«Հունարենի այբուբեն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 743.
* Մակուրիայի (ժամանակակից [[Սուդան]]) հին նուբիերեն լեզուն ավելացրել է երեք կոպտական տառեր, երկու տառեր մերոիտական գրերից և երկու հունական տառակապակցություններ կիրառվել են «ŋ» (նգ) հնչյունը արտահայտելու համար։
* Հարավսլավական տարբեր բարբառներ, որոնք նման են ժամանակակից բուլղարերենին և մակեդոներենին, գրվել են հունարենի այբուբենով{{sfn|Miletich|1920|p=}}{{sfn|Mazon|Vaillant|1938|p=}}{{sfn|Kristophson|1974|p=11}}{{sfn|Peyfuss|1989|p=}}։ Ժամանակակից հարավսլավական լեզուները այժմ գործածում են ձևափոխված կիրիլյան այբուբենները։ <!--see footnote in Macrakis 1996-->
==== Վաղ նոր դարեր ====
[[File:Karamanlidika title page 1784.JPG|thumb|right|18th century title page of a book printed in Karamanli Turkish]]
* Թուրքախոս ուղղափառ քրիստոնյաները ([[կարամանլիդները]]) թուրքերենի գրության համար կիրառել են հունարենի այբուբենը, որը կոչվում է [[կարամանլիդիկա]]։
* Տոսկական ալբաներենը ևս 1500 թվականից ի վեր գրվել է հունարենի այբուբենով{{sfn|Elsie|1991|p=}}։ 18-րդ դարում [[Վոսկոպոյա|Վոսկոպոյայում]] տպագիր մամուլում հրատարակվել են մի քանի հունատառ ալբաներեն տեքստեր։ Տոսկ ու ղեգ բարբառների համար լատինական ուղղագրությունը հաստատվել է միայն 1908 թվականին՝ [[Բիտոլա|Բիտոլայի]] կոնֆերանսի ժամանակ։ Հունական արտասանությունը մինչև հիմա երբեմն գործածվում է Հունաստանի տեղական ալբանական բարբառներում (Արնաուտյան բարբառ)։
== Գրականություն ==
* {{cite book|last=Adams|first=Douglas Q.|authorlink=Douglas Q. Adams|date=1987|title=Essential Modern Greek Grammer|url=https://books.google.com/books?id=aZMrAQAAQBAJ&printsec=frontcover&dq=modern+Greek+alphabet+pronunciation#v=onepage&q=modern%20Greek%20alphabet%20pronunciation|location=New York City, New York|publisher=Dover Publications|isbn=978-0-486-25133-2|ref=harv}}
| |||