«Ներոն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չNo edit summary |
|||
Տող 2.
{{Տեղեկաքարտ Միապետ}}
'''Ներոն Կլավդիոս Կեսար Օգոստոս Գերմանիկոս''' ({{lang-lat|Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus}}, {{ԱԾ}}), ծնունդով՝ Լուկիոս Դոմիցիոս Ահենոբարբոս (լատիներեն՝ Lucius Domitius Ahenobarbus), [[Հռոմի կայսրերի ցանկ|
== Ծագում ==
Լուկիոս Դոմիցիոս Ահենոբարբոսը
Ներոնի հայրը եղել է Լուկիոս Դոմիցիոս Ահենոբարբոսի և Անտոնիա Ավագի որդին։ Գնեոսն, այսպիսով, հոր կողմից Գնեոս Դոմիցիոս Ահենոբարբոսի (մ.թ.ա. 32 թ. կոնսուլ) և
== Իշխանության հասնելը ==
Ներոնը չէր սպասում, որ դառնալու է կայսր, քանի որ իր քեռի [[Կալիգուլա]]ն թագադրվել էր 25 տարեկանում և բավարար ժամանակ ուներ իր համար ժառանգորդ ունենալու։ Ներոնի մայրը՝ [[Ագրիպինա Կրտսեր|Ագրիպինան]], կորցրել էր Կալիգուլայի բարեհաճությունը և իր ամուսնու մահից
Մինչև [[Վալերիա Մեսալինա]]յի հետ ամուսնանալը Կլավդիոսն ամուսնացած է եղել երկու անգամ։<ref name="suetonius-claudius-26">Suetonius, ''The Lives of Twelve Caesars'', Life of Claudius [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Claudius*.html#26 26].</ref> Նախորդ ամուսնություններից ունեցել է երեք զավակ, որոնց թվում՝ մի որդի, ով մահացել էր երիտասարդ տարիքում։<ref name="suetonius-claudius-27">Suetonius, ''The Lives of Twelve Caesars'', Life of Claudius [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Claudius*.html#27 27].</ref> Մեսալինայից ունեցել է երկու երեխա
48 թ. իր սիրեկանի հետ Մեսալինան
51 թ. Ներոնը դառնում է տասնչորս տարեկան և արդեն համարվում է չափահաս։<ref name="annals-xii-41">Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 12#41|XII.41]].</ref> Նա նշանակվում է պրոկոնսուլ, ներկայացվում է [[Հռոմեական սենատ|Հռոմի սենատին]], Կլավդիոսի հետ միասին ներկայանում է հանրությանը։<ref name="annals-xii-41"/> 53 թ. ամուսնանում է իր
== Կայսր (մ.թ. 54) ==
Տող 27 ⟶ 22՝
[[Պատկեր:Neroandseneca.jpg|մինի|աջից|240px|Ներոնը և Սենեկան։ Հուշարձան [[Կորդոբա]]յում, [[Իսպանիա]]:]]
Կլավդիոսը
Ներոնն իշխանության
Ներոնի մայրը ցանկանում է ամեն կերպ միջամտել որդու գործերին։ 54 թ.
Կան տեղեկություններ, որ Ներոնը բավարարված չէր Կլավդիա Օկտավիայի հետ
== Մոր սպանությունը և իշխանության կենտրոնացումը ==
Ժամանակի հետ Ներոնը դառնում է ավելի հզոր
58 թ. Ներոնը սիրային
== 64 թ. Հռոմի մեծ հրդեհը ==
Հայտնի չէ, թե ով կամ ինչն է եղել հրդեհի պատճառը, կամ արդյոք այն եղել է պատահար, թե՝ կազմակերպված։ [[Սվետոնիոս]]ը և [[Դիոն Կասսիոս|Կասիոս Դիոնը]] հակված են կարծելու, թե դա եղել է Ներոնի արածը՝ պալատների համալիր կառուցելու նպատակով։ Տակիտոսը նշում է, թե քրիստոնյա հավատացյալները խոստովանել են իրենց մեղքը, սակայն, որևէ բան հայտնի չէ նրանց կտտանքների ենթարկելու մասին։<ref name="annals-xv-44">Tacitus ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#44|XV.44]].</ref> Պետք է ասել, որ հրդեհի պատահարները Հին Հռոմում եղել են սովորական երևույթ, ինչպես, օրինակ, 69 թ. և 80 թ. պատահած մեծ հրդեհները։<ref name="tacitus-histories-I.2">Tacitus, ''Histories'' [[wikisource:The Histories (Tacitus)/Book 1#2|I.2]].</ref><ref>Suetonius, ''Lives of Twelve Caesars'', Life of Titus [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Titus*.html#8 8].</ref>▼
▲Հայտնի չէ, թե ով կամ ինչն է եղել հրդեհի պատճառը, կամ արդյոք այն եղել է պատահար,
[[Սվետոնիոս]]ի և [[Դիոն Կասսիոս|Կասիոս Դիոնի]] պատմելով, քաղաքը վառվելու ժամանակ Ներոնը բեմական զգեստով կանգնել և երգում էր։<ref>Suetonius, ''The Lives of Twelve Caesars'', Life of Nero, [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Nero*.html#38 38]; Cassius Dio, ''Roman History'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/62*.html#16 LXII.16].</ref> Հայտնի լեգենդը պնդում է, թե Ներոնը հրդեհի ժամանակ նվագում էր [[ջութակ]], ինչն անախրոնիզմ է, քանի որ 1-ին դարի Հռոմում ջութակ չի եղել։▼
▲[[Սվետոնիոս]]ի և [[Դիոն Կասսիոս|Կասիոս Դիոնի]] պատմելով, քաղաքը վառվելու ժամանակ Ներոնը բեմական զգեստով կանգնել և երգում էր։<ref>Suetonius, ''The Lives of Twelve Caesars'', Life of Nero, [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Nero*.html#38 38]; Cassius Dio, ''Roman History'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/62*.html#16 LXII.16].</ref> Հայտնի լեգենդը պնդում է, թե Ներոնը հրդեհի ժամանակ նվագում էր [[ջութակ]], ինչն [[անախրոնիզմ]] է, քանի որ 1-ին
[[Կոռնելիոս Տակիտոս|Տակիտոսը]] սակայն համարում է, թե Ներոնն այդ ժամանակ եղել է Անտիումում։<ref name="annals-xv-39">Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#39|XV.39]].</ref> Տակիտոսն ասում է նաև, թե քաղաքը վառվելու ժամանակ Ներոնի քնար նվագելու և երգելու մասին խոսակցությունները բամբասանք են։<ref name="annals-xv-39"/> Նրա պատմելով, Ներոնը վերադառնում է Հռոմ և իր միջոցներից վճարելով, կազմակերպում է օգնություն։<ref name="annals-xv-39"/> Ներոնը բացում է իր պալատները՝ օթևան և ուտելիք տրամադրելով անտուն մնացածներին։<ref name="annals-xv-39"/> <br />▼
▲[[Կոռնելիոս Տակիտոս|Տակիտոսը]] սակայն համարում է,
== Պատերազմը Պարթևաստանի հետ Հայաստանի համար ==▼
Ներոնի իշխանության անցնելուց կարճ ժամանակ անց [[Մեծ Հայք]]ի թագավորությունը տապալեց [[Վիրք|իբերիացի]] արքայազն [[Հռադամիզդ]]ին և նրա տեղը գրավեց [[պարթևներ]]ի նշանակած [[Տրդատ Ա]]-ն։<ref name="annals-xiii-7">Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 13#7|XIII.7]].</ref> Սա դիտարկվեց որպես պարթևների ներխուժում Հռոմի տարածք, քանի որ այդ ժամանակ Մեծ Հայքի վրա տարածվում էր Հռոմի վասալային իշխանությունը։<ref name="annals-xiii-7"/> Հռոմում մտահոգված էին, թե ինչպես է երիտասարդ կայսրը ելք գտնելու այս իրավիճակից։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 13#8|XIII.8]].</ref> Ներոնն անմիջապես դեպի Հայք ուղարկեց մի զորք Գնեոս Դոմիցիոս [[Կորբուլոն]]ի հարամանատարությամբ։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 13#9|XIII.9]].</ref> Պարթևները ժամանակավորապես Հայաստանի վրա իրենց ունեցած վերահսկողությունը զիջեցին Հռոմին։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 13#10|XIII.10]].</ref><br />▼
Այս առաջին հաղթանակից հետո Ներոնը բարձրացավ հանրության աչքին։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 13#56|XIII.56]].</ref>[[Կապադովկիա]]ցի ազնվական [[Տիգրան Դ]]-ն թագադրվեց Հռոմում և Ներոնի կողմից նշանակվեց Հայքի նոր կառավարիչ։<ref name="annals-xiv-36">Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 14#36|XIV.36]].</ref> Որպես պարգևատրում, Կորբուլոնը նշանակվեց Ասորիքի նահանգապետ։<ref name="annals-xiv-36"/>▼
▲Ներոնի իշխանության անցնելուց կարճ ժամանակ անց [[Մեծ Հայք]]ի թագավորությունը
▲Այս առաջին հաղթանակից հետո Ներոնը
62 թ. Տիգրանը ներխուժեց պարթևական [[Ադիաբենե]] գավառը։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#1|XV.1]].</ref> և, նորից, Հռոմն ու պարթևաստանն սկսեցին պատերազմ, որը տևեց մինչև 63 թ.։ Որպես պատասխան, պարթևները պատրաստվում էին հարվածել Հռոմի պրովինցիա Ասորիքին։<ref name="annals-xv-4">Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#4|XV.4]].</ref> Կորբուլոնը փորձում էր համոզել Ներոնին՝ շարունակել պատերազմը, սակայն Ներոնն զգում էր խաղաղության անհրաժեշտությունը։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#16|XV.16]].</ref> Հռոմում կային անհանգստություններ արևելքից հացահատիկի մատակարարման և պետության միջոցների սղության համար։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#18|XV.18]].</ref>▼
▲62 թ. Տիգրանը
Այս ամենի արդյունքը եղավ այն, որ Տրդատը նորից դարձավ Հայաստանի թագավոր, սակայն այս անգամ նրան թագադրեց Ներոնը՝ Հռոմում։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#29|XV.29]].</ref> Հետագայում, Հայաստանի թագավոր էր նշանակվում պարթևական արքայազն, սակայն, նրա նշանակումը պարտադիր պետք է հաստատեր Հռոմը։ <br />▼
▲Այս ամենի արդյունքը եղավ այն, որ Տրդատը նորից դարձավ Հայաստանի թագավոր, սակայն այս անգամ նրան թագադրեց Ներոնը՝ Հռոմում։<ref>Tacitus, ''Annals'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 15#29|XV.29]].</ref> Հետագայում, Հայաստանի թագավոր էր նշանակվում պարթևական արքայազն, սակայն
== Վինդեքսի և Գալբայի ապստամբությունները և Ներոնի մահը ==
[[Պատկեր:Nero Palatino Inv618.jpg|մինի|200px|Ներոնի մարմարե կիսանդրին]]
68 թ. մարտին գալիացի կառավարիչ Գայոս Հուլիոս Վինդեքսն
Հռոմի կայսր Ներոնը մեր թվարկության 68 թվականին ինքնասպան է
== Ծանոթագրություններ ==
|