«Մասնակից:Anne Arushanyan/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 25.
19-չդ դարում [[Կարլ Մարքս|Կառլ Մարքսը]] և [[Ֆրիդրիխ Էնգելս|Ֆրիդրիխ Էնգելսը]] ընդլայնեցին մատերիալիզմի գաղափարը՝ մշակելու ''պատմության մատերիալիստական ընկալումը,'' որը կենտրոնացած էր մարդու գործունեության(պրակտիկա, ներառյալ աշխատանքային) և այդ գործունեության արդյունքում ստեղծված, վերաստեղծված կամ ոչնչացված հաստատությունների էմպիրիկ աշխարհի վրա։ Ավելի ուշ մարքսիստները, ինչպես օրինակ Վլադիմիր Լենինը և Լեո Տռոցկին, զարգացրին դիալեկտիկական մատերիալիզմի գաղափարը, որը այնուհետև բնութագրում էր [[Մարքսիզմ|մարքսիստական փիլիսոփայությունն]] ու մեթոդները։
==
=== Առանցքային ժամանակաշրջան ===
Մատերիալիզմը զարգացել է (հավանաբար անկախորեն) [[Եվրասիա|Եվրասիայի]] աշխարհագրորեն առանձին բազմաթիվ շրջաններում այն ժամանակաշրջանում, որը [[Կարլ Ջասփեր|Կարլ Ջասփերը]] կոչել է [[Առանցքային ժամանակաշրջան]] (մ․թ․ա․ 800-200)։
[[Հնդկաստանի փիլիսոփայություն|Հին հնդկական փիլիսոփայության]] մեջ մատերիալիզմը զարգացել է մ․թ․ա 600 թվականին [[Աջիտա Կեսակամբալի|Աջիտա Կեսակամբալիի]], [[Պայսի Հիլենդարցի|Պայասիի]], Կանադայի աշխատություններով ու Ցարվակա փիլիսոփայության դպրոցի կողմնակիցների շնորհիվ։ Կանադան դարձել է [[Ատոմիզմ|ատոմիզմի]] վաղ շրջանի կողմնակիցներից մեկը։ Նյայա-Վայսեսիկա դպրոցը (մ․թ․ա․ 600-100) զարգացրել է ատոմիզմի ամենավաղ ձևերից մեկը, չնայած Աստծո մասին ապացույցներին ու նրանց դիրքորոշմանը, թե գիտակցությունը մատերիալիստական չէր, արգելել էր դրանք մատերիալիստական պիտակավորելուց։ Բուդդիստական ատոմիզմը և Ջայնա դպրոցը շարունակել են ատոմային ավանդույթները։
Քսունզին (մ․թ․ա 312-230) զարգացրել է մի [[Կոնֆուցիականություն|կոնֆուցիական]] ուսմունք, որը կենտրոնացած էր ռեալիզմի ու մատերիալիզմի վրա հին Չինաստանում։
Հին հույն փիլիսոփաները, ինչպես օրինակ [[Թալես Միլեթացի|Թալեսը]], [[Անաքսագորաս|Անաքսագորասը]] (մ․թ․ա․ 500-428), [[Էպիկուրոս|Էպիկուրը]] ու [[Դեմոկրիտես|Դեմոկրիտեսը]] կերպավորում են ավելի ուշ շրջանի մատերիալիստներն։ Լուկրետիուսի ''De Rerum Natura'' լատիներեն պոեմը արտացոլում է Դեմոկրիտեսի ու Էպիկուրի մեխանիստիկական փիլիսոփայությունը։ Այս տեսակետի համաձայն՝ այն ամենը, ինչ գոյություն ունի, մատերիա է, և բոլոր երևույթները արդյունք են հանդիսանում «ատոմներ» (թարգմանաբար՝ «անտեսանելի») կոչվող հիմնական նյութական մասնիկների տարբեր շարժումների ու գործընթացների։ ''De Rerum Natura-ն'' տալիս է մեխանիստիկական բացատրություններ այնպիսի երևույթնորի համար, ինչպիսիք են էրոզիան, գոլորշիացումը, քամին և ձայնը։ Հայտնի սկզբունքներ, ինչպիսին է «մարմին մարմնից բացի ոչինչ չի կարող դիպչել», առաջին անգամ հայտնվեցին Լուկրետիուսի աշխատանքների մեջ։ Դեմոկրիտեսը ու Էպիկուրը, սակայն, մոնիստական գոյաբանության կողմնակից չէին, քանի որ նրանք նյութի ու տարածութան գոյաբանական բաժանվածությանն էին հավատում․ տարածությունը՝ որպես ուրիշ տեսակի գոյություն՝ նկատի ունենալով, որ «մատերիալիզմի» սահմանումը ավելի լայն է, քան տրվածը այս հոդվածի համար։
=== Ընդհանուր դարաշրջան ===
Վաղ ընդհանուր դարաշրջանի չինացի մտածողները՝ ներառյալ [[Յանգ Զոնգ|Յանգ Զոնգը]] (մ․թ․ա 53- մ․թ․ 18) ու [[Վանգ Չոնգ|Վանգ Չոնգը]] (մ․թ․ 27-100), համարվում էին մատերիալիստներ։
Ավելի ուշ շրջանի մատերիլիստ [[Ջայարաաշի Բհատտա|Ջայարաաշի Բհատտան]] (6-րդ դար) իր ''Տաթթվոպապլավասիմհայի'' («Բոլոր սկզբունքների թերությունները») մեջ հերքել է Նյայա Սուտրայի իմացաբանությունը։ Մատերիալիստական [[Ցարվակա|Ցարվական]] փիլիսոփայությունը ենթադրվում է, որ գոյությունից գդուրս է եկել 1400-ականներից որոշ ժամանակ անց։ Երբ Մադհավաչարյան 14-րդ դարում կազմեց Սարվա-դարսանա-սամգրահան (բոլոր փիլիսոփայությունների ժողովածու), նա չուներ ոչ մի Ցարվակա/Լոկայատա տեքստ դրանից մեջբերելու կամ դրան հղում տալու<ref>[http://www.carvaka4india.com/2011/12/history-of-indian-materialism.html ''History of Indian Materialism''], Ramakrishna Bhattacharya</ref>։
12-րդ դարասկզբի [[Ալ-Անդալուս|Ալ-Անդալուսում]] արաբ փիլիսոփա Իբն Թուֆեյլը (Աբուբակեր) իր փիլիսոփայական նովելում՝ ''Hayy ibn Yaqdhan-ում'' , քննարկել է մատեիալիզմը (''Philosophus Autodidactus'')՝ աղոտ կերպով նախագծելով պատմական մատերիալիզմի գաղափարը<ref name="Urvoy">Dominique Urvoy, "The Rationality of Everyday Life: The Andalusian Tradition? (Aropos of Hayy's First Experiences)", in Lawrence I. Conrad (1996), ''The World of Ibn Tufayl: Interdisciplinary Perspectives on Ḥayy Ibn Yaqẓān'', pp. 38-46, [[Brill Publishers]], {{ISBN|90-04-09300-1}}.</ref>։
*[[Մասնակից: Anne Arushanyan/Սևագրություն 1|Սևագրություն 1]]
|