«Սովխոզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

«Սովետական տնտեսություն» մասնագիտական ուղղությունը որոշվում էր տվյալ շրջանի բնատնտեսական պայմաններով, բնութագրվում հանրային տնտեսության համախառն ու ապրանքային արտադրանքի կառուցվածքով, մասնավորապես այն ճյուղով (1, երբեմն՝ 2 կամ 3), որն առավել բարձր տեսակարար կշիռ ունի տնտեսության ապրանքային արտադրանքի ծավալի մեջ։ ԽՄԿԿ Կենտկոմի [[1954]]-ի փետրվար-մարտյան պլենումի որոշման համաձայն [[Ղազախստան]]ի, [[Սիբիր]]ի, Պովոլժիեի, Ուրալի [[խոպան]] հողերի վրա [[1954]]—[[1955]]-ին կազմակերպվեց 425 խոշոր Սովետական տնտեսություն։ [[1954]]—[[1960]]-ին 42 միլիոն հա խոպան հողեր դրվեցին տնտեսության շրջանառության մեջ, որոնք տալիս էին երկրում արտադրվող հացահատիկի 30—35%֊ը։ 60-ական թթ․ խոշոր մասնագիտացված Սովետական տնտեսություն են ստեղծվել քաղաքների, արտադրամասերի կենտրոնների շուրջը։ [[1983]]-ին Խորհրդային Միությունում կային 22,5 հազար Սովետական տնտեսություններ, որոնք ունեն 363 հազար հա գյուղատնտեսական քանդակներ կամ ԽՍՀՄ [[գյուղատնտեսական հողանդակներ|Գյուղատնտեսական հողանդակներ]]ի 61,3%-ը։ Դրանք արտադրում էին գյուղատնտեսության [[համախառն արտադրանք]]ի 36,7%֊ը։ Կան [[հացահատիկ]]ային, ճակնդեղագործական, [[բամբակ]]ագործական, հատուկ կուլտուրաների (եթերայուղատու, [[ծխախոտ]]ագործական, թեյագործական), պտղախաղողագործական, բանջարաբուծական, [[Կաթնատնտեսություն|կաթնային]], կաթնամսային սովխոզներ և այլն։