«Ջուզեպպե Վերդի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 126.
Իր կյանքի վերջին տարներին Վերդին մի շարք բարեգործական գործեր է ստանձնել․ 1894 թվականին հրատարակել է մի երգ նվիրված Սիցիլիայի երկրաշարժի զոհերի հիշատակին, իսկ 1895 -ից սկսած պլանավորել և հիմնադրել է մի շարք կառույցներ, այդ թվում Միլանի թոշակառու երաժիշտների համար հանգստյան տուն (Casa di Riposo per Musicisti), հիվանդանոց [[Բուսետո]]յին կից [[Վիլանովա սուլ Արդա]]յում{{sfn|Budden|1993|p=140}}{{sfn|Parker|n.d.|loc=§8}}։
Նրա վերջին գլխավոր ստեղծագործությունը ''Չորս հոգևոր գործերն'' են գրված երգչախմբի համար, հրատարաված 1898
Կաթվածահար լինելով նա կարողանում էր ներքին լսողությամբ կարդալ Պուչինիի «Բոհեմ», «Տոսկա», Լեոնկավալոյի «Ծաղրածուները», Չայկովսկու «Պիկովայա դամա» օպերաների պարտիտուրաները։ Բայց այն, ինչ նա մտածում էր այդ օպերաների մասին՝ գրված իր ուղղակի և արժանի ժառանգների կողմից, մնաց անհայտ։
|