На официальном сайте музея датой формирования основной коллекции указан 1794 год.</ref>:
Ֆրանսիական Մեծ հեղափոխությունից հետո որոշում է կայացվել Ռեյմսում թանգարան հիմնելու մասին, որի առաջին դահիճը նշանակվելղեկավարն է նշանակվել աբբա Նիկոլա Բերժը ({{lang-fr|Nicolas Bergeat}}){{sfn|Catalogue historique et descriptif|1909|с=13}}: ՆրանՆրա բախվելառջև էինխնդիր էր դրվել հավաքել հեղափոխական անկարգությունների ընթացքում գոյատևածհայտնաբերած արվեստի առարկաներ հավաքելու գործը,նմուշները և շուտով քաղաքի տարբեր շենքերում առաջացան մի քանի ժամանակավոր պահեստներ: հայտնվեցինԺամանակի քաղաքիընթացքում տարբերանհրաժեշտություն շենքերում: Անհրաժեշտ էրդարձավ առանձին մշտականտարածք տարածքունենալը, և 1795 թվականին պետությունը որոշեց թանգարանը տեղադրելտեղափոխել քաղաքապետարանումքաղաքապետարան: Սակայն, արդեն 1798 թվականի սկզբումսկզբին պետական թանգարանը տեղափոխվեց քաղաք և դարձավ քաղաքային: 1800 թվականի ապրիլի 5-ին այն առաջին անգամ բացվեց հասարակության առջև{{sfn|Delot С., Liot D., Montout M.-H.|2002|с=10}}:
Այնուհետև թանգարանի համար սկսվեց ծանր ժամանակաշրջան. գեղարվեստական գործի գողություններ և յուրացում, [[վերականգնումՌեստիտուցիա|ռեստիտուցիաներ]], թանգարանի զբաղեցրած տարածքների վերակազմավորում{{sfn|Catalogue historique et descriptif|1909|с=15}}: Այս ամբողջամենը ծանրությամբվատ անցնողտանելով Նիկոլա ԲերգըԲերժը մահացավ 1815 թվականին, թանգարանը ընկավ լիակատար անկմանանկում մեջապրեց: Հետզհետե վերածնունդ սկսվեց միայն 1835 թվականին նոր հսկիչըղեկավար Լուինշանակվեց ՓարիզնԼուի էրՊարին ({{lang-fr|Louis Paris}}), ով այդ ժամանակ կարողացավ վերամիավորել անհամեմատելիառանձին հավաքածուն: 1840 թվականին թանգարանը վերաբացվեց այցելուների համար{{sfn|Catalogue historique et descriptif|1909|с=17}}:
1908 թվականին նահանգը որոշեց թանգարանի համար առանձնահատուկառանձին շենք հատկացնել, և ընտրությունը ընկավկանգ առավ նախկին Սեն Դենիսի աբբայության վրա, որը գտնվում էր ՌեյմիՌեյմսի տաճարի մոտ: Թանգարանը տեղափոխվել է այնտեղ 1913 թվականին և այդ օրվանից զբաղեցրել է այս շենքը, որնև ունի պատմական հուշարձանի կարգավիճակ{{sfn|Petit guide du visiteur}}<ref>{{cite web|url=http://www2.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA00078772|title=Base Mérimée|website=|accessdate=2019-08-14}}</ref>:
