«Լյուդովիկոս XII (Ֆրանսիայի թագավոր)»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Կարլ VIII]]-ի մահից հետո, Լյուդովիկոսը առանց խոչընդոտների բարձրացավ գահին և իր բոլոր նախկին թշնամիներին վերաբերվեց մեծահոգաբար։ Ցանկանալով ունենալ Ֆրանսիսյի հետևում Բրիտանիան, նա ամունացավ [[Կարլ VIII]]-ի այրու՝ [[Աննա Բրիտան]]ի հետ (իր առաջին կնոջից, ոչ գեղեցիկ Ժաննայից, նա բաժանվեց [[Ալեքսանդր VI]] պապի թույլտվությամբ):։

Լյուդովիկոսի վարած արտաքին քաղաքականությունը բերեց մի շարք անհաջող պատերազմների։ Լինելով [[Վալենտինա Վիսկոնտի (դքսուհի Օրլեանսկի)|Վալենտինա Վիսկոնտի]] թոռը, նա պահանջներ ներկայացրեց [[Միլանի դքսություն|Միլանի դքսությանը]]: [[Կարլ VIII]] օրինակին հետևելով, մտածում էր [[Նեապոլիտանական թագավորություն]]ը գրավելու մասին։ Նրա կողմից էին պապը, ֆրանսիական պալատակները, [[Հենրի VII (Անգլիա)|Հենրի VII]] և [[Մաքսիմիլիան I (Սուր Հռոմեական կասրության կայսեր )|Մաքսիմիլիան I կայսրը]]: Իր հմուտ զորահրամանատարների հետ միասին Լյուդովիկոսը շարժվեց դեպի [[Իտալիա]], անցավ [[Ալպեր]]ով (1499 թ.-ի հուլիս) և սպետեմբերի 14-ին վերցրեց [[Միլան]]ը: Միլանցիները ապստամբեցին, բայց Լյուդովիկոսին հաջողվեց հնազանդեցնել նրանց՝ գերի վերցնելով [[Լյուդովիկո Սֆորզա]]:Լյուդովիկոսը [[Գրանադա]]յում պայմանագիր կնքեց [[Ֆերդինանդ II (Արագոնի թագավոր)]] հետ, և կիսեց [[Նեապոլի թագավորություն]]ը: Նեապոլի թագավոր [[Ֆեդերիկո (Նեապոլի թագավոր)|Ֆեդերիկոն]] գերեվարվեց ([[1501]]):։ Լյուդովիկոսը ստացավ [[Աբրուցո]]ն և [[Կամպանիա]]ն: