«Անժելյուս (նկար)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 9.
== Նկարագիր ==
Ժան Ֆրանսուա Միլլեն «Անժելյուս» ստեղծագործության մեջ պատկերել է գյուղացու և նրա կնոջը՝ մայրամուտի պահին: Նրանք կանգնած դիրքով են պատկերված: Գլուխները խոնարհած են, քանի որ հորիզոնում պատկերված Շալի եկեղեցու զանգակատնից լսում են զանգերի ղողանջը. նրանք աղոթում են երեկոյան աղոթքը: Նկարի պարզությունն ու բարեպաշտական մթնոլորտը հիացրել են հանդիսատեսին: Շուտով գրեթե ամեն մի ֆրանսիացու տանը հայտնվեց այս կտավի վերատպությունը: 1889 թվականին, երբ «Անժելյուս» ստեղծագործությունը կրկին հանվեց վաճառքի, դրան տիրելու համար պայքարեցին ամերիկյան առևտրային կոնսորցիումն ու ֆրանսիացի մեկենաս Անտուան Պրուստը, ով կտավը ցանկանում էր նվիրել Լուվրին: Արդյունքում, կտավը գնեց ամերիկյան կողմը և Միլլեին վճարեցին այդ ժամանակների համար ռեկորդային գումար՝ 580 000 ֆրանկ: Նկարը պատրաստում են օվկիանոսային ճամփորդության: Սակայն, մի քանի շաբաթ անց, Լուվրին նվիրված ամսագրի հրատարակչին՝ Ալֆրեդ Շոշարուին հաջողվում է համոզել և վերագնել կտավը 800 000 ֆրանկով: Հասարակությունը այս արարքը որակեց որպես ազգասիրական ժեստ՝ իսկական քաղաքացուն հարիր: Համաձայն մեկենասի կտակի, «Անժելյուս» ստեղծագործությունը պիտի Լուվրում մնա մինչև 1909 թվականը: Այսօր Ժան Ֆրանսուա Միլլեի վրձնին պատկանող նկարը զարդարում է փարիզյան Օրսե թանգարանի սրահներից մեկը:
== Հետազոտություններ ==
«Անժելյուս» ստեղծագործության մեծ սիրահարն էր իսպանացի նկարիչ, սյուրռեալիզմի վարպես Սալվադոր Դալին<ref>[http://americamagazine.org/content/all-things/angelus-work Schneider, Nathan. "The Angelus at Work", ''America'', March 24, 2015]</ref>: Վերջինիս սովորոծ դպրոցի դասասենյակի պատին փակցրած էր Միլլեի հենց այս ստեղծագործությունը: Նա այնքան է տարվում այս նկարով, որ սեփական կտավն է ստեղծում՝ սյուրռեալիզմի ոճով: Դալիին հատկապես հետաքրքրում էր աղոթող գյուղացիների չափազանց մեծ թախիծը: Նա դիմեց Լուվրի ղեկավարությանը և խնդրեց, որպեսզի կտավի ռենտգեն հետազոտություն անցկացնեն: Նրա խնդրանքը չմերժեցին: Ռենտգեն հետազոտության արդյունքում պարզ դարձավ, որ ամուսնական զույգը կարտոֆիլի բերքի համար չի աղոթում, այլ փոքր երեխայի թաղման համար, որը նկարված էր կարտոֆիլի զամբյուղի փոխարեն: Այսպիսով, նկարում պատկերված գյուղացիների անասելի տրտմության պատճառը բացահայտվեց:
== Գրականություն ==
* Dario Durbé, Anna M. Damigella: ''Corot und die Schule von Barbizon''. Pawlak, Herrsching 1988, ISBN 3-88199-430-0
* André Ferigier: ''Jean-François Millet. Die Entdeckung des 19. Jahrhunderts''. Skira-Klett-Cotta, Stuttgart 1979, ISBN 3-88447-047-7
* Ingrid Hessler: ''Jean-François Millet. Landschaftsdarstellung als Medium individueller Religiosität''. Dissertation, Universität München 1983
* Estelle M. Hurll: ''Jean François Millet. A Collection of Fifteen Pictures and a Portrait of the Painter, with Introduction and Interpretation'', New Bedford, MA, 1900. [Mögliche Neuauflage:] ISBN 1-4142-4081-3
* Lucien Lepoittevin: ''Jean François Millet − Au-delà de l´Angélus''. Editions de Monza. Paris 2002, ISBN 978-2-908071-93-1
* Lucien Lepoittevin: ''Jean François Millet — Images et Symboles''. Éditions ISOÈTE Cherbourg 1990, ISBN 2-905385-32-4
* Alexandra R. Murphy (Hrsg.): ''Jean-François Millet, drawn into the light''. Museum of Fine Arts, Boston, Mass. 1999, ISBN 0-87846-237-6
* Alfred Sensier: ''La vie et l'œuvre de Jean-François Millet''. Editions des Champs, Bricqueboscq 2005, ISBN 2-910138-17-8 (neue Auflage des Werks von 1881)
* Andrea Meyer: ''Deutschland und Millet''. Deutscher Kunstverlag, Berlin und München 2009. ISBN 978-3-422-06855-1
| |||