«Մոշե Դայան»–ի խմբագրումների տարբերություն

1948 թվականի հուլիսի 23-ին, [[Դավիդ Բեն Գուրիոն]]ի պնդմամբ Դայանը նշանակվեց Երուսաղեմի հրեաների կողմից վերահսկվող տարածքների զինվորական հրամանատար։<ref>''Story of my Life'' pages 110, 106–111, 115–120, 122.</ref> Այս պաշտոնում նա երկու ռազմական հարձակում ձեռնարկեց։ Երկուսն էլ գիշերային գործողություններ էին և երկուսն էլ ձախողվեցին։ Օգոստոսի 17-ին նա երկու ջոկատ ուղարկեց գրավելու կառավարության շրջակայքի բլուրները, սակայն նրանք զոհեր տալով հեռացան։<ref>Teveth. Pages 193,194.</ref> 1948 թվականի հոկտեմբերի 29-ի գիշերը, Յոավ գործողության ավարտին, դեպի հարավ ''Գինու մամլիչ գործողությունը'' սկսվեց։ Գործողության նպատակը Բեյթ Ջալայի միջով գրավել Բեթղեհեմը։ Վեց ջոկատ գործի անցան, սակայն Բեյթ Ջալայի ստորոտում գնդացրային կրակից հետ մղվեցին և ստիպված նահանջեցին։<ref>Teveth. Pages 197–199.</ref>

 

 

1948 թվականի աշնանը նա մասնակցում էր արևելյան Երուսաղեմում Հորդանանյան հրամանատար Աբդուլահ Էլ Թելի հետ Երուսաղեմի շրջանում երկարաժամկետ հրադադարի շուրջը բանակցությյուններին։ Հրադադարի և երկարատև խաղաղության հասնելու համար, նա 1949 թվականին առնվազն հինգ դեմ առ դեմ հանդիպում ունեցավ Հորդանանի Աբդուլահ արքայի հետ։<ref>''Story of My Life'', 16 and 30 Jan:page 135; 19 and 23 March: page 142; 17 December page 144.</ref> Following a February 1949 թվականի փետրվարի միջադեպից հետո, նա մեղադրվեց իր վերադասի հրամանը չկատարելու մեջ և ռազմական դատարանը նրա կոչումը փոխգնդապետից իջեցրեց մայորի։ Դա չխանգարեց նրան մասնակցել Ռոդեսի բանակցություններում։ 1949 թվականի հունիսի 29-ին նա նշանակվեց Իսրայելի պատվիրակության ղեկավար զինանադադարի բոլոր բանակցություններում։ 1949 թվականի սեպտեմբերին, չնայած բանակցություններում իր մասնակցությանը, նա խորհուրդ տվեց Բեն Գուրիոնին բանակի առջև բացել Երուսաղեմի ճանապարհը, որպեսզի հասանելի դառնան Արևմտյան պատը և Սկոպուս լեռը։<ref>''Story of My Life'', page 147.</ref><ref>Teveth. Page 208.</ref>