«Նեոօսմանիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

21-րդ դարում այդ տերմինը սկսեց մատնանշել ուղղությունը թուրքական քաղաքականության մեջ, որտեղ Օսմանյան մշակութային ավանդույթների վերածնունդը նպաստեց [[Արդարություն և զարգացում կուսակցություն (Թուրքիա)|Արդարություն և զարգացում կուսակցության]] (ԱԶԿ) ժողովրդականության աճին, որն այնուհետև դարձավ իշխող: ԱԶԿ-ի կողմից այդ գաղափարախոսությանը աջակցելը Թուրքիայի [[Սոցիալական քաղաքականություն|սոցիալական քաղաքականության]] մեջ փոփոխություններ է առաջացրել երկրի վաղ ավանդույթների համատեքստում, ինչը բացասաբար է ազդել ժամանակակից Թուրքիայի հանրապետական և աշխարհիկ նվաճումների վրա<ref>[http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/turkiye/187001/istanbul_Barosu_ndan_AKP_li_vekile_cok_sert_tepki.html İstanbul Barosu’ndan AKP’li vekile çok sert tepki]// Cumhuriyet Gazetesi</ref><ref>[http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/siyaset/185737/AKP_li_vekil__Osmanli_nin_90_yillik_reklam_arasi_sona_erdi.html AKP’li vekil: Osmanlı'nın 90 yıllık reklam arası sona erdi] // Cumhuriyet Gazetesi</ref>։ ԱԶԿ-ն իր կողմնակիցներին և իր հիմնադիր [[Ռեջեփ Թայիփ Էրդողան|Ռեջեփ Էրդողանին]] (որն ընտրվել է 2014 թվականին նախագահ) անվանել է «Osmanlı torunu» (օսմանների հետնորդներ)<ref>[http://www.islamianaliz.com/haber/iste-akpnin-yeni-secim-sarkisi-tam-bir-osmanli-torunu-reisle-girdi-kol-kola-davutoglu-ahmet-hoca-video/13121/ İslami Analiz<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։ Ներքին քաղաքականության փոփոխություններին հաջորդեցին արտաքին քաղաքականության փոփոխությունները։ Սոցիալական ոլորտում օսմանիզմը, որը քննադատության է ենթարկվել աշխարհիկության կողմնակիցների կողմից և խրախուսվել է ԱԶԿ-ի կողմից, հիմք է ծառայել [[Պառլամենտական համակարգ|պառլամենտարիզմի]] համակարգից [[Նախագահական համակարգ|նախագահական]] հանրապետությանը անցնելու համար՝ նպաստելով Օսմանյան կայսրությունում տեղի ունեցած ուժեղ կենտրոնացված կառավարության հաստատմանը: Քննադատները Էրդողանին մեղադրում էին այն բանում, որ նա երկիրը ղեկավարում է այնպես, կարծես [[Սուլթան|սուլթանն]] է<ref>''Barış Yarkadaş.'' [http://www.gercekgundem.com/yazarlar/baris-yarkadas/2406/akpnin-osmanli-sevdasi-ve AKP’nin Osmanlı sevdası ve…] // Gerçek Gündem</ref><ref>''Uğur Dündar.'' [http://www.sozcu.com.tr/2013/yazarlar/ugur-dundar/yeniden-osmanli-hayalinin-pesinden-kosan-akp-felaketi-yakaladi-291359/ Yeniden Osmanlı hayalinin peşinden koşan AKP, felaketi yakaladı!..] // Sözcü Gazetesi</ref><ref>{{Cite web|accessdate = 2016-01-15|lang = tr-TR|title = Kılıçdaroğlu: AKP çökmüş Osmanlıcılığı ambalajlıyor|url = http://t24.com.tr/haber/kilicdaroglu-akp-cokmus-osmanliciligi-ambalajliyor,284360|publisher = t24.com.tr}}</ref>։

Այս եզրույթն օգտագործվում է 2002 թվականից ԱԶԿ-ի կողմից իրականացվող թուրքական արտաքին քաղաքականությունը նկարագրելու համար, երբ նա իշխանության եկավ Էրդողանի գլխավորությամբ, որը զբաղեցնում էր վարչապետի պաշտոնը: Նեոօսմանիզմը արմատական շեղում է [[Քեմալիզմ|քեմալիզմի]] գաղափարներից, որը կողմնորոշում է դեպի արևմուտք, և որի նպատակն է խուսափել Մերձավոր Արևելքի անկայունությունից և կրոնական մոլեռանդությունից։  Քեմալիզմի հայեցակարգից հեռանալը, որը սկսվել է Թուրգութ[[Տուրգուտ Օզալ|Տուրգուտ Օզալի]] իշխանության օրոք, այժմ անվանում են նեոօսմանիզմի առաջին քայլը<ref>{{Cite book|last= Murinson |first= Alexander | title= Turkey's Entente with Israel and Azerbaijan: State Identity and Security in the Middle East and Caucasus (Routledge Studies in Middle Eastern Politics) |publisher= [[Routledge]] |date=December 2009 |page=119 |isbn=0-415-77892-1}}</ref>։