«Վալ դե Բոյի ռոմանական եկեղեցիներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[20-րդ դար]]ի սկզբին մեծ ջանքեր էին գործադրվել [[Վալյե դե Բոի|Վալ դե Բոյ]]ի եկեղեցիներում ռոմանական նկարներն ուսումնասիրելու համար։ Այս գործունեությունը իրականացվում էր ինչպես գիտնականների, այնպես էլ արվեստի դիլերների կողմից, որոնց միակ շարժառիթը ֆինանսական շահույթն էր։ [[1905]]-[[1909 թվական]]ներին [[Բարսելոնա]]յի թանգարանների խորհուրդը տպագրեց [[Պիրենեյներ]]ի ֆրեսկոների վերարտադրությունը։ [[1919 թվական]]ին շատ միջնորդներ ներգրավված էին այդ ածխատանքիաշխատանքի գնման և վաճառքի համար՝ հիմնականում [[ԱՄՆ]]-ի թանգարաններում։

Տաուլիի շրջանը բացառություն է դարձել այս միտումների համար, քանի որ տեղացիները հրաժարվել են թույլ տալ [[Ֆրեսկո|ֆրեսկոներն]] ու արվեստի այլ աշխատանքներ հեռացնել իրենիրենց եկեղեցուց։ Վերջապես, համաձայնեցված է, որ լավագույն որմնանկարները պահվեն [[Կատալոնական արվեստի ազգային թանգարան]]ում։

Եկեղեցին օծվել է [[1123 թվական]]ին, և եղել է Տաուլիի [[մունիցիպալիտետ]]։ Սանտա Մարիայի կառուցվածքը նման է Սանտա Կլեմենտեյի կառուցվածքին։ [[Բազիլիկ]] հատակագիծը բաղկացած է երեք [[Նավ (ճարտարապետություն)|նավից]] և երեք աբսիդից։[[աբսիդ]]<nowiki/>ից։

Զանգի աշտարակը գտնվում է նավի կենտրոնում։ Դրա ներսում հայտնաբերվել են շատ ֆրեսկոներ, որոնք ուսումնասիրվել են [[1907 թվական]]ին Ժոզեպ Պուչ իՊուչի Կադաֆալկի կողմից։ Հատկանշական է Սուրբ Մարիամին իր որդու հետ ներկայացնող որմնանկարը, որը նույնպես ցուցադրվում է Կատալոնական արվեստի ազգային թանգարանում։

Սանտ Խոան դե Բոյում նույնպես կա երեք նավ։ Սկզբում տանիքը պատրաստված էր փայտով, սակայն հետագայում այն փոխվեց քարե ցանկապատով։ Զանգի աշտարակը կառուցված է Լոմբարդ ճարտարապետության ոճով, որը կցված է հարավային կողմում գտնվող կողային նավին։ Միայն երկու պատմություններ են պահպանում բնօրինակը, քանի որ ներկայիս զանգը ավելացվել է ավելի ուշ։ Պահպանվում է միայն եկեղեցու աբսիդը։ Այնտեղ կաննա նաև ունի 12-րդ դարի գեղանկարների հավաքածու, որոնք հիմնականում ներկայացնում են առասպելական կենդանիներ։