«Աշոկա Մեծ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Պատկեր:Indian relief from Amaravati, Guntur. Preserved in Guimet Museum.jpg|մինի|Աշոկա կայսրը]]

 

[[Մ.թ.ա. 260|Մ.թ.ա. մոտ 260]]թ. Աշոկան կործանարար պատերազմ է մղում [[Կալինգա]] նահանգի (այժմ՝ [[Օդիշա]]) դեմ։ Նա նվաճում է Կալինգան, ինչն իր նախնիներից ոչ ոք (սկսած [[Չանդրագուպտա Մաուրյա]]յից) չէր արել։ Իր թագավորության գլխավոր կենտրոնը գտնվում էր Մագադհայում (այժմ՝ [[Բիհար]])։ Աշոկան Կալինգայի պատերազմի զանգվածային սպանություններին ականատես լինելուց հետո ընդունում է [[բուդդայականություն]]ը, որը նա մղել էր իր նվաճողական ձգտման պատճառով։ «Աշոկան անդրադարձավ Կալինգայի պատերազմին, որն ըստ որոշ տվյալների ունեցել է ավելի քան 100,000 զոհ և 150,000 աքսորյալ»։ Աշոկան աստիճանաբար ընդունեց բուդդայականությունը սկսած [[մ.թ.ա. 263]]թ. վերջերից։ Ավելի ուշ նա նվիրվում է Ասիայում բուդդայականության քարոզին և ստեղծում արձաններ, որոնք պատկերում էին Գաուտամա [[Բուդդա]]յի կյանքում տեղ գտած մի քանի նշանակալից դեպքեր։ Աշոկան բուդդայականությունը դիտարկում էր որպես մի ուսմունք, որը կարող էր մշակութային հիմք հանդիսանալ քաղաքական միասնության համար։ Աշոկան այժմ հիշվում է որպես մարդասեր կառավարիչ։ Կալինգայի հրովարտակում նա իր ժողովրդին դիմում է որպես իր «երեխաներ» և նշում, որ լինելով հայր նա իրենց լավն է ցանկանում։