«Խորխե Լուիս Բորխես»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
→‎Կենսագրություն: Կատարվել են տեղափոխումներ եւ սրբագրություններ։
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գրող}}
'''Խորխե Լուիս Բորխես''', ({{lang-es|Jorge Luis Borges}} <small>([[Պատկեր:Speaker Icon.svg|13px]] [[:Media:Jorge Luis Borges//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b9/Jorge_Luis_Borges.ogg| audio]])</small> ({{ԱԾ}}), ազգությամբ [[արգենտինա]]ցի գրող, էսսեիստ, թարգմանիչ։ Հայտնի է որպես արկածային և դետեկտիվ ժանրերի ստեղծագործությունների հեղինակ<ref>{{Cite web|title = БОРХЕС, ХОРХЕ ЛУИС {{!}} Энциклопедия Кругосвет|url = http://www.krugosvet.ru/enc/kultura_i_obrazovanie/literatura/BORHES_HORHE_LUIS.html|website = www.krugosvet.ru|accessdate = 2016-02-14}}</ref>։ Բացի գրական գործունեությունից՝ Խորխե Լուիս Բորխեսը աչքի է ընկել իր քաղաքական պահպանողական հայացքներով, ինչպես նաև մի շարք փիլիսոփայական վերլուծություններով։ Միջազգային ճանաչում ձեռք է բերել [[1960-ական թվականներ]]ին։
 
== Կենսագրություն ==
Խորխե Լուիս Բորխեսը ծնվել է 1899 թվականի օգոստոսի 24-ին։ Գրողը հոր կողմից ժառանգել է իսպանական և իռլանդական արմատներ։ Մայրը, ըստ որոշ աղբյուրների, սերել է պորտուգալա-հրեական ընտանիքից։ Ինքը՝ հեղինակը բազմիցս նշել է, որ իր երակներով հոսում է բասկական, անդալուզական, հրեական, անգլիական, պորտուգալական և նորմանդական արյուն<ref>[http://lib.ru/BORHES/int2.txt_Ascii.txt Անտոնիո Կարիսոյի հետ հարցազրույց]</ref>։ Ընտանիքում հիմնականում խոսել են իսպաներեն և անգլերեն։ Վաղ հասակից Խորխե Լուիսը հետաքրքրվել է պոեզիայով, չորս տարեկան հասակում արդեն շատ վարժ գրել և կարդալ գիտեր։ 1905 թվականին՝ տնային դաստիարակչուհու օգնությամբ Բորխեսը սկսում է սովորել անգլերեն։ Իսկ մեկ տարի անց գրում է իր առաջին «La visera fatal» (թարգմ. «Ճակատագրական երեսկալը») պատմվածքը։ Արդեն տասը տարեկանում Խորխե Լուիսը անգլերենից իսպաներեն է թարգմանում [[Օսկար Ուայլդ]]ի «Երջանիկ արքայազնը» ստեղծագործությունը, որը հետագայում Բորխեսի թարգմանությամբ լույս է տեսնել տեղական ամսագրերից մեկում։ Իր մուտքը գրական աշխարհ Խորխե Լուիս Բորխեսը այս կերպ է նկարագրել.
=== Մանկությունը ===
Խորխե Լուիս Բորխեսը ծնվել է 1899 թվականի օգոստոսի 24-ին։ Գրողը հոր կողմից ժառանգել է իսպանական և իռլանդական արմատներ։ Մայրը, ըստ որոշ աղբյուրների, սերել է պորտուգալա-հրեական ընտանիքից։ Ինքը՝ հեղինակը բազմիցս նշել է, որ իր երակներով հոսում է բասկական, անդալուզական, հրեական, անգլիական, պորտուգալական և նորմանդական արյուն<ref>[http://lib.ru/BORHES/int2.txt_Ascii.txt Անտոնիո Կարիսոյի հետ հարցազրույց]</ref>։ Ընտանիքում հիմնականում խոսել են իսպաներեն և անգլերեն։ Վաղ հասակից Խորխե Լուիսը հետաքրքրվել է պոեզիայով, չորս տարեկան հասակում արդեն շատ վարժ գրել և կարդալ գիտեր։ 1905 թվականին՝ տնային դաստիարակչուհու օգնությամբ Բորխեսը սկսում է սովորել անգլերեն։ Իսկ մեկ տարի անց գրում է իր առաջին «La visera fatal» (թարգմ. «Ճակատագրական երեսկալը») պատմվածքը։ Արդեն տասը տարեկանում Խորխե Լուիսը անգլերենից իսպաներեն է թարգմանում [[Օսկար Ուայլդ]]ի «Երջանիկ արքայազնը» ստեղծագործությունը, որը հետագայում Բորխեսի թարգմանությամբ լույս է տեսնել տեղական ամսագրերից մեկում։
Իր մուտքը գրական աշխարհ Խորխե Լուիս Բորխեսը այս կերպ է նկարագրել.
:''«Երբ հորս հարվածեց կուրությունը, ընտանիքում բոլորը հոգու խորքում համոզված էին, որ ես պետք է շարունակեմ նրա գրական ուղին։ Այն՝ ինչ հայրս չէր հասցրել իրականացնել կուրության պատճառով, վստահ էի, որ ես պետք է իրագործեմ հանուն նրա, հանուն այն մարդկանց, ովքեր հավատում էին, որ իմ մուտքը գրականություն լինելու է առաքելություն՝ հորս կիսատ թողած գործերը շարունակելու նպատակով։ Նման համոզմունքը, նմանատիպ վստահությունը չարդարացնել պարզապես չէի կարող։ Իսկ գրել սկսեցի վեց-յոթ տարեկան հասակում»'':
 
1921 թվականից սկսած՝ նրա բանաստեղծությունները և էսսեները տպագրվել են [[սյուրռեալինայիզմՍյուրռեալիզմ|սյուրռեալիստական]] բնույթի ամսագրերում։ 1955 թ. Բորխեսը նշանակվել է Բուենոս ԱյրեսիԱրգենտինայի Ազգային գրադարանի տնօրեն, ինչպես նաև սկսել է գրականության վերաբերյալ դասախոսություններ կարդալ [[Բուենոս Այրես]]ի պետական համալսարանում։ [[1971]] թ. ստացել է Երուսաղեմի անվան մրցանակ։ Բորխեսի ստեղծագործությունները թարգմանվել և տպագրվել են [[ԱՄՆ]]-ում և [[Եվրոպա]]յի մի շարք երկրներում։
 
1967 թվականին Բորխեսը ամուսնացել է պատանեկության տարիների իր ընկերուհու՝ Էլզա Էստետե Միլիանի հետ։ Զույգի ամուսնական կյանքը տևել է ընդամենը 3 տարի։ Օրինական ամուսնալուծությունից հետո Բորխեսը տեղափոխվել է մոր մոտ և ապրել վերջինիս կողքին մինչ նրա մահը։
 
1972 թվականին մեկնել է Ամերիկայի միացյալ ՆահանգներԱՄՆ, դասախոսություններով հանդես եկել ԱՄՆ մի շարք համալսարաններում, արժանացել բազմաթիվ պարգևների;պարգևների։ 1973-ին նրան շնորհվել է Բուենոս Այրեսի պատվավոր քաղաքացու կոչում: 1975 թվականից սկսած՝ արգենտինացի գրողը ճանապարհորդել է տարբեր երկրներում։ Ճանապարհորդությունների ընթացքում գրողին ուղեկցել է նրա անձնական օգնական [[Մարիա Կոդամա]]ն, որի հետ էլ ամուսնացել է իր մահվանից մի քանի ամիս առաջ։
 
1979 թվականին Խորխե Լուիս Բորխեսն արժանացել է ,,«Միգել դե Սերվանտես,,» մրցանակին, որը համարվում է գրականության բնագավառում ամենաբարձր պարգևը իսպանալեզու երկրներում:
 
Բորխեսը մահացել է [[լյարդ]]ի [[քաղցկեղ]]ից [[1986]] թվականի [[հունիսի 14]]-ին [[Ժնև]]ում և թաղված է Ժնևի Արքաների գերեզմանոցում, Ժան Կելվինից ոչ հեռու։
1975 թվականից սկսած՝ արգենտինացի գրողը ճանապարհորդել է տարբեր երկրներում։ Ճանապարհորդության ողջ ընթացքում գրողին ուղեկցել է նրա անձնական օգնական [[Մարիա Կոդամա]]ն, որի հետ էլ ամուսնացել է իր մահվանից մի քանի ամիս առաջ։
 
== Արգենտինական մշակույթ ==
[[Պատկեր:Borges 001.JPG|մինի|200px| Խորխե Լուիս Բորխես, 1976]]
Բորխեսի՝ արգենտինյան մշակույթի նկատմամբ ունեցած հակումը հիմնականում կապված է նրա ընտանեկան տոհմածառի հետ։ Գրողի՝ ծնունդով անգլիացի տատը ամուսնացել է արգենտինացի Ֆրանչեսկո Բորխեսի հետ, որը պատմական մեծ դեր է խաղացել քաղաքացիական պատերազմներում, որոնց արդյունքում էլ [[Արգենտինա]]ն և [[Ուրուգվայ]]ը ճանաչվել են անկախ պետություններ։
 
«Կիրք Բուենոս Այրեսի հանդեպ» վերնագրով բանաստեղծությունների ժողովածուն համարվում է Բորխեսի առաջին գիրքը, որը լույս է տեսել 1923 թվականին։ Նրա ստեղծագործությունների զգալի մասը նվիրված է արգենտինյան մշակույթին («Տանգոյի պատմությունը»), ինչպես նաև գրականությանը («Արգենտինացի գրողը և ավանդույթը»)։
Տող 29 ⟶ 27՝
== Մահից հետո ==
[[Պատկեր:Borges Lisboa 2.JPG|250px|մինի|Բորխեսին նվիրված հուշակոթող Լիսաբոնում]]
Բորխեսը մահացել է [[լյարդ]]ի [[քաղցկեղ]]ից [[1986]] թվականի [[հունիսի 14]]-ին [[Ժնև]]ում և թաղված է Ժնևի Արքաների գերեզմանոցում, Ժան Կելվինից ոչ հեռու։
 
[[2008]] թվականին [[Լիսաբոն]] քաղաքում տեղադրվեց Բորխեսին նվիրված հուշակոթող։ Կոմպոզիցիան, որը պատրաստվել է ամերկրացիհամերկրացի Ֆեդերիկո Բրուքի էսքիզի համաձայն, հեղինակի կարծիքով բավականին սիմվոլիկ է։ Այն [[գրանիտ]]ե մոնոլիտ է, որի վրա Բորխեսի [[բրոնզ]]ե ձեռքն է։ Ինչպես կարծում է քանդակագործը, ով [[1980|80]]-ական թվականներին գրողի ձեռքից քանդակ է վերցրել, դա խորհրդանշում է հենց հեղինակին ու նրա «ստեղծագործական հոգին»։ Քաղաքի կենտրոնական զբոսայգիներից մեկում տեղադրված հուշակոթողի բացմանը ներկա էր գրողի այրին՝ [[Մարիա Կոդամա]]նԿոդաման, ով գլխավորում է նրա անվան ֆոնդը։
 
Բորխեսի արխիվը պահպանվում է Տեխասի համալսարանի Հարրի Ռենսոմի կենտրոնում<ref>{{cite web|url=http://www.hrc.utexas.edu/press/releases/1999/borgesnews.html|title=Ransom Center Acquires Rare Archive of Jorge Luis Borges|date=07.04.1999|publisher=Harry Ransom Center. The University of Texas at Austin|archiveurl=http://archive.is/7OOdT|archivedate=2014-11-27}}</ref>