«Համազասպ Համբարձումյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Համազասպ Ասատուրի Համբարձումյան''' (25. 9. [[1880]], գյուղ Բասարգեչար (այժմ՝ քաղաք [[Վարդենիս]], [[ՀՀ]] [[Գեղարքունիքի մարզ]]ում), 3. 2. [[1965]], [[Երևան]], թաղված է [[Բյուրական]]ում), թարգմանիչ, գրականագետ։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1953), պրոֆեսոր (1954)։ [[ՀԽՍՀ]] գիտության վաստակավոր գործիչ (1962)։ [[Վիկտոր Համբարձումյան]]ի հայրը։ Մեկ տարի սովորել է Երևանի թեմական դպրոցում, ապա՝Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցում,1987 թվականին ավարտելով մեկնում է Մոսկվա,շարունակել ուսումը Լազարյան ճեմարանում,որտեղ նա ուսուցանել է Կարապետ Կուսիկյանի, Գր.Խալաթյանի մոտ:1900 թվականին ավարտելով մեկնում է Թիֆլիս, մեկ տարի սովորում է տեղի երկրորդ արական գիմնազիայում: 1902-1908 թվականներին սովորել և ավարտել է [[Սանկտ Պետերբուրգ]]ի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը:Բացի ռուսերենից տիրապետել է նաևհին հունարենին և լատիներենին:1908 թվականին վերադառնալով Կովկաս մինչև 1911 թվականը զբաղվել է իրավաբանությամբ, հետո զբաղվել է մանկավարժությամբ,դասավանդել է Թիֆլիսի միջնակարգ դպրոցում:Թղթակցել է մի շարք թերթերի, այդ թվում «Բանբեր»,«Գործ», «Մշակ», «Հորիզոն» ,որտեղ լույս են տեսել նրա հրապարակապոսական հոդվածներն ու բանաստեղծությունները: 1925 թվականին մեկնել է Սանկտ Պետերբուրգ՝դասավադելու տեղի համալսարանում: 1927_1928 թվականներին Վիեննայում տպագրել է իր բանաստեղծությունները ՝երեք հատորովՙ մեկ հատորով էլ հրատարակում է ռուսերեն բանաստեղծությունները:Անտիկ գրականություն է դասավանդել [[ԵՊՀ]]-ում։Մենագրություն է գրել Հոմերոսի մասին, որի համար ստացել է բանասիրական գիտությունների դոկտորի աստիճան: Լույս են տեսել նրա «Արյուն էջեր» (1903), «Անհունի էջերում» (1904), «Հպարտ հոգու երգերից» (1905) և այլ գրքեր։ Թարգմանել է եվրոպական և ռուսական բանաստեղծների, [[հին հունարեն]]ից՝ «Հույն ողբերգակներ» (1950, ժողովածուն), [[Հոմերոս]]ի «[[Իլիական]]ը» (1955)։ Համբարձումյանի անվան դպրոց կա Վարդենիսում։▼