«Մայր Հայաստան հուշահամալիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 27.
 
Հաղթանակի հուշահամալիրի ճարտարապետական և քանդակագործական մասերը համարժեք են և ընդհանուր մտահղացման սահմաններում ունեն ինքնուրույն նշանակություն, բովանդակություն ու իմաստավորում։ Պատերի զուսպ պլաստիկ մշակումը, քանդակազարդ շքամուտքի 19 չկրկնվող վարդյակների նուրբ նկարվածքը հարազատ են ազգային արվարձանի լավագույն նմուշներին։
 
== Հուշարձանի բնորդուհի ==
Մայր Հայաստան հուշարձանի բնորդուհին հայ մանկավարժ Եվգենյա Մուրադյանն է (ծնվել է 1942)<ref name="armenpress">https://armenpress.am/arm/news/938650.html?fbclid=IwAR06X-lgCUir2ruSeJM-mcyYkMyTjYSt1bbrnkiXyDuMjL5hjUhxlLq4RmI</ref>։
1950 թվականին [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]<nowiki/>ում տարած հաղթանակի առթիվ կառուցվեց «Մայր Հայաստան» հուշահամալիրը։ Հետագայում՝ 1967 թվականին, Իոսիֆ Ստալինի արձանը հանելուց հետո տեղադրվեց քանդակագործ Արա Հարությունյանի հեղինակած «Մայր Հայաստան արձանը», որը մարմնավորում է անկոտրում ռազմական ոգու, հայրենիքի պահապան հրեշտակ հայ մոր հավաքական կերպարը<ref name="ankakh">http://ankakh.com/article/99178/%E2%80%8B%C2%ABmayr-hayastani%C2%BB-bnvorduhin%D5%9D-chmarvogh-lyegyend</ref>։
 
Գենյա Մուրադյանը պատմում է, թե ինչպես Արա Հարությունյանը առաջարկեց իրեն դառնալ արձանի բնորդուհի։ Նա 17 տարեկան էր, երբ քանդակագործը նկատեց նրան և մայրիկին ասաց, որ Ստալինի արձանի փոխարեն պետք է դրվի Մայր Հայաստանի արձանը։ Նա խնդրեց Գենյայի մայրիկին աղջկան ուղարկել արվեստանոց, սակայն մայրիկը թույլ չտվեց։ Ավելի ուշ աղջիկը եղբոր հետ գնաց արվեստանոց։ 4-5 սեանսի ընթացքում քանդակեց աղջկա դեմքը, որի մասին նա ասել է․ {{քաղվածք|Շատ հետաքրքիր էր, շատ նման էր, բացի հոնքերից, հոնքերը միացրած էին իրար, ու ինքն ասաց՝ դա վեհ կնոջ, ուժեղ կնոջ իմաստն ունի, որ հայ կինը եղել է ուժեղ, հաղթանակող, կռվող, պաշտպանող ազգը, հայրենիքը<ref name="galatv">http://galatv.am/hy/news/09875432/</ref>։|}}
Մուրադյանի խոսքերով այդ դրվագը փոխել է իր ներաշխարհը․ {{քաղվածք|Ես ավելի ուժեղացա, ես ինձ զգում եմ այնպես, ինչպես կա կանգնած<ref name="galatv" />։|}}
Բնորդուհին նշում է, որ առաջարկն ընդունել է սեփական էմոցիաներից ելնելով և այդ պահին շատ հեռու էր կերպարի իրական նշանակությունն ամբողջ էությամբ ընկալելուց<ref name="ankakh" />։
 
Արձանը սկսել են քանդակել [[1961]] թվականին, և [[1967]] թվականին պատրաստի վիճակում կիսանդրին մաս-մաս տեղափոխել<ref name="armenpress" />։
 
== Մայր Հայաստան զինվորական թանգարան ==