«Սելջուկյան սուլթանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 71.
[[Պատկեր:B%C3%BCy%C3%BCk_Sel%C3%A7uklu_Sultan%C4%B1_Melik%C5%9Fah.jpg|մինի|ձախից|Մալիք Շահ I (1072-1092)]]
 
Ալփ-Արսլանի (1063-1072) և Մելիք շահ I-ի (1072-1092) օրոք սելջուկները նվաճողական պատերազմներ են մղում [[Բյուզանդական կայսրություն|Բյուզանդական կայսրության]] դեմ, որի արդյունքում գրավում են [[Հայկական լեռնաշխարհ]]ը, [[Փոքր Ասիա]]ն և [[Սիրիա]]ն (Ասորքը): [[Սելջուկ-թյուրքերի արշավանքները Հայաստան]] տեղի են ունենում 11-րդ դարի կեսին:

[[1071]] թվականին տեղի է ունենում [[Մանազկերտի ճակատամարտ]]ը, որտեղ Բյուզանդական կայսր [[Ռոմանոս IV Դիոգենես]]ը գերի է ընկնում: Դրանով Փոքր Ասիան և Հայկական լեռնաշխարհը մտնում են Սելջուկյան սուլթանության մեջ: Նրանց գերագահությունն ընդունեցին [[Վրաց թագավորություն]]ը և նախկին [[Բագրատունիների թագավորություն|Բագրատունիների թագավորության]] մաս կազմող [[Վանանդի թագավորություն|Վանանդը]], [[Սյունիքի թագավորություն|Սյունիքը]], [[Խաչենի իշխանություն|Խաչենն]] և [[Տաշիր-Ձորագետի թագավորություն|Տաշիր-Ձորագետը]]:
 
1077 թվականին կայսրության արևմտյան հատվածում ձևավորվոմ է Փոքր Ասիայի կամ Ռումի սուլթանությունը, որը մայրաքաղաք [[Իկոնիա]]յի անունով հաճած կոչվում էր Իկոնիայի սուլթանություն (1077-1307): Մինչ այդ անկախ սուլթանություն էր ստեղծվել Սիրիայի տարածքում (1074-1117): 1092 թվականին՝ սելջուկյան սուլթան Մալիքշահ I-ի մահից հետո սելջուկյան սուլթանությունը սկսում է թուլանալ: Նրա դեմ արշավանքի կոչով հանդես է գալիս Հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցին՝ պապականության գլխավորությամբ: Պատրվակը [[Երուսաղեմ]]ն «անհավատներից» ազատագրելն էր:
 
== Թուլացում ==