«Աստղադիտակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Տիեզերական մարմինների հետազոտությունները ռադիո ալիքների տիրույթում կատարվում են ռադիոաստղադիտակներով: Ռադիոաստղադիտակի հիմնական մասերն են. ընդունող [[անտենա]]ն և [[ռադիոմետր]]ը, զգայուն ռադիո-ընդունիչ, որը կարգաբերվում է ըստ հաճախության և ընդունող սարքավորումը: Քանի-որ ռադիո ալիքների տիրույթը զգալիորեն լայն է համեմատած օպտիկականի հետ, ռադիո ճառագայթման գրանցման համար օգտագործում են տարբեր կառուցվածքի ռադիոաստղադիտակներ, կախված տիրույթից: Երկարալիքային տիրույթում ([[մետր]]ային տիրույթ, տասնյակ և հայուրավորհարյուրավոր [[մեգահերց]]) օգտագործում են բազմաթիվ (տասնյակ, հարյուրավոր կամ նույնիսկ հազարավոր) պարզագույն ընդունիչներից կազմված ռադիոաստղադիտակներ: Ավելի կարճ ալիքների համար (դեցիմետրային և սանիտիմետրային տիրույթներ, տասնյակ գիգահերց) օգտագործվում են կիսա կամ ամբողջական պտույտով պարաբոլիկ անտենաներ: Բացի այդ, [[լուծման կարողություն|լուծման կարողության]] բարձրացման նպատակով նրանց միացնում են [[ինտերֆերոմետր]]երի մեջ: Երկրագնդի տարբեր ծայրերում գտնվող ռադիոսատղադիտակները միավորելիս մեկ ցանցի շրջանակներում, խոսում են գեր-երկար հիմքով ռադիոինտերֆերոմետրիայի (ԳԵՀԻ) մասին: Այսպիսի ցանցի օրինակ կարող է համարվել ամերիկյան [[Շատ երկար հիմքով ցանց]]ը ({{lang-en|Very Long Baseline Array}}):