«Մեռած հոգիներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 16.
*Վերակառուցում - Գոգոլը սխալմամբ այրում է մաքրագիրը սևագրի փոխարեն:
*Հիպոթետիկ վարկած - 1851 թվականի վերջին ավարտեց «Մեռած հոգիների» երկրորդ հատորը: 1852 թվականի փետրվարին, զգալով իր մոտալուտ մահը, Գոգոլը այրում է ոչ պետքական սևագրերը և թղթերը: Նրա մահից հետո «Մեռած հոգիների» երկրորդ հատորը հասնում է կոմս [[Ալեքսեյ Տոլստոյ|Ալեքսեյ Տոլստոյի]] ձեռքը:
== ՍյուժենՍյուժե և գործող անձիքանձինք ==
'''Առաջին հատոր'''
 
Գիրքը պատմում է վեպի գլխավոր հերոս` նախկին խորհրադատու Պավել Իվանովիչ Չիչիկովի արկածների մասին, որը ներկայանում էր բոլորին որպես հողատեր: Չիչիկովը ժամանում է անանուն քաղաք` գավառական «N քաղաք» անվամբ, և անմիջապես փորձում է քաղաքի կարևոր մարդկանց վստահությունը շահել, որը նրա մոտնրան հաջողվում է: Հերոսը դառնում է պարահանդեսների և ճաշերի ժամանակ ցանկալի հյուր: Անանուն քաղաքի բնակիչները չեն կռահում Չիչիկովի իրական նպատակների մասին: Իսկ նրա նպատակն է վաճառել կամ անհատույց ձեռք բերել մահացած գյուղացիներին, ովքեր տեղի հողատերերի մոտ գրանցված էին որպես կենդանի մարդիկ, և արդյունքում նա ցանկանում էր գրանցել նրանց իր անվան տակ: Չիչիկովի բնավորության, անցյալ կյանքի և նրա հետագա մտադրությունների մասին ներկայացվում է վեպի 11-րդ գլխում:
Չիչիկովը ցանկացած գնով փորձում է հարստանալ, ունենալ բարձր սոցիալական կարգավիճակ: Նախկինում Չիչիկովը ծառայում էր մաքսատանը և կաշառքի դիմաց թույլ էր տալիս մաքսանենգներին ազատորեն տեղափոխել ապրանքներն սահմանից դուրս: Սակայն նա, վիճելով հանցակցի հետ, նրա վրադեմ բողոք է ներկայացնում, ամբողջնամբողջը բացահայտվում է, և նրանք հայտնվում են հետախուզման մեջ: Հանցակիցը հայտնվում է բանտում, իսկ նրան հաջողվում է գումարի մի մասը հափշտակել: Կիրառելով իր բոլոր կապերը և տալով համապատասխան մարդկանց կաշառք,` խուսափում է քրեական պատասխանատվությունից<ref> Гоголь Н. В. Мёртвые души.</ref>:
 
'''Չիչիկովը և նրա ծառաները'''
*Պավել Իվանովիչ Չիչիկով - նախկին պաշտոնյա (պաշտոնաթող խորհրդատու), այժմ զբաղվում է մեքենայությամբ` «մեռած հոգիներին» ներկայացնելով որպես կենդանի, նրանց անունով բանկից վարկ է վերցնում և դրանով ցանկանում է հասարակության մեջ տեղ զբաղեցնել:
*Սելիֆան - Չիչիկովի վարորդը, ցածրահասկցածրահասակ, սիրում է պարել բարեկիրթ և բարձրահասակ աղջիկների հետ: Ձիերի բնավորության գիտակ է, հագնվում է գյուղացու նման:
*Պետրուշկա - Չիչիկովի ծառան է, 30 տարեկան, մեծ քթով և մեծ շուրթերով, պանդոկների և գինու սրահար: Սիրում է պարծենալ իր ճանապարհորդություններով:
'''N քաղաքի բնակիչները'''
Տող 32.
*Գավառապետի տեղակալը
*Ոստիկանապետ
*Պալատի նախագահընախագահ
*Փոստապետ
*Դատախազ
*Կալվածատեր ՄանիլովըՄանիլով
*Մանիլովի կինը` Լիզոնկա Մանիլովան
*Մանիլովի 7-ամյա որդին` Ֆեմիստոկլյուս Մանիլով
*Մանիլովի 6-ամյա որդին` Ալկիդ Մանիլով
*Կալվածատիրուհի Կորոբոչկա Նաստասյա ՊետրովնանՊետրովնա
*Կալվածատեր Նոզդրյով
*Նոզդրյովի փեսան` Միժուև
Տող 55.
'''Երրորդ հատոր'''
 
«Մեռած հոգիներ» վեպի երրորդ հատորը ընհանրապես չի գրվել, սակայն կան տեղեկություննետեղեկություններ, որ դրանում երկու հերոս երկրորդ հատորից աքսորվում են Սիբիր, որտեղ և պիտի տեղի ունենար գործողությունը, այնտեղ է հայտնվում նաև Չիչիկովը<ref> Н. В. Гоголь. Собрание сочинений в восьми томах. Том 6. С. 316</ref>: Երրորդ հատորի կերպարների և մանրամասների մասին ոչինչ հայտնի չէ:
 
== Գրականություն ==