«Մասնակից:Edojanjan/Ավազարկղ Ե»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 54.
|}
=== Պետրոսի զղջումը ===
[[Պատկեր:Peter's denial (from Mokvi).jpg|thumb|300px|''Պետրոս առաքյալը և աքաղաղը'', Ավետարան, 1300]]
Համաձայն երեք ավետարանիչների, Պետրոսը հիշեց կանխասացության մասին հենց որ կաչեց աքաղաղը, իսկ Ղուկասն ավելացնում է, որ Հիսուս այդ պահին նայեց Պետրոսի աչքերի մեջ:
Տող 62 ⟶ 63՝
*[[ագապե]] ({{lang-grc|ἀγάπη}})՝ «համամարդկային սեր», Քրիստոսի առաջին երկու հարցերում,
*[[ֆիլիա]] ({{lang-grc|φιλία}}՝ «անձնական, ընկերական սեր», միայն վերջին հարցում:
Այստեղից Ֆլորենսկին եզրակացնում է, որ հատվածը զուտ վերաբերում է Քրիստոսի և Պետրոսի միջանձնային հարաբերություններին: Պետրոսը իր ուրացմամբ դավաճանել էր Հիսուսի ընկերական սիրուն, բայց արդյունքում ներում է ստանում<ref>''Флоренский П.'' Столп и утверждение истины. М., 1914. С. 403-405.</ref>:
Պետրոսը երբեք չի մոռանում իր ուրացումը: Սուրբ Կղեմեսը՝ նրա աշակերտը, պատմում է, որ Պետրոսն իր մնացած կյանքի ընթացքում աքաղաքի կեսգիշերային երգեցողության ժամանակ ծնկի էր իջնում և լցվելով արցունքներով՝ զղջում էր իր ուրացումը, չնայած Տերը ներել էր նրան հարությունից հետո:
Պահպանվել է ավելի հին մի ավանդություն, որ Պետրոս առաքյալի աչքերը կարմրել էին հաճախակի և դառը արտասվելուց<ref>[http://days.pravoslavie.ru/Life/life1190.htm Отречение апостола Петра] // Глава из «Закона Божьего» протоиерея Серафима Слободского</ref>: Քրիստոնեական արվեստում աքաղաղը դարձավ նրան ճանաչելու ատրիբուտներից մեկը:
== Աստվածաբանական մեկնությունները ==
[[Պատկեր:Robert Leinweber 001.jpg|thumb|300px|left|Պետրոսը արցունքներով դուրս է գալիս քահանայապետի բակից]]
Պետրոսի ուրացումը և դրա հետ կապված նրա հոգևոր ապրումներն իրենց արտացոլումն են գտնում աստվածաբանական մեկնություններում: Նկարագրելով Պետրոսի՝ քահանայապետի տուն մտնելը՝ «Լոպուխինի մեկնողական Աստվածաշունչը» բարձրացնում է առաքյալի հոգևոր վիճակի մասին հարցը մինչև ուրացման դեպքի ուսումնասիրությանն անցնելը:
Այն, ինչ կատարվեց ներսում, Պետրոսի հոգում, ոչ ոքի նկատելի չեղավ. իսկ ներսում միայն երևում էր, որ նա տաքանում էր կրակի մոտ: Բնականաբար, գտնվելով նյութեղեն կրակի մոտ, Պետրոսը ստիպված էր ջանասիրաբար հանգցնել և զսպել ամեն ներքին բոց, որ ուղղակի չմատնի իրեն և իր մտադրությունները: Նա գտնվում էր մի մարդու դրությունում, որ ափից տեսնում է խեղդվողին և չունի ո՛չ ուժ, և ո՛չ միջոց գոնե ինչ-որ բանով օգնելու համար նրան: Դա առհասարակ բոլոր բարի և սիրող մարդկանց համար ամենատանջալի դրություններից մեկն է: Թե ինչպիսի հոգևոր չարչարանքներ է վերապրել Պետրոսը, տաքանալով կրակի մոտ, ծածկված է մարդկանց աչքերից<ref>[http://lopbible.ru/mat/txtmat26.htm Толковая Библия Лопухина. Евангелие от Матфея]</ref>:
Թեոփիլակտոս Բուլղարացին մանրամասնորեն կանգ է առնում աղախնի կերպարի մեկնաբանության վրա՝ ցանկանալով դատապարտել Պետրոսին. ''«Պետրոսը մեղադրվում է աղախնի կողմից, այսինքն, մարդկային թուլությունից, փոփոխական և ծառաներին հատուկ մի բանից»''<ref name="феоф_матф">[[Феофилакт Болгарский]]. [http://feofilakt.ru/ot-matfeya/glava-26.html Толкование на Евангелие от Матфея]</ref>: Աքաղաղը, որ առաքյալին զգացմունքների է բերում, Թեոփիլակտոսի կարծիքով ''«Քրիստոսի խոսքն է, որ թույլ չի տալիիս, որ մենք թուլանանք և քնենք, այլ ասում է՝ արթուն կացեք»''<ref name="феоф_матф"/>:
Ավետարանիչները Պետրոսի ուրացման տեսարանը տարբեր կերպ են տեղադրում սինեդրիոնի դատի դեպքերի համատեքստում: Համատեսները բոլոր երեք ուրացումների պատմությունը պատմությունը առանց ընդհատումների են տեղադրում (միայն Ղուկասի մոտ է ասվում, որ երկրորդ և երրորդ ուրացումների միջև անցել էր մոտ մեկ ժամ՝ Ղուկ. 22:59): Միևնույն ժամանակ, Ղուկաս ավետարանիչը ուրացումը դնում է քահանայապետի ատյանի առաջ Քրիստոսի դատապարտումից առաջ, իսկ Մարկոսը՝ դատապարտումից հետո: Ստացվում է, որ Ղուկասի տարբերակն ավելի հավանական է, քանի որ դժվար թե այդպիսի դատապարտումը տեղի ունենար վաղ առավոտյան. Սինեդրիոնին որոշ ժամանակ էր պետք, որ բավականաչափ թվով անդամներ հավաքվեն և ինչպես հարկն է քննարկեն այդպիսի կարևոր գործը<ref>[http://lopbible.ru/luk/txtluk22.htm Толковая Библия Лопухина. Евангелие от Луки]</ref>:
== Ծանոթագրություններ ==
{{Ծանցանկ}}
| |||