«Գլխատում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
→‎top: մանր-մունր oգտվելով ԱՎԲ
չ Բոտ: կոսմետիկ փոփոխություններ
Տող 4.
Գլխատումը միանշանակ առաջացնում է իշեմիա, որը հանգեցնում է [[գլխուղեղ]]ի մահ։ Գլխուղեղը մահանում է գլխատումից մի քանի րոպե անց։ Գլուխը կորցնում է գիտակցությունը գլխատումից 300 միլիվայրկյան հետո։ Դեմքի որոշ մկանների ռեֆլեքսային ցնցումներ կարող են շարունակվել մի քանի րոպե։
 
Հազվադեպ գլխատում են դիակը։ Հիմնականում գլուխը կտրում են որպես հաղթանշան կամ դիակը անճանաչելի դարձնելու համար<ref>Francis Larson. ''Severed: a history of heads lost and heads found'' Liveright, 2014.</ref><ref>Ann Fabian."Losing our Heads" (review of Larson,s ''Severed'' ''Chronicle of Higher Education'' Dec. 1, 2014 [http://chronicle.com/article/Book-Review-Losing-Our-Heads/150255/?cid=cr&utm_source=cr&utm_medium=en] Accessed Dec. 1, 2014.</ref>։
== Պատմություն ==
Գլխատումը մահապատժի տեսակ է ծառայել հազարամյակների ընթացքում։ Միջնադարյան Եվրոպայում պետական դավաճաններին և քրեական հանցագործներին գլխատում էին և գլուխները ի ցույց դնում հասարակությանը։ Գլխատումը թրով կամ ցանկացած մարտական զենքով համարվում էր «ազնիվ» ձև և կիրառվում էր հիմնականում ազնվականների համար, որոնք լինելով զինվորականներ գերադասում էին մահանալ թրից քան կախվել կամ հրկիզվել։
 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Գլխատում» էջից