«Քասաղ (գետ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 12.
 
== Աշխարհագրություն ==
Քասաղն ունի 89 կիլոմետր երկարություն<ref>{{Գիրք:ՀՀՖՕՀՏԲ|131}}</ref>, ավազանը՝ 1480 կմ:²։ Նրա մեջ թափվող վտակներից ամենաջրառատը [[Ամբերդ (գետ)|Ամբերդն]] է։ Սա սկիզբ է առնում Արագածի հորդառատ աղբյուրներից և ամռանը տեղ-տեղ պահպանվող ձյան հալոցքային ջրերից։ Ամբերդի ռեժիմի կարգավորման համար առանձնապես կարևոր դեր է կատարում լեռնալանջերից քամիների բերած և խոր ձորերում կուտակած ձյունը, որ սովորաբար ստվերի տակ հալվում է դանդաղ ու դրանով իսկ գետահունը մշտապես ապահովում ջրերով։ Ամբերդը հոսում է խոր կիրճով։ Այն, Արագածում պարբերաբար թափվող տեղումների հետ կապված, մերթ ուժեղ վարարում է և մերթ էլ խիստ նվաղում։
 
Քասաղի ջրերը ամբարվում են [[Ապարան]]ի ջրամբարում և օգտագործվում ոռոգման նպատակով<ref>{{Գիրք:ՏԲ5|307}}</ref>։նպատակով։
 
Սնումը ձնանձրևային է (76 %), հորդանամ է ապրիլ-հունիս ամիսներին: Գլխափտ վտակներն են Գեդարոտը, [[Շաղվարդ (գետ)|Շաղվարդը]] և Ամբերդը: Ջուրը մաքուր է, նախկինում ձկնառատ էր: Քասաղի վրա կառուցված Ապարանի ջրամբարի ջրերը օգտագործվում են ոռոգման համար: Դեռևս XIV դ առաջին կեսին Ագիգբեկյան իշխանական տոհմի ներկայացուցիչ Ագիգբեկ Ա-ն Քասաղից ջրանցք է հանել: Գետի վրա կան քարե գեղեցիկ կամուրջներ. Աշտարակի (հին՝ 1644 թ և նոր ու մեծ՝ 1955 թ), Օշականի մոտ (XVII դ), Էջմիածնի հյուսիս-արևմտյան կողմում (մինչև 1833 թ կանգուն է եղել) Քասաղը հիշատակում է [[Մովսես Խորենացի]]ն՝ ''Քասաղ, Քար-սահղ, Քսադ'' ձևերով: [[Ղևոնդ Ալիշան|Ղ. Ալիշանը]] Քասաղ անունը առաջացած է համարում ''Քարսահ'' ձևից: Քասաղը V դ-ում ունեցել է Մեծամորից անկախ ընթացք և հոսել է [[Վադարշապատ]]ի<ref>{{Գիրք:ՏԲ5|307}}</ref>
 
== Պատկերասրահ ==