«Մասնակից:AllaSimonyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 7.
Պուշկինի մահից հետո, առաջին անգամ տպագրվել է [[1837]] թվականին «Ժամանակակից» ամսագրում, բաըց այն տպագրվել է գրաքննության փոփոխություններով, որոնք կատարել է [[Վասիլի Ժուկովսկի]]ն:Առանց գրաքննության խմբագրումների, որոնք խեղաթյուրում են հեղինակի մտադրությունը, բանաստեղծությունը առաջին անգամ հրատարակվել է միայն [[1904]] թվականին:
Ա. Ս. Պուշկինի վիպակի հիման վրա ռուսական կոմպոզիտոր [[Ռեյնգոլդ Գլիեր|Ռ.Մ. Գլիերը]] ստեղծեց նույն անունով [[Բալետ|բալետը]], որի մեծագույն հատվածը, [[«Մեծ քաղաքի հիմնը»]], դարձավ [[Սանկտ Պետերբուրգի օրհներգ]]ը:
{{քաղվածք|Վիպակում պատմվում է աղքատ, ողորմելի
В повести рассказывается о бедном, ничтожном петербургском чиновнике, каком-то Евгении, неумном, неоригинальном, ничем не отличающемся от своих собратий, который был влюблён в какую-то Парашу, дочь вдовы, живущей у взморья. Наводнение 1824 года снесло их дом; вдова и Параша погибли. Евгений не перенёс этого несчастия и сошёл с ума. Однажды ночью, проходя мимо памятника Петру I, Евгений, в своём безумии, прошептал ему несколько злобных слов, видя в нём виновника своих бедствий. Расстроенному воображению Евгения представилось, что медный всадник разгневался на него за это и погнался за ним на своём бронзовом коне. Через несколько месяцев после того безумец умер.
|Վալերի Բրյուսով}}
| |||