«Օձեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Մարդ]]կանց վրա օձերը գրեթե չեն հարձակվում։ Օձը խայթում է, երբ նրան տրորում են կամ ձեռքը մտցնում նրա թաքստոցը։ Օձի թույնը որսի և պաշտպանության նույնպիսի զենք է, ինչպես գիշատիչների ժանիքներն ու ճանկերը։ Թույնն արտադրվում է գլխի 2 կողմերում տեղադրված հատուկ գեղձերում, որտեղից ծորաններով անցնում է թունավոր ատամների մեջ։ Օձերը չեն կծում, այլ «կտցահարում» են՝ թույնը ներարկելով ատամներով առաջացրած վերքի մեջ։ Ատամները շատ սուր են, կեռանման, հետ ծռված։ Այն, ինչը սխալմամբ խայթ են անվանում, պարզապես օձի լեզուն է, որ միշտ «պարում» է նրա շուրթերի շուրջը։ Լեզուն շոշափում է շրջապատը, այն օձի շոշափելիքի օրգանն է. օդում և առարկաների վրա եղած քիմիական միացությունների մոլեկուլները լեզվով հավաքելով՝ փոխանցում է վերին ծնոտի առջևի մասում տեղադրված յակոբսոնյան [[օրգան]]ին, որի միջոցով տարբերակում է նյութերի ծանոթ ու անծանոթ լինելը։ Շառաչող (բոժոժավոր) օձի աչքերից քիչ ներքև կան 2 փոսիկներ։ Դրանք ընկալում են [[կենդանիներ]]ի մարմնից անջատվող ջերմությունը՝ զանազանելով ջերմաստիճանի մեկ հազարերորդականի հասնող տարբերությունները։Օգտակարությունն Այդ պատճառով էլ օձը կարողայն է, հանգիստնրանց որսթույնից անել լիակատար մթության մեջ։ Գիտնականները ջանումպատրաստում են բացահայտելարժեքավոր օձի այդ օրգանի գաղտնիքը և դրան նմանվող սարք պատրաստել։ Բացի թունավոր օձերիցդեղորայք, կան նաև բազմաթիվ ոչիսկ թունավոր օձեր։ Մարդիկ հաճախ անխտիր ոչնչացնում են օձերին. փոքրերին՝ [[թույն]]ի վախից, մեծերին՝ հանուն շահույթի. օձերի կաշվից գեղեցիկ պայուսակներ,խայթոցի գոտիներդեմ ևհատուկ կոշիկներշիճուկ են պատրաստում։կիրառում։

== Հայաստանում հանդիպող օձեր ==