'''Սարկոֆագ''' (բառացի՝ [[միս]] խժռող, մի տեսակ [[կրաքար]]ի անվանում, որն իբր ոչնչացնում էր դիակեներըդիակները), քարադագաղ, քարատապան, դագաղ, ոչ մեծ դամբարան հին ժողովուրդների մոտ, լայն առումով՝ ճարտարապետորեն և գեղարվեստորեն ձևավորված որևէ դագաղ։ Հատկապես դիտարժան են հին եգիպտական(բազմաթիվ մասերից կազմված, սկզբում՝ կացարանի տեսքով, իսկ մ․ թ․ ա․ 3-րդ հազարամյակից՝ [[մումիա]]կերպ), Էտրուսկյան (կափարիչին մահացածի ֆիգուրով), [[Հելլենիզմ|հելլենիստական]], Հին հռոմեական և վաղ միջնադարյան (հարթաքանդակներով և ճարտարապետական հարդարանքով) Սարկոֆագները։ Անտիկ Սարկոֆագների տիպը զարգացում է գտել [[Վերածնունդ|Վերածննդի]] և [[բարոկկո]]յի դարաշրջաններում։
