|
Դելոնե ընտանիքի ընկեր, պոետ և արվեստի քննադատ [[Գիյոմ Ապոլիներ]]ը, 1913 թվականին ստեղծել է [[օրֆիզմ (արվեստ)|օրֆիզմ]] տերմինը` նկարագրելու Դելոնե ամուսինների կուբիզմի տարբերակը: Ապոլիների միջոցով է, որ 1912 թվականին Սոնյան հանդիպել է պոետ [[Բլեզ Սանդրար]]ին, ով դառնալու էր նրա ընկերը և համագործակցողը: Սոնյա Դելոնեն մի հարցազրույցում նկարագրել է, որ Սանդրարի աշխատանքների հետ ծանոթությունը «տվեց ինձ [նրան] ազդակ, շոկ»<ref name=bomb />: Նա պատկերազարդել է Սանդրարի ''La prose du Transsibérien et de la Petite Jehanne de France'' պոեմը մի ճամփորդության մասին տրանս-սիբերական երկաթուղիով` ստեղծելով 2 մետր երկարությամբ ակորդեոն գիրք: Օգտագործելով սիմուլտանիզմ դիզայնի սկզբունքները` գիրքը միաձուլում էր տեքստն ու դիզայնը: Գիրքը, որը վաճառվել է գրեթե ամբողջությամբ բաժանորդագրությամբ, իրարանցում է առաջացրել Փարիզի քննադատների միջև: Սիմուլտանիզմ գիրքը ավելի ուշ ցուցադրվում էր Բեռլինի Աշնանային սրահում, 1913 թվականին, նկարների և այլ կիրառվող արվեստի գործերի հետ, ինչպիսիք են շրջազգեստները: [[Պաուլ Կլեե]]ն այնքան է տպավորված եղել Սանդրարի պոեմների գրքի կազմերում Սառայի քառակուսիների կիրառությամբ, որ դրանք դարձել են Կլեենի աշխատանքների անփոխարինելի մասնիկ:
===Իսպանական և Պորտուգալականպորտուգալական տարիներ (1914-1920)===
1914 թվականին Դելոնե ընտանիքը ճանապարհորդում է Իսպանիայում[[Իսպանիա]]յում, ամուսինները [[Մադրիդ]]ում ապրում են մնում են ընկերների հետ Մադրիդում։հետ։ 1914 թվականին [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ը սկսելուն պես, Սոնյան և Ռոբերը մնում են [[Ֆուենտեռաբիա]]յում, իրենց որդու հետ: Նրանք որոշում են չվերադառնալ Ֆրանսիա։ <ref>[[#baron95|Baron/Damase]]:, էջ 55.: Սոնյան վերադառնում է Փարիզ, կարճ ժամանակահատվածում պայմանավորվածություն է ձեռք բերում իրենց բացակայության համար։ </ref> 1915 թվականի օգոստոսին, նրանք տեղափոխվում են [[Պորտուգալիա]], որտեղ նրանք մնումապրում են Սեմուել Հալփերթի և Էդուարդո Վիանայի հետ նույն բնակարանում։ <ref>[[#baron95|Baron/Damase]]: էջ 56, [[#kh99|Kunsthalle]]: էջ 209, and [[#hd95|Düchting]]: էջ 51 բոլորը հիշատակում են Էդուարդո Վիաննայի, բայց այդ անունով նկարչի հետքեր չկան: Այնուամենայնիվ, Վիանան ծանոթանում է Դելոնե ընտանիքի հետ։ </ref> Վիանայի և իրենց ընկերներ [[Ամադեո դե Սոզա-Կարդոզու]]ի, ում արդեն հանդիպել էին Փարիզում <ref>[[#hd95|Düchting]]: էջ 52</ref> և Խոսե դե Ալմադա Նեգրեյրոսի հետ քննարկում են գեղարվեստական համագործակցության մասին։ հարցեր<ref>[[#kh99|Kunsthalle]]: էջ 209</ref>: Պորտուգալիայում Սոնյան նկարում է ''Marché au Minho'' (''շուկաՇուկա Մինհոում'', 1916) կտավը, որի մասին նա ավելի ուշ ասում է․ «տպավորվածՏպավորված էի երկրի գեղեցկությամբ»։ <ref>[[#kh99|Kunsthalle]]: էջ 202</ref>: Սոնյան անհատական ցուցահանդես է ունենում Ստոկհոլմում[[Ստոկհոլմ]]ում 1916 թվականին։
[[Ռուսական հեղափոխություն]]ը վերջ է դնում Սոնյայի ֆինանսական օժանդակությանը, որ Ռուսաստանիցնա ստանում էր Ռուսաստանում բնակվող իր ընտանիքի կողմից,. և անհրաժշտություն եղավնրանց այլ եկամուտի աղբյուր էր պետք: 1917 թվականին Դելոնե ընտանիքը հանդիպում է Սերգեյ Դյագիլեևի հետ Մադրիդում։ Սոնյան ձևավորումհագուստներ է հագուստներձևավորում «Կլեոպատրա» ներկայացման համար, (բեմը ձևավորում է Ռոբեր Դելոնեն) և [[Աիդա (օպերա)|Աիդա]] ներկայացմաններկայացումների համար, Բարսելոնայում։[[Բարսելոնա]]յում։ Մադրիդում նա ձևավորում է «Փըթիթ Կազինո»-ն (գիշերային ակումբ) և հիմնադրում է «Կասա Սոնյա»֊ն, վաճառելով իր ձևավորած ինտերիերի դիզայնը և նորաձևությունը, և մեկ այլ մասնաճյուղ բացելով [[Բիլբաո]]ում։ <ref>[[#baron95|Baron/Damase]]: p. 72, Valérie Guillaume: ''Sonia und Tissus Delaunay''. In [[#kh99|Kunsthalle]]: p. 31, [[#hd95|Düchting]]: p. 52, p. 91. Ըստ [[#aif|Morano]] (էջ 19), մասնաճյուղերը Բիլբաոում և Բարսելոնայում երբեք չբացվեցին։ </ref> Սոնյան Մադրիդի [[Սալոն]]֊իի կենտրոնում էր։ <ref>[[#baron95|Baron/Damase]]: էջ 72. Դյագիլեևը հանդիպում է Մանուել Դե Ֆայային այս սալոնում։ Այս երկուսը հետագայում պետք է համագործակցեին [[Երեք անկյուններով գլխարկ]]ի վրա։ </ref>
1920 թվականին Սոնյա Դելոնեն 2 անգամ ուղևորվում է Փարիզ՝ փնտրելու նոր հնարավորություններ նորաձևության բիզնեսում,<ref>[[#baron95|Baron/Damase]]: էջ 75</ref> և օգոստոսին Սոնյան գրումնամակ է նամակգրում Պոլ Պուարեին` ասելով,համագործակցության որ նա ցանկանում է ընդլայնել իր բիզնեսը և ընդգրկել Պոլի դիզայներից որոշները։առաջարկով: Պուարեն մերժում է, պնդելով, որ Սոնյան կրկնօրինակել է իր նմուշները ''Ateliers de Martine''֊ից և ամուսնացել է Ֆրանսիացիֆրանսիացի դասալիքի հետ ([[Ռոբեր Դելոնե|Ռոբեր]])։ <ref>Valérie Guillaume: ''Sonia und Tissus Delaunay''. In [[#kh99|Kunsthalle]]: էջ 31</ref> [[Բեռլին]]ում, [[Der Sturm]] պատկերասրահում ցուցադրում են Սոնյայի և Ռոբերի աշխատանքները, որ ստեղծվել էին Պորտուգալիայում ապրելու տարիներից։ տարիներին<ref>[[#kh99|Kunsthalle]]: էջ 216, [[#hd95|Düchting]]: էջ 91</ref>:
== Ծանոթագրություններ ==
|
