«Հովհաննես Քաջազնունի»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1918]] - [[1919]] թ-ի ձմռանը տիֆի համաճարակի արդյունքում մահանում էեն [[Արամ Մանուկյան]]ը ու Պետական վերահսկող պաշտոնը զբաղեցնող [[Մինաս Բերբերյան]]ը, իսկ Հովհաննես Քաջազնունին ու [[Սիրական Տիգրանյան]]ը նույնպես վարակվում, բայց հաջողությամբ ապաքինվում են։ [[1919]] թ-ի [[փետրվարի 15]]-ին ՔաջազնունունՔաջազնունին գործուղումգործուղվում ենէ [[Վրաստան]], իսկ այնուհետև [[ԱՄՆ]]՝ վարելու այնտեղ հայանպաստ բանակցություններ։ Նույն ժամանակ Քաջազնունիննա ներկայացնում է իր կառավարության երրորդ կազմը.

Վերադառնալով Հայասան [[1920]] թ-ի սեպտեմբերին՝ նա իրականացնումզբաղեցնում է [[ՀՀ Ազգային ժողով]]ի նախագահի տեղակալի պաշտոնը։ Իսկ [[նոյեմբերի 25]]-ին ստանձնում է ԱԺ նախագահի պաշտոնը <ref name="orientica">[http://orientica.net/index.php?title=Hovhannes_Kajaznouni Hovhannes Kajaznouni]</ref>։ Սովետական զորքերի ներխուժման արդյունքում Քաջազնունին ձերբակալվում է ու անցկացնում շուրջ մեկ ու կես ամիս ճաղերի հետևում։բանտում։

[[Փետրվարյան ապստամբություն]]ից հետո, Քաջազնունին ստանձնում է բոլշևիզմի զոհերի ընտանիքներին աջակցության խորհրդի նախագահությունը։ խորհրդինԽորհուրդը տրամադրում է 10, իսկ այնուհետև 50 միլիոն ռուբլի։ ԱպստամությանԱպստամբության ձախողման արդյունքում՝ Քաջազնունին լքում է Հայաստանը, ապրում Իրանում, Հնդկաստանում, Եգիպտոսում, [[Ռումինիա]]յում։ Բուխարեստում եղած ժամանակ նա լքում է [[ՀՅԴ]] շարքերը ու [[1923]] թ-ին գրում է «ՀՅՀ. ԴաշնակցությունըՅ. Դաշնակցութիւնը անելիք չունի այլեւս» աշխատությունը։աշխատությունը եւ լքում՝ [[ՀՅԴ]] շարքերը։

[[1935]] թ-ին Բուլվարնայա ու 27-րդ փողոցի խաչմերուկում նա կառուցում է շենք, որը դառնում է քաղաքիԼենինականի ներդաշնակ մաս, ու 1988 թ-ի երկրաշարժից հետո մնում է կանգուն <ref name="hayazg"/>։

[[1930-ականների բռնաճնշում|Ստալինյան բռնաճնշումների]] տարիներին՝ [[1937]] թ-ին նա ձերբակալվել ու 1938-ի հունվարի 10-ին գնդակահարվել է ՆԺԿ բանտում։ Իր անձնական արխիվը՝ բոլոր նախագծերով ու էսկիզներովէսքիզներով առգրավվել է և անհետ կորել։

Հովհաննես ՔաջազնունուՔաջազնունին կինը՝ամուսնացել է Սաթենիկ Միրիմանյան։Միրիմանյանի Զույգը ամուսնացել էհետ 1889 թվականի ամռանը՝ամռանը ՝ անկախ այն փաստից, որ Սաթենիկի հայրը ծայր աստիճան դեմ էր իրենց ամուսնությանը։ <ref name="nakhsh">[http://nakhshkaryan.blogspot.com/2014/05/blog-post_4.html#.VF0lVtYf_bw ՄԵՐ ՄԵԾԵՐԸ. Հովհաննես Քաջազնունի]</ref>

[[Պատկեր:Hovhannes-Kajaznouni-children.jpg|800px|մինի|Հովհաննես Քաջազնունու զավակները|center]]Քաջազնունին ուներ 4 որդի ու 2 դուստր։ Ավագը դուստր Անահիտն էր, ում անունը ծնդյան ժամանակ դրել էին Հրաչյա, սակայն աղջիկը հետագայում վերձնումվերցնում է Անահիտ անունը։ Երկրորդը Արամն էր, հետո ծնվեցին ԱշոտըԱշոտն ու Ռուբենը (երկվորյակներ), Կարենը, Մարգարիտը <ref name="nakhsh"/>։ 1914 թվականին ավագ երեք որդիները կամավոր մեկնեցին ռազմաճակատ։ Փոքրը՝ Կարենը, շատ փոքր էր դեռ։

* Քաջազնունի Յովհաննէս,, Բաց նամակ Z-ին Թուրքիա, թե Ռուսաստան՚'Ռուսաստան, Պուքրէշ, 1924, 54 էջ, Պէյրութ, 1965, 64 էջ, Երեւան, 1990, 47 էջ։

* Քաջազնունի Յովհաննէս,, Հ. Յ. Դաշնակցութիւնը անելիք չունի այլեւս՚', Պուքրէշ, 1923, 91 էջ, Վիեննա, 1923, 108 էջ, Թիֆլիս, 1923, 111 էջ, Գահիրէ, 1954, 112 էջ, Երեւան, 1993, 87 էջ։

* Քաջազնունի Յովհաննէս,, Հայաստանի հանրապետութիւն՚'հանրապետութիւն, 1993, 32 էջ։