Մատթեոս առաքյալը հիշատակվում է բոլոր համատեսների` Մատթևսի, Մարկոսի և Ղուկասի Ավետարաններում (վերջին երկուսում` որպես '''Ղևի, Ալփեոսի որդի''' (Մարկոս, 2:14. Ղուկաս, 5:27,29): Նրանցից միայն ինքը Մատթեոսն է իրեն այդ անվամբ կոչում [[Հիսուս Քրիստոս|Հիսուսի]] կողմից կանչվելու դրվագում. ''«Եվ Հիսուս այնտեղով անցնելով՝ տեսավ Մատթեոս անունով մի մարդու, որ նստել էր մաքսատանը, ու նրան ասաց. «§Իմ հետրի՛ցհետևի՛ց արի»։արի։ Եվ նա վեր կենալով՝ գնաց նրա հետեւից։հետևից։ Եվ երբ Հիսուս նրա տանը սեղան էր նստել, ահա բազմաթիւ մաքսավորներ ու մեղավորներ եկան բազմեցին Հիսուսի և նրա աշակերտների հետ»''¦ (Մատթ. 9:9-10 հմմտ. Մարկ. 2:14, Ղուկ. 5:27-29): [[Մարկոս ավետարանիչ]]ը նրան հիշատակում է որպես Ալփեոսի որդի (Մարկ. 2:14): Որպես Մատթեոս` հիշատակվում է 12 [[առաքյալներ]]ի ընտրության ժամանակ (Մատթ. 10:3, Մարկ. 3:18, Ղուկ. 6:15): Հարկահավաք Ղևի-Մատթեոսը հավանաբար բնակությամբ [[Կափառնաում]]ից էր, քանի որ մաքսատունն էլ սահմանամերձ Կափառնաումում էր գտնվում: Որպես մաքսավոր` նա պետք է ատելի լիներ հրեա ժողովրդի կողմից, քանի որ մաքսավորները աշխատում և հաճախ էլ հարստահարում էին հրեաներին հօգուտ [[Հռոմեական կայսրություն|Հռոմեական կայսրության]], ուստի և Մատթեոսի ընտրությունը որպես [[առաքյալներ|առաքյալ]], չափազանց լուրջ քայլ էր: Վերջին հիշատակությունը Մատթեոս առաքյալի մասին արվում է [[Գործք առաքելոց]]ում (1:13):
