«Բյուրեղապակյա գիշեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

====Բռնությունների կազմակերպում. ինքնաբուխ արձագանքի պատրանք====

{{քաղվածք|Ես փաստերն Առաջնորդին եմ ներկայացնում: Նա որոշում է թողնել, որպեսզի ցույցերը շարունակվեն: Ոստիկանությանը հեռացնել: Հրեաները պետք է մեկընդմիշտ զգան ժողովրդի ցասումը: Սա արդարադատությունն է: Ես անմիջապես համապատասխան հանձնարարականներ եմ տալու ոստիկանությանն ու կուսակցությանը: Այնուհետև կուսակցության ղեկավարների դիմաց, հետևանքներով պայմանավորված, կարճ ելույթ եմ ունենալու: Ծափահարությունների տարափ: Բոլորն անմիջապես շտապում են հեռախոսների մոտ: Այժմ ժողովուրդը պիտ գործի:|}}

[[Պատկեր:Destroyed Ohel Yaaqov Synagogue.jpeg|մինի|Բյուրեղապակյա գիշերվանից հետո ավերված սինագոգ Մյունխենում]]

1938 թվականի նոյեմբերի 9-ի երեկոյան՝ [[Մյունխեն]]ում, [[Շարժման օր]]վա ([[գերմ.]]՝ Tag der Bewegung ) կապակցությամբ, Ադոլֆ Հիտլերը ցածրաձայն երկար զրույց է ունենում Յոզեֆ Գեբելսի հետ, որի ընթացքում չի թաքցնում իր զայրույթը: Այնուհետև ժողովը լքում է՝ առանջ ավանդական ելույթի ու նույնիսկ ֆոմ Ռաթի մասին որևէ ակնարկ անելու: Նույն օրը՝ ժամը 22:00-ին, Գեբելսը ներկաներին տեղեկացնում է Էրնսթ ֆոմ Ռաթի մահվան մասին: Այնուհետև, Հարձակման բաժնի շրջանային ղեկավարները հեռախոսոով իրենց ենթականերին ցուցումներ են տալիս հրեապատկան շինությունների հանդեպ մեծածավալ հրդեհներ, ավերումներ ու հրեաների հանդեպ բռնություններ սանձազերծել: Կեսգիշերից առաջ Հայնրիխ Մյուլլերը՝ Գեստապոյի ղեկավարը, ոստիկանական ուժերին հրահանգում է բռնարարքները չխոչընդոտել ու 20.000-30.000 հրեայի ձերբակալել: