«Պելտյեի էֆեկտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

:<math>t </math> — հոսանքի անցման ժամանակը;

:<math>\Pi </math> — Պելտյեր գործակիցն է, որը ըստ<nowiki/>[[Ուիլյամ Թոմսոն| Թոմսոնի]] 2րդ հարաբերության, կախված է թերմոԷլշուի <math>\alpha </math><math>{\displaystyle \Pi =\alpha T}</math>, որտեղ <math> T </math> բացարձակ ջերմաստիճանն է, արտահայտված բացարձակ միավորով([[Կելվին (չափման միավոր)|K]]).

 

Պելտյեի էֆեկտը բացահայտել է ֆրանսիացի ֆիզիկոս Ժան Շարլ Պելտյեն՝ վիսմուտից պատրաստված լարով(որին միացված են եղել պղնձի լարեր) էլեկտրական հոսանք բաց թողնելիս՝ 1834թ-ին։ Ավելի ուշ՝ 1838թ-ին էֆեկտն ուսումնասիրվել է Լենցի կողմից, ով փորձի ժամանակ բիսմութի և ծարիրի զոդման տեղում տեղադրեց ջրի կաթիլ։ Մի ուղղությամբ հոանք բաց թողնելիս ջրի կաթիլը վեր էր ածվում սառույցի, իսկ հոսանք ուղղությունը փոխելիս սառույցը հալչում էր, ինչը թույլ տվեց հաստատել, որ փորձում հոսանքի ուղղությունը փոխելիս բացի [[Ջոուլ-Լենցի օրենք|ջոուլյան ջերմությունից]] կլանվում կամ անջատվում է հավելյալ ջերմություն, որն էլ անվանվեց Պելտյեր ջերմություն։ Պելտյեի էֆեկտը հանդիսանում է Զեեբեկի էֆեկտի հակառակ էֆեկտը։