«Հեռուստացույց»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1908]] թվականին հայ գյուտարար [[Հովհաննես Ադամյան]]ը ստեղծեց երկգույնանի սարք՝ ազգանշանների հաղորդման համար («Սարք՝ տեղական լույսի փնջի՝ արտացոլված [[հայելի|հայելային]] տատանագրիչից, Գեյսլերի խողավակների գունավորման տատանումների համար» հայտը ներկայացվել է 1907 թվականին)։ Ավելի ուշ նա ստացավ անոլագիական արտոնագիր [[Մեծ Բրիտանիա]]յում, [[Ֆրանսիա]]յում և Ռուսաստանում (1910 թվականին՝ «Պատկերների փոխադրիչ՝ էլեկտրական փոխացմամբ հեռավորության վրա»)։ [[1918]] թվականին ԳովհաննեսՀովհաննես Ադամյանը հավաքեց Ռուսաստանում առաջին տեխնիկան, որը ունակ էր ցույց տալ սև ու սպիտակ պատկերներ (ստատիկ ֆիգուրաներ), ինչը ահռելի մեծ քայլ էր հեռուստատեսային տեխնոլոգիայի զարգացման համար։ [[1925]] թվականին նա ստացավ տեխնոլոգիա՝ եռագույն հեռուստացույցի ցուցադրման համար։ Սկավառակի պտտման հետ միասին երեք գույնը մեկ պատկերի մեջ էին միացված։ Փորձարարական դիդումները եղել են նույն թվականին [[Երևան]]ում։ Գոյություն ունեն բազմաթիվ ցուցադրություններ և [[1928]] թվականին էլեկտրոնային հեռուցտացույցի ստեղծումից հետո՝ [[Տաշքենդ]]ից Գրաբովսկի և Բելյանսկի գիտնականի շնորհիվ։ Պատմության մեջ առաջին ընդունիչ-հեռուստացույցը, որի վրա անցկացվել էր տաշքենդյան փորձը, կոչվեց՝ «տելեֆոտ»։