«Գոդֆրուա Բուլյոնցի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Գոդֆրուա IV Բուլյոնցի ''', նաև '''Գոդֆռուա դը Բուլյոն''' ({{lang-fr|Godefroi de Bouillon}}, {{lang-nl|Godfried van Bouillon}}, {{ԱԾ}}), Բուլյոնի կոմս ([[1076]]-[[1096]]), Ներքին [[Լոթարինգիա]]յի հերցոգ ([[1087]]-[[1096]]): [[1096]]-[[1099]]թթ. թվականներին [[Առաջին խաչակրաց արշավանք]]ի նախաձեռնողներից մեկը, [[Երուսաղեմ]]ի գրավումից հետո դառնում է [[Երուսաղեմի թագավորություն|Երուսաղեմի թագավորության]] արքան: Հրաժարվելով թագադրվել այն քաղաքում որտեղ [[Հիսուս Քրիստոս]]ին թագադրեցին փշե պսակով՝ ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան ընդունեց ''«Աստծո գերեզմանի պաշտպան»'' տիտղոսը ({{lang-la|Advocatus Sancti Sepulchri}}):

[[Գյուղացիների արշավանք|Աղքատների խաչակրաց արշավանքի]] տապալումից հետ Գոդֆրուա Բուլյոնցին (այդ ժամանակ արդեն լոթարինգիայիԼոթարինգիայի հերցոգ) իր եղբայրներ` [[Բալդուին I (Երուսաղեմի արքա)|Բալդուինի]] և Էստաշի հետ միասին գլխավորեց խաչակիրների կազմակերպվածկանոնավոր բանակը: Նրանց ընկալում էին որպես` [[Հռոմի Պապ]]ի դաշնակիցներ: Աննա Կոմնենոսի վկայությամբ Գոդֆրուաի բանակը կազմված էր 10 հազ.հազարանոց հեծյալիցհեծելազորից
և 70 հազ.հազարանոց հետևակայիններիցհետևակից, սակայսակայն այս թվերը զգալիորեն ուրճացված են: մինչևՄինչև զորքերը գլխավորելը Գոդֆրուաը վաճառեց իր ունեցվածքի զգալի մասը այդ թվում նաև Բուլյոնի կոմսությունը<ref name="Վիյմառ50">Վիյմառ. - Էջ 50.</ref>.: Լոթարինգիացիները արշավեցին առաջինը և նրանց առաջնորդներից պահանջվեց մեծ ջանքեր գործադրել, որպեսզի ընդհանուր հայտարարի գանհասնեն [[Հունգարիայի թագավորություն|Հունգարիայի]] բնակիչների հետ` ովքեր լավ էին հիշում աղքատ-խաչակիրների անմարդկային գործողությունները: [[Բելգրադ]]ից ոչ հեռու ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան հանդիպեց Բյուզանդիայի[[Բյուզանդիա]]յի կայսեր [[Ալեքսիոս Ա Կոմնենոս]]ի դեսպաններին և կնքեց նրանց հետ դաշինքդաշինք՝ Բյուզանդացիները պարտավորվում էին սննդամթերք տրամադրել խաչակիրներին[[խաչակիրներ]]ին նրանց հողերը պաշտպանելու պայմանով: Այս համագործակցությունը տևեց մինչև խաչակիրները անհայտ պատճառներով պաշարեցին Սելիբրիա քաղաքը: Տագնապահար Ալեքսիոսը հրամայեց Գոդֆրուաին ներկայանալ իր մոտ [[Կոստանդնոպոլիս]]: Սակայն Գոդֆրուաը հրաժարվեց ընդունել աուդիենցիան և [[1096]] թ.թվականի [[դեկտեմբերի 23-ին]] լոթարինգիացիները հասան Կոստանդնոպոլսի պարիսպներին<ref name="Կոմնենոս282">Կոմնենոս. - Էջ 282.</ref>.: Ալեքսիոսը որոշեց դադարեցնել խաչակիրների սնուցումը մթերքներով, բայց այն բանից հետո, երբ խաչակիրները սկսեցին թալանել քաղաքի շրջակայքը կայսրը որոշեց վերականգնել սնուցումը: Զինված բախումներից հետո Ալեքսիոսը և ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան դաշինք կնքեցին ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան երթմնակալեց Ալեքսիոսին փոխարենը շատ գումար ստացավ: Երբ [[Կոստանդնոպոլիս]] ժամանեցին մնացած խաչակիրները ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան շարժվեց դեպի Նիկիա[[Նիկեա]]: ՆիկանՔաղաքը գրավելուց հետո խաչակիրները բաժանվեցինբաժանվեցին՝ առաջնագիծը ղեկավարում էր [[Բոհեմունդ I (Անտիոքի դուքս)|Բոհեմունդը]], իսկ թիկունքը ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան:

1099թ.[[1099]] թվականի [[հուլիսի 15]]-ին [[Երուսաղեմի պաշարում (1099)|Երուսաղեմը գրավելուց]] հետո ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան ընտրվեց արքա և ընդունեց «Աստծո գերեզմանի պաշտպան» տիտղոսը: Արքա դառնալուց հետո ԳոդֆրուաըԳոդֆրուան սկսեց ընդլայնել թագավորության տարածքները գրավելով Կեսարիան[[Կեսարիա]]ն, Ասկալոնը իրեն ենթարկեցնելով Հորդանան գետի ձախ ափի արաբ բնակչությանը: Նրա նախաձեռնությամբ մշակվեց օրենսդրություն: Ըստ Իբն ալ-Քալանիսի զոհվում է Աքքան[[Աքքա]]ն պաշարելու ընթացքում, իսկ ըստ ուրիշ աղբյուրների մահանում է խոլեռայից [[1100]] թվականին: