«Ինկերի կայսրություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 142.
 
=== Վերջին ինկեր ===
Իսպանացիներն իշխանության գլուխ կանգնեցրեցին Աթահուալպայի եղբորը՝ Մանկո Ինկա Յուպանկիի: Որոշ ժամանակ Մանկոն համագործակցեց իսպանացիների հետ, երբ վերջիններս փորձում էին հանդարտեցնել հյուսիսի դիմադրությունը: Իսկ այդ ընթացքում Պիսառոյի խմբի անդամներից մեկը՝ Դիեգո դե Ալմագրոն, փորձեց իրեն ենթարկել Կուսկոն: Մանկոն փորձեց այդ ներիսպականակներիսպանական թշնամությունն օգտագործել և [[1536]] թվականին ազատագրեց [[Կուսկո]]ն, սակայն կարճ ժամանակ անց իսպանացիները վերագրավեցին այն: Մանկոն այնուհետև նահանջեց դեպի Վիլկաբամբայի լեռները, հիմնեց Նոր ինկերի պետությունը, որտեղ իր համակիրների հետ կառավարեց ևս 36 տարի: [[1572]] թվականին ինկերի վերջին ամրոցը նվաճվեց և ինկերի վերջին արքան՝ Մանկոյի որդի Թուփաք Ամարուն, գերեվարվեց ու մահապատժի ենթարկվեց<ref>McEwan 2008, էջ 31</ref>: Սա դարձավ հակաիսպանական դիմադրության ավարտը:
 
«Պերույի ժամանակագրություն» Սյեսա դե Լեոնը առաջինը եվրոպացիներից հետաքրքրվեց Ինկերի կայսրության այդքան հեշտ նվաճման հարցերով.
Տող 166.
Ինկերի կողմից գործածվող լեզուն շեղվում էր իր բնօրինակ հնչյունաբանությունից, քանի որ որոշ բնակիչներ ձևավորել էին իրենց տեղական բազմազանությունը: Տարբեր բարբառներ ունեին նման լեզվաբանական կառուցվածք, սական տարբերվում էին ըստ շրջանների<ref>[http://www.quechua.org.uk/Eng/Sounds/Quechua/QuechuaOriginsAndDiversity.htm "Origins And Diversity of Quechua"].</ref>:
 
Չնայած կայսրության բոլոր ժողովուրդներն ընդունում էին Կեչուան, ինկերը նրանցից ոմանց թույլ էին տալիս պահպանել իրենց բնօրինակ լեզուներ, ինչպիսիք է Այմարան, որը պահպանվում է [[Բոլիվիա|Բոլիվիայի]] տարբեր շրջաններում և հանդիսանում է առաջնային բնիկ լեզու: Ինկերի կայսրության լեզվական բազմազանությունը լայն էր: Ինկերի ազդեցությունը գոյատևեց նրանց կայսրությունից երկար, քանի որ իսպանացիները շարունակեցին օգտագործել [[Կեչուա լեզուներ|Կեչուան]]:
=== Կրոն ===
[[Պատկեր:Cabeza_de_Viracocha,_Museo_de_Am%C3%A9rica.jpg|thumb|Ամարուկանչայի ինկյան արձանը]]
Տող 208.
 
=== Հյուսիսից-հարավ տեղակայված առավել խոշոր կենտրոնների ցանկ ===
* Կարանկե- Նահանգի մայրաքաղաք, որտեղ գտնվում էին տեղական իշխանության անդմաներըանդամները, ինչպես նաև Ինկերի արքունիքի անդամներն ու զինվորական կայազորեր՝ զորահրամանատարներով:
* Օտավալո: -Երկրորդական նշանակության:
* Կոչեսկի: -Երկրորդական նշանակության:
* Կիտա- Թագավորական մշտական իջևանատներ: Կառոււցվել են Ինկա Տուպակ Յուպանկիի կողմից, և նրա կողմից կառավարիչ և վերահսկիչ է նշանակվելտարեցնշանակվել տարեց Չալկոմայտան: Ավելի ուշ արքունիքը ընդլայնվեց Վայնա Կապակի կողմից<ref>↑ До того, как царство Кито было завоевано Инками, им правили местные короли под названием Ссири (или Шири, или Сцири). Инка Тупак Юпанки первым расширил свои граница за пределы Кито, а Вайна Капак завершил завоевание в 1487 году. Кача, последний Ссири, был убит в сражении, а его дочь Пакча, была выдана замуж за Вайна Капака, от которой у него родился сын Атауальпа.</ref>: Կիտոյի շուրջ թագավորական ճանապարհի վրա կային հիասքանչ, հարուստ զարդարանքով իջևանատներ ու կառավարիչների պալատներ <ref>↑ До того, как царство Кито было завоевано Инками, им правили местные короли под названием Ссири (или Шири, или Сцири). Инка Тупак Юпанки первым расширил свои граница за пределы Кито, а Вайна Капак завершил завоевание в 1487 году. Кача, последний Ссири, был убит в сражении, а его дочь Пакча, была выдана замуж за Вайна Капака, от которой у него родился сын Атауальпа.</ref>:
*Մուլաալո,- գյուղ- :«նախկինումՆախկինում այն ուներ իջևանատներ՝ հսկա պահեստներով, որպեսզի Ինկերն ու իրենց զորահրամանատարները այստեղով անցնելիս ապահովված լինեին զինվորական սարքավորումներով <ref> Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава XLI</ref>:
*Կալո, կամ Լատակունգա (Լակտա-կունգա):- Նահանգի կենտրոն իջևանատներով: «Մուլաալոյից քիչ հեռավորության վրա գտնվում է Տակունգա կոչվող գյուղ և խոշոր իջևանատներ, որոնք ոչ պակաս կարևոր էին , քանի Կիոտոյում գտնվողները»<ref> Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава XLI</ref>: Այստեղ բազմացնում էին մասնավորապես ծովախոզուկներ, հավեր, լամաներ և թռչուններ: Այստեղ տեղավորված էր Ինկերի կառավարիչը, ով զբաղվում էր շրջական նահանգներից հարկեիհարկերի հավաքմամբ:
*Մուլիամբատո-Երկրորդական նշանակության արքունիք և պահեստներ: Ենթարկվում էին Լատակունգեյում գտնվող կառավարչին:
*Ամբատո:
Տող 222.
*Տիկիսամբի-Գլխավոր իջևանատներ:
*Չան-Չան- Չիմույի հովտում:
*Տոմեբամբա- Քենյարի նահանգ: Գլխավոր իջևանատների ու պահեստների նահանգի կենտրոն: «Այնտեղ գտնվում էին զորահրամանատարներ և նահանգապետեր, ովքեր իշխանություն ունեին արդարադատություն իրականացնել, հավաքել զորքեր, եթե դրա անհրածեշտությունըանհրաժեշտությունը կա, կամ եթե ապստամբել է որևէ բռնապետ», «նրանք [[Պերու|Պերույի]] ամենահարուստ ու երևելի մարդկացից էին, այստեղ էին գտնվում լավ և ամենահրաշալի կառույցները»<ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава XLII</ref>:Շրջակայքում գտնվում էին իջևանատներ և պահեստներ, որոնք տեղավորված էին 11, 16 կամ 22 կմ մեկ:
*Կանյարիբամբա-գտնվում էինէր Տոմեբամբեյի ենթակայության տակ:
*Խատունկայարի <ref>↑ Ученый Антонио де Ульоа описывал Хатун-каньяри как наибольшее и наилучшее здание в провинции Кито.</ref>-գտնվում էր Տոմեբամբեյի ենթակայության տակ:
*Չումբո-նահանգ: Գլխավոր իջևանատներ: ԽառայումԾառայում էին Ինկերին և ղեկավարներին:
*Տումբես,- իջևանատներ և խոշոր պահեստներ կառավարիչներով , զորահրամանատարներով, զինվորներով և միտիմայաներով:
*Գուայկիլ կամ- պահեստ կասիտների կամ գյուղերի համար:
*Պալտաս,- նահանգ-: «Այստեղ կառուցվել են իջևանատներ, որոնք մեծ և յուրահատուկ էին, մանրակրկիտ կառուցված, քանի որ Ինկերը Պալտաս նահանգը համարում էին կարևոր», «մոտակայքում կային հասարակ պահեստներ, որտեղ բերում էին հարկերն ու տուրքերը, որոնք պետք է մուծեին տեղի բնակիչները իրենց թագավորին, կառավարչին և նրանց անունից կառավարողներին» <ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава LVII</ref>:
*Տամբո-Բլանկո- Իջևանատներ:
*Կախաս-նահանգ- Այստեղ տարածվում էին «խոշոր իջևանատներ և պահեստներ, ինչպես նաև Միտիմայերի բազմության կառավրիչըկառավարիչը, ով հօգում էր տուրքերի հավաքման մասին» <ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава LVIII</ref>:
*Սոլանա, -հովիտ-: պահեստներՊահեստներ:
*Պոեչոս, կամ Մայկավիլկա- թագավորական դղյակներով հովիտ, մեծ թվով իջևանատներով և պահեստներով:
*Չիմու-Հովիտ՝ խոշոր իջևանատներով ու ինկերի համար հաճույքի տներով:
*Մոտուպե-հովիտ՝Հովիտ՝ իջևանատներով և բազմաթիվ պահեստներով:
*Խայանկա- հովիտ՝ԻնկերիՀովիտ՝ Ինկերի պահեստներով, խոշոր իջևանատներով ՝որոնցում տեղավորվում էին նրանց կառավարիչները:
*Պակասմայո-հովիտ: Խոշոր իջևանատներ: Ինկերի ներկայացուցիչները հավաքում էին տուրքերը այդ նպատակով տեղակայված պահեստներում, որտեղից տուրքերը տեղափոխվում էին գավառի կենտրոն, որոնք էլ նախատեսված էին գլխավոր զորահրամանատարների ժամանման համար <ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава LXVIII</ref>:
*Գուանապե- հովիտՀովիտ: Պահեստներ և իջևանատներ:
*Սանտա-հովիտ: Խոշոր իջևանատներ և շատ պահեստներ:
*Գուամբաչո-հովիտ: Իջևանատներ:
*Չիլկա-հովիտ: Այստեղ կային իջևանատներ և պահեստներ, որտեղ կատարվում էին թագավորության մարզերում իրականանցվող ստուգումները:
*Չինչա-նահանգ: Հովտում գտնվում էր Ինկայի կառավարիչևկառավարիչը , ինչպես նաև գտնվում էին շքեղ իջևանատներ թագավորների համար, մեծ թվով պահեստներ՝ որտեղ պահում էին սննդամթերք և ռազմական տեխնիկա:
*Իկա- հովիտ՝Հովիտ՝ դղյակներով և պահեստներով:
*Նասկա-հովիտ՝Հովիտ՝ խոշոր շինություններով և բազմաթիվ պահեստներով:
*Չաչապոյաս- նահանգՆահանգ: Ինկերի խոշոր արքունիք և պահեստներ:
*Գուանկաբամբա- նահանգիՆահանգի կենտրոն:
*Բոմբոն (Պումպու)-նահանգիՆահանգի կենտրոն:
*Կախամարկա-Նահագնի կենտրոն՝ գլխավոր իջևանատներով և պահեստներով: Ուներ իր կառավարիչը, և «ամենուրեք տեղակայված էին խոշոր պահեստներ և իջևանատներ, այստեղ գալիս էին հաշվետվություն ներկայացնելու հարևան նահանգների կառավարիչները՝ այդ թվում և շրջակա հովիտներըկառավարիչները» <ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава LXXVII</ref>:
*Գուանկո,-քաղաք: Նահանգի կենտրոն՝ խոշոր հյուրանոցներով և Ինկերի պահեստներով: «Ինկերի ժամանակ այն այնքան մեծ էր, որ մշտական ենթակայության տակ ուներ 30 հազար հնդկացի: Ինկերի նախարարները հոգում էին հարկերի հավաքման մասին, հարակից շրջանները վարձահատույց էին լինում այդ արքունիքին»<ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава LXXX</ref>: Մերձակա շրջաններում կային շատ այլ պահեստներ և իջևանատներ <ref>↑ Раскопки Гуануко в 1967 и 1975 годах проводил Крейг Моррис. На одном только холме было найдено 497 хранилищ основных продуктов питания.</ref>:
*Գուամաչուկո- նահանգ և քաղաք: Խոշոր քարե իջևանատներ ,<ref>↑ «Collecion de documentos ineditos, relativos al descubrimiento, conquista y colonizacion de las posesiones espanolas en America y Occeania, sacados, en su mayor parte, del Real Archivo de Indias». — Tomo III, Madrid, Imprenta de Manuel B. De Quiros, San Juan, 54, 1865. p. 12</ref>կամ թագավորական պալատներ<ref>↑ Они являют собою классическое строение центральных Анд — огромных размеров «Гальпон». Гальпоны существовали больше тысячи лет, само слово скорее всего происходит из языка жителей Канарских островов, откуда его переняли испанцы.</ref>:Գուամաչուկոյից<ref>↑ В документе «Приказ об обслуживании постоялых дворов в репартимьенто Гуамачуко», написанном Грегорио Гонсалесом ла Куэнка в 1567 году, опубликовано у Ростворовски (1989), приводятся названия семи городов Гуамачуко, занимаемых горными митимаями, восемь городов, занимаемых митимаями-юнгами, двадцать пять городов, занимаемых местным населением, и девять постоялых дворов. Местное население было поделено на четыре разряда варанк (huarangas), из которых две западные варанки были более крупными, а также более высокого класса, чем две восточных (это интересное место в отклонении от инкской идеи, когда варанки не были равными по размеру). Эспиноса (1974: 22, 35) считает, что третья по рангу варанка Льуичо была отделена от первой по рангу варанки Льампа Вайна Капаком, одиннадцатым королём Инкой (умер в 1527 году). Если это так, то можно предположить, что четвёртая по рангу Андамарка была отделена от второй по рангу Вакапонго в то же самое время. Две других варанки были сформированы горными митимаями и митимаями юнгами. Наконец, хотя они и сформировали отдельную группу, чаупи юнги, жители долины Моче и, возможно, долины Виру и других соседних долин, они были лояльны кураке (местному правителю) Гуамачуко (Huamachuco).</ref> մինչև Կոնչուկոս երկու վայրերում կառուցվել են իջևանատներ և պահեստներ<ref>↑ Педро де Сьеса де Леон. Хроника Перу. Часть первая. Глава LXXXII</ref>:
*Կոնչուկոս- նահանգ: Ինկերի զինվորների և ծառաների համար բավականաչափ պաշար ձեռք բերելու համար , յուրաքանչյուր 4 մետրի հեռավորության վրա կառուցվում էին իջևանատներ և պահեստներ՝ լի այդ վայրերում գոյություն ունեցող բոլորզնազան ապրանքներով:
*Գուարաս-նահանգ՝ իջևանատներով , խոշոր ամրոցով կամ հնագույն շինության ավերակներով, որն նմնա էր քաղաքային թաղամասի:
*Տարամա-Ինեկրի խոշոր իջևանատներով և պահեստներով: