«Հողագիտություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ուսումնասիրվում է հողը՝ որպես բնական մարմին, [[արտադրություն|արտադրության]] միջոց և աշխատանքի առարկա։ Հողագիտական ուսումնասիրությունների սկիզբը դրվել է [[18-րդ դար]]ի վերջերին։ 18-րդ և [[19-րդ դար]]երի սահմաևագծում [[Գերմանիա]]յում Թեյերն առաջարկեց [[բույս]]երի սննդառության հումուսային տեսությունը։ 19-րդ դարի 40-ական թվականներին Յուրի Լիբիխը առաջ քաշեց բույսերի հանքային սննդառության տեսությունը, որը նպաստեց հողի քիմիական հետազոտության ընդլայնմանը և հողագործության մեջ ագրոերկրաբանական ուղղության ձևավորմանը, ըստ որի հողը դիտվում էր որպես երկրաբանական գոյացություն, հոդմնահարման արդյունք։

===== Գենետիկական հողագործություն =====

Գենետիկական հողագործությունը ստեղծվել է [[Ռուսաստան]]ում։ Դրա ծագման թվականը ընդունվում է «Ռուսական սևահող» ("Русский чернозем") մենագրության հրատարակման տարեթիվը ([[1883]])։ Այստեղ ձևակերպված են նրա տեսության հիմնական դրույթները՝ հողը ինքնուրույն բնապատմական մարմին է, առաջացել է լեռնային ապարների (որոնցից որակապես տարբերվում է) մակերևութային շերտերից՝ կենդանի օրգանիզմների ներգործության և կլիմայական որոշակի պայմաններում։

[[Պատկեր:Global soil regions.jpg|500px|մինի|կենտրոն|Հողի գլոբալ քարտեզ]]