'''Էնդոսկոպիա''', որոշ ներքին օրգանների ուսումնասիրման մեթոդ, որը կատարվում է էնդոսկոպի միջոցով։ Էնդոսկոպիայի ժամանակ էնդոսկոպը բնական ճանապարհով տեղադրվում է խոռոչի մեջ, օրինակ,ինչպես բնական մուտքրերի (օրինակ՝ բերանի և [[Կերակրափող|կերակրափողի]] միջոցով գնումանցնում են դեպի [[ստամոքս]], [[Կոկորդ|կոկորդի]] միջոցով՝ դեպի [[թոքեր]] և [[Բրոնխներ|բրոնխներ]], [[Միզուկ|միզուկի]] միջոցով՝ դեպի [[միզապարկ]]), ինչպեսայնպես նաևէլ սրսկման և վիրահատմանվիրահատական մուտքի ստեղծման ճանապարհներով ([[լապարասկոպիա]] և այլն)։
== Էնդոսկոպիային պատմությունը ==
Մինչև որոշակի ժամանակահատված, ներքին օրգանների զննումն առանց վիրահատական միջամտության անհնար էր։ Բժիշկներին հասանելի էին բժշկական այնպիսի մեթոդներ ինչպիսիք էին՝ շոշափումը, աուսկուլտացիան, պերկուսիան։
Էնդոսկոպիայի օգտագործման առաջին փորձերը կատարվել են 18-րդ դարի վերջում, սակայն դրանք վտանգավոր և անիրատեսական փորձեր էին: Միայն 1806 թվականին, Ֆիլիպ Բոզինին (Ph.Bozzini), որ այժմ համարվում է [[էնդոսկոպ|էնդոսկոպի]] գյուտարարը, մշակել է [[Ուղեղ|ուղեղի]] և [[արգանդ|արգանդի]] խոռոչի ուսումնասիրման սարք: Սարքն իրենից ներկայացնում էէր կոշտ խողովակ՝ [[Ոսպնյակներ|ոսպնյակների]] և հայելիների համակարգով, իսկ լույսի աղբյուրը մոմն էր: Այս սարքը երբևէ չի օգտագործվել մարդկային օրգանիզմի ուսումնասիրությունների համարնպատակով, քանի որ հեղինակը պատժվել է Վիեննայի բժշկական ֆակուլտետի կողմից «հետաքրքրասիրության համար»:
Հետագայում էնդոսկոպներում մոմը փոխարինվեց [[Սպիրտայրոց|սպիրտայրոցով]], ևիսկ կոշտ խողովակի փոխարեն ներկայացվեցսկսեցին օգտագործել ճկուն խողովակ: Սակայն,Այս փուլում հիմնական բարդությունները եղել են այրվածքներսպիրտայրոցից առաջացող [[Այրվածքներ|այրվածքները]], որոնցից բժիշկները մասամբ ազատվել ենազատվեցին մանր էլեկտրոլամպերի հայտնաբերումից հետո, որոնք ամրացվեցին խոռոչի մեջ ներմուծվող սարքի ծայրին:
ԲացՓակ միջավայրումմիջավայրերում, որոնք չունեն բնական կապ չունեն արտաքին միջավայրի հետ, սարքը տեղադրվումդեպի էխոռոչ բացվածքիանցկացվում միջոցովէ (որովայնիհատուկ կամստեեղծված կրծքավանդակիբացվածքի պատին բացվածքմիջոցով<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Эндоскопия|[[Островский, Владимир Маркович|Островский В. М.]],}}</ref>): Այնուամենայնիվ, մինչև օպտիկամանրաթելային համակարգերի հայտնվելուցկիրառումը առաջ, էնդոսկոպիկըէնդոսկոպիկ ախտորոշումը լայն տարածում չուներ։չունեմ:
Էնդոսկոպիայի հնարավորությունները զգալիորեն ընդլայնվել են 20-րդ դարի երկրորդ կեսից ապակե օպտիկամանրաթելային մանրաթելերի առաջացման և դրանց հիման վրա օպտիկամանրաթելային գործիքների առաջացման հետևանքով։ Գրեթե բոլոր օրգանները հասանելի դարձան զննության, ուսումնասիրված օրգանների լուսավորությունը բարձրացավ, օգտագործվեց լուսանկարչության և նկարահանման պայմաններ (էնդոլուսանկարչություն և էնդոսկինեմատոգրաֆիա), և հնարավորություն ստեղծվեց սև և սպիտակ, կամ գունավոր պատկերներ ձայնագրել վիդեո ձայնագրիչի վրա (ստանդարտ լուսա և կինոխցիկների հարմարեցված տարբերակները):
|