«Արցախի մելիքություններ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
տառասխալ
Տող 43.
Այնուամենայնիվ, Խամսայի մելիքությունների տերերի ջանքերը զուր չանցան, մանավանդ XVIII դ. վերջին քառորդում, երբ նրանց ազատասիրական ոգորումները գլխավորում էր [[Հովհաննես Հասան-Ջալալյան]] կաթողիկոսը: Նրա գործունեությունը, միավորված Խամսայի մելիքությունների ու հարևան մյուս մելիքների, ինչպես նաև [[Հովսեփ Էմին]]ի, [[Հովսեփ Արղության]]ի ու [[Լազարյաններ]]ի եռանդուն ջանքերի հետ, լայն հունի մեջ դրեց ռուս-հայկական հարաբերությունները՝ հաստատուն հիմք ստեղծելով Արևելյան Հայաստանը պարսկական լծից ազատագրելու և Ռուսաստանին միացնելու համար:
 
Խամսայի մելիքությունների իշխանությունը վերչնականապեսվերջնականապես վերացավ XIX դ. կեսերին, Արևելյան Հայաստանը Ռուսաստանին միացնելուց (1828) հետո: [[Ջրաբերդի մելիքություն|Ջրաբերդի]] վերջին [[Մելիք-Վանի Աթաբեկյան]]ը, չնայած [[Ռուսաստան|Ռուսական թագին]] մատուցած իր բազմաթիվ ծառայություններին, 1953 թվին զրկվեց իր իշխանությունից և [[Կուսապատ]]ի շրջակայքում գտնվող տիրույթներից: Նախկին մելիքների ժառանգները մտան ռուսաց ծառայության մեջ՝ ճանաչվելով իբրև տոհմիկ [[ազնվական]]ներ:
 
==Տես նաև==