«Հունարենի այբուբեն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 709.
Էգեյանի և Կիպրոսի որոշ բարբառները պահպանել են երկար բաղաձայններ, որոնք արտասանվում են {{IPA|[ˈɣamːa]}} և {{IPA|[ˈkapʰa]}}, Կիպրոսում արտասանվում է {{lang|el|ήτα}} {{IPA|[ˈitʰa]}}<ref>{{cite journal|doi=10.1016/0024-3841(68)90130-7|last=Newton|first=B. E.|year=1968|title=Spontaneous gemination in Cypriot Greek|journal=Lingua|volume=20|pages=15–57|issn=0024-3841}}</ref>։<br />
=== Տառերի ձևերը ===
[[File:Gospel Estienne 1550.jpg|{{Largethumb}}|upright|
Տառերի հնագույն ձևերը հին ճամանակներում եղել են մեծատառ և փոքրատառ։ Բացի փոքրատառերից, ուղիղ գրավոր ձևերը (մեծատառերը) պահպանվել են քարերի փորագրություններին կամ կոտրտված խեցիների վրա։ Առավել տիրապետող գրային ձևերը ևս, որ հարմարեցվել են ձեռագրությանը փափուկ նյութերի վրա, ստեղծվել են հին ժամանակներում։ Այս ձեռագրերը հիմնականում պահպանվել են Եգիպտոսի պապիրուսային բնագրերում սկսած [[Հելլենականության դարաշրջան|հելլենիստական դարաշրջանից]]։ ՀԻն ձեռագրերը զարգացել են 2 առանձին ձևերով՝ «ունիկալ գիր» մանրամասնորեն մշակված, կաղապարված հավասարաչափ տառերով, որ կիրառվել են գրքերում մանրամասնորեն պատրաստված գրական և կրոնական ձեռագրերում, «արագագիր», որը կիրառվում էր ամենօրյա գրությունների համար<ref name="thompson">{{harvnb|Thompson|1912|pp=102–103}}</ref>։ Արագագիր տարբերակները մոտ են փոքրատառերի ձևերին։
|