'''Համամ Ամատունի''' (ծննդյան և մահվան թթ. անհտայտանհայտ - [[8-րդ դար]]), [[Վասպուրական]]ի [[Արտազ]] գավառի իշխան, [[790]]-ից թվականից [[Համշեն]]ի հիմնադիր իշխան։ [[Շապուհ Ամատունի|Շապուհ Ամատունու]] որդին։ [[788]]-ին թվականին արաբների հալածանքներից նեղվելով՝ Համամ Ամատունին իր հոր՝ Շապուհ Ամատունու հետ միասին, [[Վասպուրական]]ի [[Արտազ]] գավառից (մասամբ՝ [[Այրարատ]]ից) 12 հազար հայ գաղթականների գլուխն անցած փորձում են գաղթել Բյուզանդական [[Խաղտիք]] (Խալդիա) բանակաթեմ, սակայն արաբները ընկնում են նրանց ետևից, բայց կրում են պարտություն: Արաբական հալածանքներից խուսափող Համամ և Շապուհ Ամատունի իշխանները [[789]]-[[790]]-ին թվականներին հաստատվում են Բյուզանդիայի [[Խաղտիք]] բանակաթեմում։ [[Բյուզանդիա]]յի կայսր [[Կոստանդին VI]]-ի շնորհած [[Տամբար]] վայրում Համամ Ամատունի իշխանը հիմնում է [[Համամշեն]] (Համշեն) ավանը, որի անունով էլ կոչվել է գավառակը, իսկ հայ բնակչությունը՝ համշենցիներ, համշենահայեր, համշիններ։ [[Քաջքար]] լեռան հյուսիսային լանջերի և շրջակա ձորերի հետ կազմել է Համշենի կիսանկախ իշխանության կորիզը։
