|
BY ADMİN TURANEMPIRE> -----------------------------------http://www.hareketligifler.net/data/media/727/azerbaycan-bayragi-hareketli-resim-0006.gif http://www.kodbul.org/img/bayrak/tr1.gif -----------------
{{Հայերենի այբուբեն}}
'''Ե, ե''', հայկական այբուբենի հինգերորդ տառը. անվանումը՝ '''եչ'''. սերում է հունական նախատիպարից, թվային արժեքն է հինգ, հինգերորդ։
КАРАБАХ❤АЗЕРБАИЖАНА
Հին գրական [[հայերեն]]ի [[այբբենական համակարգ]]ում Ե-ի դերն էր առաջնային շարքի միջին բարձրացման [[ձայնավոր]] [[հնչույթ]]ի արտահայտումը։ Ետգրաբարյան հայերենում ամենուր, հին, ավանդական (մեսրոպյան) [[ուղղագրություն|ուղղագրության]] գործառույթներում այն պահպանեց իր այբբենական արժեքը. արևելահայ նոր ուղղագրության համաձայն, ինչպես և նոր այբբենական համակարգում այն իր հին նշանակությունը պահպանում է առաջնային շարքի միջին միջին բարձրացման ձայնավորի (նաև պայմանականորեն '''է→ե''' [[հնչյունափոխություն|հնչյունափոխությամբ]] գոյացածի) համար, ինչպես՝ '''ձեր, մեկ, վեր, (կէս), կես, (մէջ)→մեջ, (սէր)→սեր''', բացի բառասկզբի դիրքից, ուր այդ նշանակությամբ գործառում է '''է''' տառը ('''էջ, էակ''', ստուգաբանական գրությամբ՝ '''մանրէ, որևէ''' և այլն)։ Բառասկզբի դիրքում, բառամիջում ու բառավերջում ձայնավորից հետո ե-ն այժմ արտահայտում է '''յե''' [[երկհնչյուն]]ը ('''ես, երգ, երկիր, ամենաերկար''')։ '''Եմ''' [[օժանդակ բայ]]ի եզակի առաջին և երկրորդ դեմքի, իսկ հոգնակիի բոլոր ձևերում այս տառը հանդես է գալիս բառասկզբի դիրքում ՝ ավանդական գրության սկզբունքով ('''եմ, ես ենք, եք, են'''), թեև իբրև վերջահար տարրեր հնչյունաբառում՝ [[բաղաձայն]]ից հետո դրանք արտասանվում են պարզ ձայնավորով, ձայնավորից հետո՝ երկհնչյունով՝ '''յե'''. գրելու (յ) եմ, տղա (յ) ես։
YA ALLAH --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------◥◣◆◢◤ ◥◣◆◢◤ MAZLUMA BU DUNYAYI CEHENNEM EYLEYENLERE BİZDE BU DUNYAYI DAR EDERİZ !-----------
WE MAKE LİFE UNBEARABLE FOR THEM WHO TURN WORLD INTO HELL FOR OPPRESSED! ----------------------------------------------- F U C K ARMANIA СУКА ! ------
Բառամիջում և բառավերջում, բացի կանոնից բխող սահմանափակումից, ե-ն համահունչ է [[է]]-ին (գետ, հերոս, բազե, թե)։
[[Բարբառ]]ային [[տառադարձություն]]ներում նույն ձայնավորի համար սովորաբար գործածվում է '''է''' տառը, իսկ ե-ն պահպանվում է որոշ երկբարբառակերպերի համար՝ օրինակ '''իէ''', երբեմն '''ըէ''' արտասանությունները նշելու ժամանակ։
[[Ուղղագրություն|Ուղղագրական]] կանոների համաձայն ե+վ→եվ հնչյունակապակցությունը կարող է արտահայտվել նաև '''և''' տառով։ Օրինակ՝ ''տարեվերջ, հոգեվարք'' և ''բարև, արև''։ Իսկ երբ [[տողադարձ]]ի ժամանակ վանկաբաժանն ընկնում է և-ի (ե+վ) միջով, գրվում էբաղադրյալ ձևով՝ ''արե-վային, տերե-վաթափ''։<ref name="Պետրոսյան">Հ. Զ. Պետրոսյան, Հայրենագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1987, էջ 191-193</ref>
== Բրայլով ներկայացումը ==
{|class=wikitable
|
