|
== Թեմատիկա ==
Վեպում Լոուրենսը գալիս է իր սկզբնական մտքին՝ ևս մեկ անգամ հակվելով հօգուտ անհատի վերածնունդիվերածնունդին, որը կարելի է գտնել միայն կնոջ և տղամարդու հարաբերության մեջ։ Սերը և անփնականանբնական հարաբերությունները այն թելերն են, որ կապում են վեպը։ Լոուրենսը վեպում ուսումնասիրում է մի շարք տարբեր հարաբերությունների և սիրավեպերի ձևեր։ Ընթերցողը տեսնում է Մելլորսի և իր կնոջ՝ Բերթայի կոպտկոպիտ, ծաղրողծաղրով լի հարաբերությունները։ Նաև ընթերցողը ծանոթանում է Թոմմի Դյուքսի հետ, ով որևէ սիրային կապարկած չունի, քանի որ չի կարողանում գտնել մի կնոջ, ում մետմեջ ինքը կհարգեր նրա խելքը և միաժամանակ ցանկալի կհամարեր։
=== Միտք և մարմին ===
Ռիչարդ Հոգարթը պնդում է, որ «Լեդի ՉաթըրիիՉաթըրլիի սիրեկանը» վեպի գլխավոր շեշտադրումը սեռական նկարագրությունները չէինչեն, այլ բարեվարքության և ամբողջականության թեմաները <ref name="Intro, 2nd edition">{{Harvnb | Hoggart | 1961 | p = viii}}.</ref>։ Այս բարեվարքությունը տանողԲարեվարքության բանալին մտքի և մարմնի հարակցումն է, քանզի «մարմինը առանց մտքի կոպիտ է, միտքը առանց մարմնի․․․ փախուստ է երկակի էությունից փախուստ է»{{Sfn | Hoggart | 1961 | p = viii}}։ Վեպի կիզակենտրոնը կյանքի՝ ամբողջովին մտքի վրա հիմնված կենսակերպի անկապակցվածությունն է, որը Լոուրենսը հատկապես տեսնում է ժամանակի երիտասարդ արիստոկրատների մոտ, ինչպես օրինակ Կոնստանսի և նրա քույր Հիլդայի երիտասարդ տարիքում ունեցած սիրային արկածների նկարագրություններում․
{{quote|Այսպիսով, նրանք տվեցին իրենց պարգևները , յուրաքանչյուրը այն երիտասարդին, ում հետ ունեցել էր ամենախելամիտ և մտերմիկ բանավեճերը։ Բանավեճերը, քննարկումները հրաշալի էին, սիրով զբաղվելը և կապվելը մի տեսակ պարզունակ վերադարձ էին հաճույքին, թեև նույնիսկ մի փոքր հիասթափություն։}}
Մտքի և մարմնի հակադրությունը կարելի է տեսնել այն անբավարարվածության մեջ, որ յուրաքանչյուրն ունեցել է իր նախկի հարաբերություններում․սիրային հարաբերություններում, օրինակ Կոնստանսի և իր ամուսնու, ով միայն միտք է, միջև մերմությանմտերմության պակասը, ևկամ Մելլորսի՝ իր կնոջից առանձին ապրելու ընտրությունըորոշումը, որը պայմանավորված էր կնոջ կոպիտ սեռային էության պատճառով.էությամբ{{Sfn | Hoggart | 1961 | p = x}}։ Այս դժգոհությունները նրանց տանում են դեպի այնպիսի հարաբերություն, որը շատ դանդաղ է կառուցվում և հիմնված է քնքշանքի, ֆիզիկական կրքի և փոխադարձ հարգանքի վրա։ Լեդի Չաթըրլին և Մելլերսը իրենց հարաբերությունների զարգացմանը համընթաց ավելին են իմանում մտքի և մարմնի փոխադարձ կապվածության մասին։ Քոննին պարզում է, որ սեքսը ավելին է, քան մի ամոթալի և հիասթափեցնող ակտ, իսկ Մելլորսը ավելին է իմանում հոգևոր մարտահրավեների մասին, որ գալիս են ֆիզիկական սիրուց։
=== Դասակարգ ===
''«Լեդի Չաթըրլիի սիրեկանը»'' վեպը նաև տարբեր հայացքներ է ներկայացնում 20-րդ դարի վաղ շրջանի Բրիտանիայի սոցիալական կյանքի մասին։ Սա ամենացայտուն կերպով նկարագրվում է հենց սյուժեում՝ արիստոկրատ կնոջ և աշխատավոր դասի տղամարդու սիրավեպ։ Խավերի միջև պառակտումը ավելի է ընդգծվում, երբ Մելլորսը խոսում է տեղական դերբիշերյան բարբառով։ Քննադատ և գրող Մարկ Շորերը սա որակում է որպես մի բարձրաշխարհիկ կնոջ արգելված սիրո պատմություն, ում գերել է մի «օտարական» ( տղամարդ ավելի ցածր սոցիալական դասից )։ Նա համարում է, որ այս կառուցվածքը տիպիկ է Լոուրենսի գործերին, որոնցում կինը կա՛մ զսպում է իր իմպուլսները, կա՛մ ազատություն տալիս դրանց <ref>{{Citation | last = Schorer | first = Mark | contribution = Introduction | title = Lady Chatterley's Lover | place = New York | publisher = Grover Press | year = 1993 | p = 17}}.</ref>։ Շորերը նշում է, որ այս երկու տարբերակներն էլ բխում են Լոուրենսի ընտանեկան միջավայրից՝ իր ամուսնությունից, որն էլ դառնում է գրողի ամենասիրելի թեման։
''Lady Chatterley's Lover'' also presents some views on the [[Social structure of Britain|British social context]] of the early 20th century. This is most evidently seen in the plot; the affair of an aristocratic woman (Connie) with a working class man (Mellors). This is heightened when Mellors adopts the local broad Derbyshire dialect, something he can slip in and out of. Critic and writer [[Mark Schorer]] writes of the forbidden love of a woman of relatively superior social situation who is drawn to an "outsider" (a man of lower social rank or a foreigner). He considers this a familiar construction in D.H. Lawrence's works, in which the woman either resists her impulse or yields to it.<ref>{{Citation | last = Schorer | first = Mark | contribution = Introduction | title = Lady Chatterley's Lover | place = New York | publisher = Grover Press | year = 1993 | p = 17}}.</ref> Schorer believes the two possibilities were embodied, respectively, in the situation into which Lawrence was born, and that into which Lawrence married, therefore becoming a favourite topic in his work.
ThereTՈhere is a clear class divide between the inhabitants of Wragby and Tevershall, bridged by the nurse Mrs Bolton. Clifford is more self assured in his position, whereas Connie is often thrown when the villagers treat her as a Lady (for instance when she has tea in the village). This is often made explicit in the narration, for instance:
{{quote|Clifford Chatterley was more upper class than Connie. Connie was well-to-do [[intelligentsia]], but he was aristocracy. Not the big sort, but still ''it''. His father was a baronet, and his mother had been a viscount's daughter.{{Sfn | Lawrence | 2003 | p = 5}}}}
As in much of Lawrence's fiction, a key theme is the contrast between the vitality of nature and the mechanised monotony of mining and industrialism. Clifford wants to reinvigorate the mines with new technology and is out of touch with the natural world.<ref>{{Cite book|title=Lawrence and the Nature Tradition: A Theme in English Fiction 1859-1914|last=Ebbatson|first=Roger|publisher=Harvester|year=1980|isbn=|location=|pages=44}}</ref> In contrast, Connie often appreciates the beauty of nature and sees the ugliness of the mines in Uthwaite. Her heightened sensual appreciation applies not just to her sexual relationship with Mellors, but to nature too.
<br />
== Controversy ==
An edition of the novel was published in Britain in 1932 by Martin Secker; reviewing it in ''[[The Observer]]'', the journalist [[Gerald Gould]] noted that "passages are necessarily omitted to which the author undoubtedly attached supreme psychological importance – importance so great, that he was willing to face obloquy and misunderstanding and censorship because of them".<ref>"New Novels", ''The Observer'', 28 February 1932, p. 6.</ref> An authorised and heavily censored abridgment was published in the United States by [[Alfred A. Knopf, Inc.]] in 1928. This edition was subsequently reissued in paperback in the United States by Signet Books in 1946.
=== British obscenity trial ===
{{main |R v Penguin Books Ltd.}}
When the full unexpurgated edition was published by [[Penguin Books]] in Britain in 1960, the [[R v Penguin Books Ltd.|trial of Penguin]] under the [[Obscene Publications Act 1959]] was a major public event and a test of the new [[obscenity]] law. The 1959 Act (introduced by [[Roy Jenkins]]) had made it possible for publishers to escape conviction if they could show that a work was of [[literary merit]]. One of the objections was to the frequent use of the word "[[fuck]]" and its derivatives. Another objection related to the use of the word "[[cunt]]".
Various academic critics and experts of diverse kinds, including [[E. M. Forster]], [[Helen Gardner (critic)|Helen Gardner]], [[Richard Hoggart]], [[Raymond Williams]] and [[Norman St John-Stevas]], were called as witnesses, and the verdict, delivered on 2 November 1960, was "not guilty". This resulted in a far greater degree of freedom for publishing explicit material in the United Kingdom. The prosecution was ridiculed for being out of touch with changing social norms when the chief prosecutor, [[Mervyn Griffith-Jones]], asked if it were the kind of book "you would wish your wife or servants to read".
The Penguin second edition, published in 1961, contains a publisher's dedication, which reads: "For having published this book, Penguin Books was prosecuted under the Obscene Publications Act, 1959 at the [[Old Bailey]] in London from 20 October to 2 November 1960. This edition is therefore dedicated to the twelve jurors, three women and nine men, who returned a verdict of 'not guilty' and thus made D. H. Lawrence's last novel available for the first time to the public in the United Kingdom".
In 2006, the trial was dramatized by [[BBC Wales]] as ''[[The Chatterley Affair]]''.
=== Australia ===
{{main|Censorship in Australia}}
Not only was the book banned in Australia, but a book describing the British trial, ''The Trial of Lady Chatterley'', was also banned. A copy was [[Smuggling|smuggled]] into the country and then published widely.<!--In what year?--> The fallout from this event eventually led to the easing of [[censorship in Australia|censorship]] of books in the country, although the country still retains the [[Australian Classification Board]].
=== Canada ===
{{main|Censorship in Canada}}
In 1962, [[McGill University]] Professor of Law and Canadian [[modernist]] poet [[F. R. Scott]] appeared before the [[Supreme Court of Canada]] to defend ''Lady Chatterley's Lover'' from censorship. Scott represented the appellants, booksellers who had been offering the book for sale.
The case arose when the police had seized their copies of the book and deposited them with a judge of the Court of Sessions of the Peace, who issued a notice to the booksellers to show cause why the books should not be confiscated as obscene, contrary to s 150A of the [[Criminal Code (Canada)|Criminal Code]].<ref>''Criminal Code'', SC 1953-54, c 51, s. 150A, as enacted by SC 1959, c 41, s 12.</ref> The trial judge eventually ruled that the book was obscene and ordered that the copies be confiscated. This decision was upheld by the Quebec Court of Queen's Bench, Appeal Side (now the [[Quebec Court of Appeal]]).<ref>''Brodie v The Queen'' (1961), 36 CR 200 (Que QB (App Side)).</ref>
Scott then appealed the case to the Supreme Court of Canada. That Court allowed the appeal on a 5–4 split, holding that the book was not an obscene publication.<ref>{{Cite web|url=http://scc-csc.lexum.com/scc-csc/scc-csc/en/item/6798/index.do?r=AAAAAQAKY2hhdHRlcmxleQE|title=Brody, Dansky, Rubin v. The Queen, [1962] S.C.R. 681|website=scc-csc.lexum.com|language=en|date=1962|access-date=2018-05-24|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160104203113/http://scc-csc.lexum.com/scc-csc/scc-csc/en/item/6798/index.do?r=AAAAAQAKY2hhdHRlcmxleQE|archivedate=2016-01-04|url-status=live}}</ref>
On 15 November 1960 an Ontario panel of experts, appointed by Attorney General Kelso Roberts, found that novel was not obscene according to the Canadian [[Criminal Code (Canada)|Criminal Code]].<ref>{{cite web|url=http://www1.sympatico.ca/cgi-bin/on_this_day?mth=Nov&day=15 |archive-url=https://archive.is/20121210072433/http://www1.sympatico.ca/cgi-bin/on_this_day?mth=Nov&day=15 |url-status=dead |archive-date=10 December 2012 |title=News |publisher=Sympatico.ca |accessdate=14 February 2011}}</ref>
=== United States ===
''Lady Chatterley's Lover'' was banned for [[obscenity]] in the United States in 1929. In 1930, [[U.S. Senator|Senator]] [[Bronson Cutting]] proposed an amendment to the [[Smoot–Hawley Tariff Act]], which was then being debated, ending the practice of having United States Customs censor allegedly obscene imported books. Senator [[Reed Smoot]] vigorously opposed such an amendment, threatening to publicly read indecent passages of imported books in front of the Senate. Although he never followed through, he included ''Lady Chatterley's Lover'' as an example of an obscene book that must not reach domestic audiences, declaring "I've not taken ten minutes on ''Lady Chatterley's Lover'', outside of looking at its opening pages. It is most damnable! It is written by a man with a diseased mind and a soul so black that he would obscure even the darkness of hell!"<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,738937,00.html "Decency Squabble"] {{webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130827230559/http://www.time.com/time/magazine/article/0%2C9171%2C738937%2C00.html |date=27 August 2013 }}, ''Time'' magazine, 31 March 1930</ref>
A [[Lady Chatterley's Lover (1955 film)|1955 French film version]] based on the novel and released by Kingsley Pictures was the subject of attempted censorship in New York in 1959 on the grounds that it promoted adultery.<ref>{{cite news|last=Crowther |first=Bosley |url= https://movies.nytimes.com/movie/review?res=980CE4DE143BEF3BBC4952DFB1668382649EDE |title=Controversial Movie has Première Here | newspaper= The New York Times | date=11 July 1959 |accessdate=14 February 2011}}</ref> The [[Supreme Court of the United States|US Supreme Court]] held on 29 June 1959 that the law prohibiting its showing was a violation of the [[First Amendment to the United States Constitution|First Amendment's]] protection of free speech.<ref>{{Citation | url = http://caselaw.lp.findlaw.com/cgi-bin/getcase.pl?friend=nytimes&navby=case&court=us&vol=360&invol=684 | title = Kingsley Pictures Corp. v. Regents, 360 U.S. 684 | date=29 June 1959 | publisher = Find law}}.</ref>
The ban on ''Lady Chatterley's Lover'', ''[[Tropic of Cancer (novel)|Tropic of Cancer]]'', and ''[[Fanny Hill]]'' was fought and overturned in court with assistance by publisher [[Barney Rosset]] and lawyer [[Charles Rembar]] in 1959.<ref>{{Citation | url = https://scholar.google.com/scholar_case?case=15811131582924106766 | title = Grove Press, Inc. v. Christenberry, 175 F. Supp. 488 (SDNY 1959) | date = 21 July 1959}}.</ref> It was then published by Rosset's [[Grove Press]], with the complete opinion by United States Court of Appeals Judge [[Frederick van Pelt Bryan]], which first established the standard of "redeeming social or literary value" as a defence against obscenity charges. Fred Kaplan of ''[[The New York Times]]'' stated the overturning of the obscenity laws "set off an explosion of [[free speech]]".<ref>{{cite news|last1=Kaplan|first1=Fred|title=The Day Obscenity Became Art|url=https://www.nytimes.com/2009/07/21/opinion/21kaplan.html|agency=The New York Times|accessdate=February 17, 2018}}</ref>
[[Susan Sontag]], in a 1961 essay in ''The Supplement'' to the ''[[Columbia Daily Spectator|Columbia Spectator]]'' that was republished in ''[[Against Interpretation]]'' (1966), dismissed ''Lady Chatterley's Lover'' as a "sexually reactionary" book, and suggested that the importance given to vindicating it showed that the United States was "plainly at a very elementary stage of sexual maturity."<ref>{{cite book |author=Sontag, Susan |title=Against Interpretation and Other Essays |publisher=Anchor Books |location=New York |year=1990 |pages=ix, 256 |isbn=0-385-26708-8 |oclc= |doi= |accessdate=}}</ref>
=== Japan ===
{{main|:ja:チャタレー事件}}
The publication of a full translation of ''Lady Chatterley's Lover'' by [[Sei Itō]] in 1950 led to a famous obscenity trial in Japan, extending from 8 May 1951 to 18 January 1952, with appeals lasting to 13 March 1957. Several notable literary figures testified for the defence, and the trial ultimately ended in a guilty verdict with a ¥100,000 fine for Ito and a ¥250,000 fine for his publisher.
=== India ===
In 1964, bookseller Ranjit Udeshi in [[Bombay]] was prosecuted under Sec. 292 of the [[Indian Penal Code]] (sale of obscene books)<ref>{{cite web | work = Indian penal code | url = http://www.vakilno1.com/bareacts/IndianPenalCode/S292.htm | title = Laws – IPC – Section 292 | publisher = Vakilno 1 | accessdate = 14 February 2011 | url-status = dead | archiveurl = https://web.archive.org/web/20110518194308/http://www.vakilno1.com/bareacts/IndianPenalCode/S292.htm | archivedate = 18 May 2011 | df = dmy-all }}</ref> for selling an unexpurgated copy of ''Lady Chatterley's Lover''.
''Ranjit D. Udeshi v. State of Maharashtra'' (AIR 1965 SC 881) was eventually laid before a three-judge bench of the Supreme Court of India, where Chief Justice Hidayatullah declared the law on the subject of when a book can be regarded as obscene and established important tests of obscenity such as the [[Hicklin test]].<ref>{{cite web| url = http://www.worldlii.org/in/cases/cen/INSC/1964/177.html|title=Ranjit D. Udeshi v. State of Maharashtra (1964)|publisher=Worldlii | accessdate=14 February 2011}}</ref>
The judgement upheld the conviction, stating that:
{{quote|When everything said in its favour we find that in treating with sex the impugned portions viewed separately and also in the setting of the whole book pass the permissible limits judged of from our community standards and as there is no social gain to us which can be said to preponderate, we must hold the book to satisfy the test we have indicated above.}}
== Cultural influence ==
| 