«Իրաք»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 537.
Համաշխարհային համալսարանների վեբոմետրիկ վարկանիշի համաձայն երկրի ամենաառաջատար համալսարաններն են Դոհուկի համալսարանը (աշխարհում 1717-րդը), Բաղդադի համալսարանը (3160-րդը) և Բաբելոնի համալսարանը (3946-րդը)<ref>{{cite web|url=http://www.webometrics.info/en/aw/Iraq|title=Iraq|publisher=Ranking Web of Universities|accessdate=26 February 2013}}</ref>։
==Մշակույթ==
Իրաքում կա երկու պետական տոն՝ Հանրապետության օրը հուլիսի 14-ին և Ազգային օրը հոկտեմբերի 3-ին։
===Երաժշտություն===
[[File:Al-Qubanchi.jpg|thumb|upright|Իրաքի [[մակամ]] ասող Մուհամմադ ալ-Քուբբանչի։]]
Առաջին հերթին Իրաքը հայտնի է [[Մակամ|մակամի]] հարուստ ժառանգությամբ, որը բանավոր ձևով սերնդեսերունդ փոխանցվել էր և անկոտրում շղթայի պես հասել մինչև մեր օրեր։ Մակամ ալ-Իրաքին համարվում է մակամի ամենանշանավոր և կատարյալ ձևը։ Ալ-Մակամ ալ-Իրաքին բանաստեղծությունների հավաքածու է, որը գրված է կա՛մ դասական արաբերենի 16 մետրերից մեկով կամ Իրաքյան բարբառով (զուհայրի)<ref>{{cite book|title=The Music of the Arabs|last=Touma|first=Habib Hassan|publisher=Amadeus Press|year=1996|isbn=978-1574670813|authorlink=Habib Hassan Touma}}</ref>։ Այս արվեստի ձևը ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն ճանաչել է՝ որպես «մարդկության ոչ նյութական հարստություն»<ref>{{cite web|url=http://www.unesco.org/culture/ich/index.php?RL=00076|title=The Iraqi Maqam}}</ref>։
20-րդ դարի սկզբին Իրաքի ամենահայտնի երգիչները հրեաներն էին<ref name="Kojaman">{{cite web|url=http://www.dangoor.com/72page42.html|title=Jewish Role in Iraqi Music|last=Kojaman|accessdate=2007-09-09}}</ref>։ 1936 թվականին Իրաքի ռադիոն ստեղծվել է ամբողջությամբ հրեական անսամբլից՝ բացի հարվածային գործիքների նվագողից։ Բաղդադի գիշերային ակումբներում անսամբլները կազմված են [[Ուդ|ուդից]], [[Քանոն|քանոնից]] և երկու [[Հարվածային գործիքներ|հարվածային գործիքներից]], մինչդեռ ռադիոյում օգտագործվում էր նաև նայ և [[թավջութակ]]<ref name="Kojaman" />։
1930-1940-ական թվականների ամենահայտնի երգիչը հավանաբար հրեա Սալիմա փաշան է (ավելի ուշ՝ Սալիմա Մուրադ)<ref name="Kojaman"/><ref name="Manasseh">{{cite news|last=Manasseh|first=Sara|publication-date=February 2004|title=An Iraqi samai of Salim Al-Nur|periodical=Newsletter|publication-place=London|publisher=Arts and Humanities Research Board Research Centre for Cross-Cultural Music and Dance Performance|issue=3|page=7|url=http://www.soas.ac.uk/ahrbmusicanddance/newsletter/musicanddance3.pdf|accessdate=2007-09-09|format=PDF|archiveurl=https://web.archive.org/web/20051202084829/http://www.soas.ac.uk/ahrbmusicanddance/newsletter/musicanddance3.pdf|archivedate=December 2, 2005|deadurl=yes|df=}}</ref>։ Փաշայի նկատմամբ հարգանքը և հրապուրանքը անսովոր էին, քանզի այդ ժամանակ ամոթալի էր համարվում կանանց հանրային ներկայացումը, և երգչուհիների մեծ մասին հավաքում էին [[Հասարակաց տուն|հասարակաց տներից]]<ref name="Kojaman" />։
Իրաքի ամենահայտնի երգահանը Էզրա Ահարոնն է, ով ուդ էր նվագում, մինչդեռ ամենահայտնի գործիքավորողը Դաուդ ալ-Քուվայթին էր։ Դաուդը և իր եղբայր Սալեհը Իրաքի ռադիոկայանի համար ստեղծել են պաշտոնական անսամբլ և պատասխանատու էին թավջութակն ու նայը ավանդական անսամբլին ներկայացնելու համար<ref name="Kojaman"/>։
== Երաժշտություն ==
|