«Հումանիստական հոգեբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 28.
Օլպորտն առաջինն է խոսել յուրաքանչյուր մարդու եզակիության մասին. յուրաքանչյուր մարդ անկրկնելի է և անհատական, քանի որ նրանում համադրվում են յուրահատուկ պահանջմունքներ, որակներ, որոնք Օլպորտն անվանել է գծեր: Այդ գծերը նա բաժանել է հիմնականների և գործիքայինների: Հիմնական գծերը խթանում են վարքը, գործիքայինները կազմում են վարքը և ձևավորում կյանքի գործընթացում, այսինքն՝ համարվում [[ֆենոտիպ]]ի կազմավորումներ: Գծերի այդ հավաքն էլ կազմում է անձի միջուկը<ref> Олпорт Г. Личность в психологии, 1998.[http://lib100.com/book/social_psychology/person_psy/_%D0%93%D0%BE%D1%80%D0%B4%D0%BE%D0%BD%20%D0%9E%D0%BB%D0%BB%D0%BF%D0%BE%D1%80%D1%82,%20%D0%9B%D0%B8%D1%87%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%B2%20%D0%BF%D1%81%D0%B8%D1%85%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%B8.pdf] (ստուգված է 06.02.2016.)</ref>:
 
Օլպորտի համար կարևոր է և այդ գծերի ինքնուրույնությունը, որը զարգանում է ժամանակի ընթացքում: Երեխան չունի այդ ինքնուրույնությունը, քանի որ այդ գծերը դեռ կայուն չեն և ամբողջականորեն ձևավորված չեն: Միայն սեփական անձը, որակներն ու անհատականությունը գիտակցող հասուն մարդու մոտ են գծերը դառնում ինքնուրույն և կախված չեն ոչո՛չ կենսաբանական պահանջմունքներից, ոչո՛չ հասարակության ճնշումից: Անձնային գծերի ինքնուրույնությունը հնարավորություն են տալիս մարդուն՝ բաց մնալու հասարակության համար, պահպանելու իր անհատականությունոը: Այս կերպ, Օլպորտը լուծում է նույնականացման և օտարման խնդիրը, որը ամենակարևորներից է հումանիստական հոգեբանության համար <ref>Олпорт Г. СТАНОВЛЕНИЕ ЛИЧНОСТИ. Избранные трулы. Под обшей редакиией П.А.Леонтьева. Москва Смысл 2002.</ref>:
 
Օլպորտը ոչ միայն մշակել է անձի իր տեսական հայեցակարգը, այլև առաջադրել է հոգեկանի համակարգային ուսումնասիրման բազմագործոնայի մեթոդներ:Ժամանակի ընթացքում Օլպորտը եկել է այն եզրակացությանը, որ [[հարցազրույց]]ը ավելի շատ [[ինֆորմացիա]] է տալիս և ավելի հուսալի մեթոդ է, քան հարցաթերթը, քանի որ թույլ է տալիս զրույցի ընթացքում փոխելու հարցերը, դիտելու փորձարկվողի վիճակն ու ռեակցիաները: Չափանիշների օբյեկտիվությունը, համակարգայնությունը տարբերում են Օլպորտի մշակած մեթոդները հոգեվերլուծական դպրոցի սոըբյեկտիվսուբյեկտիվ պրոյեկցիոն մեթոդներից<ref name="յարոշ"/>:
 
Օլպորտը ոչ միայն մշակել է անձի իր տեսական հայեցակարգը, այլև առաջադրել է հոգեկանի համակարգային ուսումնասիրման բազմագործոնայի մեթոդներ:Ժամանակի ընթացքում Օլպորտը եկել է այն եզրակացությանը, որ [[հարցազրույց]]ը ավելի շատ [[ինֆորմացիա]] է տալիս և ավելի հուսալի մեթոդ է, քան հարցաթերթը, քանի որ թույլ է տալիս զրույցի ընթացքում փոխելու հարցերը, դիտելու փորձարկվողի վիճակն ու ռեակցիաները: Չափանիշների օբյեկտիվությունը, համակարգայնությունը տարբերում են Օլպորտի մշակած մեթոդները հոգեվերլուծական դպրոցի սոըբյեկտիվ պրոյեկցիոն մեթոդներից<ref name="յարոշ"/>:
=== Կառլ Ռոջերս ===
{{Հիմնական|Ֆենոմենոլոգիական հոգեբանություն}}