«Մակրոէկոնոմիկա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 47.
Մոնետարիզմը առաջացել է 20-րդ դարի 60-ական թվականներին։ Տվյալ դպրոցը հիմնվում է այն բանի վրա, որ տնտեսության զարգացման գլխավոր չափանիշը նրանում փողի առաջարկն է։ Մոնետարիզմի ներկայացուցիչները գտնում են, որ, համաձայն [[մոնետարիստական կանոն]]ի, տնտեսությունը կայուն է և գործում է ռեսուրսների լրիվ զբաղվածության մակարդակով, եթե փողի առաջարկը փոխվում է հաստատուն արագությամբ։ Մոնիտարիստական դպրոցի հետևորդները գտնում են, որ տնտեսության մեջ մեծ դեր է կատարում երկարաժամկետ, քան կարճաժամկետ հատվածը։ Հայտնի հավասարումը [[փողի քանակական տեսություն]] (MV = PY) ձևավորել է մոնիտարիստական դպրոցի ներկայացուցիչ [[Իրվինգ Ֆիշերը]], ինչը դարձավ այս դպրոցի կարևոր բաղկացուցիչ մասերից մեկը։
Մոնետարիստները հաճախ վիճում են « քեյնսականների» հետ մոնետար դրամավարկային և ֆիսկալ քաղաքականության արդյունավետության շուրջ։ Վերջիններս հավատում են, որ փողի պահանջարկը շատ զգայուն է հավասարակշռված տոկոսադրույքի նկատմամբ, ինչի հետևանքով փողի առաջարկի ավելացումը աննշան է օգնում մեծացնել ամբողջական արտադրանքի ծավալը։ Իսկ քեյնսականները գտնում էին, որ ֆիսկալ քաղաքականությունը շատ ավելի արդյունավետ է, քան՝մոնետարը։ Մոնետարիստները հակառակը գտնում են, որ մոնետար
==== Ռացիոնալ սպասումների տեսություն ====
| |||