'''Ուռհա''' (հայկական աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես Ուրհա, Օրֆա, Ռուհա Ուրֆա) — պատմական քաղաք Հյուսիսային Միջագետքում[[Միջագետք]]ում, հայտնի է նաև Եդեսիա ({{lang-grc|Ἔδεσσα}}; {{lang-syr|ܐܘܪܗܝ}}) անունով, որը սակայն ասորական աղբյուրներում չի գործածվում: Հելլենիստական շրջանում եղել է [[Օսրոյենեի թագավորություն|Օսրոյենեի ասորական թագավորության]] մայրաքաղաքը, եղել էայնուհետև` [[Միջագետք Հայոց]]-ի մայրաքաղաքը, անցել է հռոմեացիների տիրապետության տակ, այնուհետև ընդգրկվել [[Բյուզանդական կայսրություն|Բյուզանդական կայսրության]] կազմի մեջ: 641թ. քաղաքը նվաճվել է արաբների կողմից, բյուզանդացիներին հաջողվել է կարճ ժամանակով վերանվաճել քաղաքը 1031թ.: Տաս տարտարի անց քաղաքը գրավել են սելջուկները: Ուռհան անցել է ձեռքից ձեռք մինչև 1098թ., երբ այն նվաճվել է խաչակիրների կողմից: 1144թ. քաղաքը գրավում է [[Մոսուլ]]ի տիրակալ Էմադ էդ-Դինը: Այդ իրադարձության առթիվ [[Ներսես ՇնորհալինՇնորհալի]]ն գրում է իր հռչակավոր ստեղծագործություններից մեկը` «Ողբ Եդեսիոյ» (1145-46) պոեմը: Քաղաքը հետագա դարերում անցել է հաջորդաբար Եգիպտոսի և Ասորիքի սուլթանների, մոնղոլների, թյուրք ցեղերի տիրապետության տակ, մինչև որ 1637թ. վերջնականապես մտել է Օսմանյան կայսրության տիրապետության տակ:
