«Մասնակից:ArthurZQ/Ավազարկղ Զ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 30.
{{Քաղվածք|В деле с Турками на Даярских высотах, против армии Мухтара-Паши, 6 Июня 1877 года, начальствуя кавалериею Эриванского отряда, водил несколько раз свои части в атаку на сильнейшие турецкие колонны и во все время боя, продолжавшегося около 10 часов, своею распорядительностью и мужеством воодушевлял подчинённых<ref name="Сытин" />|}}
1879 թվականին Ամիլախորին նշանակվել է Կովկասյան 3-րդ հեծելազորային դիվիզիայի պետ։ 1881-1893 թվականներին Ամիլախորին ղեկավարել է Կովկասյան կազակական և Կովկասյան հեծելազորային 2-րդ դիվիզիաները, Ընդ որում՝ 1882 թվականին արժանացել է Սուրբ Վլադիմիր 2-րդ աստիճանի շքանշանի, 1883 թվականի մայիսի 15-ին ստացել է գեներալ-լեյտենանտի նոր կոչում, իսկ 1884 թվականին ընդունվել Է Նիժնի Նովգորոդի դրագունյան գնդի ցուցակներում։
Ամիլախորիի ողջ ծառայության միակ խաղաղ շրջանը կարելի է նշել 1886 թվականը՝ Չեչնիայի անարյուն հնազանդեցումը։ Կովկասյան բնակիչների վրա զինապարտության տարածման մասին կեղծ լուրերի ազդեցության տակ տեղի բնակչությունը ապստամբել էր։ Արյունոտ պայթյուն էր սպասվում ամեն րոպե։ Իշխան Ամիլախորին հանձնարարել է բարեկամորեն զսպել բնակչությանը։ Նա եկել է Չեչնիա և իր բարոյական ազդեցությամբ վերականգնել է անդորրը։ Նույն տարում Ամիլախորին ստացել է Սպիտակ արծվի շքանշան:
1893 թվականին Ամիլախորին նշանակվեց Կովկասյան բանակային կորպուսի հրամանատար, 1896-ին՝ հեծելազորի հրամանատար, իսկ հաջորդ տարի հանձնեց կորպուսը՝ նշանակվելով Կովկասյան ռազմական օկրուգի զորքերի գլխավոր հրամանատար։ 1899 թվականին Ամիլախորին պարգևատրվել է Սուրբ Ալեքսանդր Նևսկու շքանշանով, իսկ երկու տարի անց ստացել է մի շարք բացառիկ պարգևներ: Նիժնի Նովգորոդի դրագունյան գնդի 200-րդ տարելիցի առիթով Իվան Գիվիչը նշանակվեց նիժնինովգորոդյան գնդի գեներալ ադյուտանտ։
Затем, в день 50-летнего юбилея своей службы в офицерских чинах, Амилахори был пожалован орденом св. Владимира 1-й степени.
[[Файл:Amilakhvari IG.jpg|thumb|И. Г. Амилахори, 1905]]
|