Զեփյուռինոսի հայրապետության 17 տարիների ընթացքում, երիտասարդ եկեղեցին ենթարկվել է կայսր [[Սեպտիմիոս Սևերոս|Սևերոսի]] դաժան հալածանքներին մինչև նրա մահը՝ [[211]] թվականը։ Ալբան Բատլերը մեջբերում է․ «Այս սուրբ հովիվը աջակցում և սփոփում էր ծանր ամբոխին»<ref>A. Butler, Lives of the Saints Vol VIII, 1866</ref>։ Ըստ Սուրբ Օպտատուսի Զեփյուռինոսը նաև հակազդում էր հերետիկոսներին և ուխտադրուժներին։<ref>Optatus, De Schismate 1,1</ref>: Թեև նա ֆիզիկապես չի նահատակվել հավատքի համար, սակայն իր հայրապետության ժամանակ ունեցած մտավոր և հոգևոր տառապանքների համար վաստակել է նահատակ կոչումը<ref> Berti, Sæc 3. Diss. 1.t. 2 p 158</ref>։
