«Ապաֆի Միքայել Բ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1.
{{Իշխան|
'''Ապաֆի Միքայել Բ''' ({{lang-en|Apaffi Mihaly II}}), [[Տրանսիլվանիա]]յի [[իշխան]] (1690—1713)։ Հոր՝ Ապաֆի Միքայել Ապաֆիի մահից հետո ուներ լոկ անվանական [[իշխանություն]]։ [[Վիեննա]]յի արքունիքից նրա կախումը ուժեղացել է հատկապես [[1699 թվական]]ին, Կարլովիցի [[պայմանագիր]]ից հետո։ Ապաֆի Միքայել շարունակել է [[հայ]]երի նկատմամբ իր հոր քաղաքականությունը։ [[1696 թվական]]ի [[փետրվար 7]]-ի հրամանագրով Բաշդբալով [[գյուղ]]ում (տես [[Եղիսաբեթուպոլիս]]) հաստատված [[հայեր]]ին թույլատրել է ընտրել իրենց [[դատավոր]]ին, պահպանել իրենց [[դավանանք]]ը, ազատ [[Առևտուրը և արհեստագործությունը հելլենիստական դարաշրջանի Հայաստանում|առևտուր]]ր անել։ [[Հայեր]]ն իրավունք ունեին [[հարկ]] եղած դեպքում ուղղակի դիմել [[իշխան]]ին։ [[1700 թվական]]ի [[հուլիսի 26]]-ին Ապաֆի Միքայելի կինը՝ Կատարինե Բետլեն իշխանուհին, իր պաշտոնյաներին կարգադրել է, նկատի ունենալով [[հայեր]]ի [[ծառայություններ]]րը, նրանց չնեղել և [[տոնավաճառ]]ների ժամանակ թույլ տալ [[առևտուր]] անել ցանկացած տեղում։ [[1712 թվական]]ին [[Տրանսիլվանիա]]յի [[հայ]] [[կաթոլիկ]] առաջնորդ Օքսենտ Վրզարյան [[վարդապետ]]ը ցանկացել է Բաշդբալովի [[հայեր]]ին տեղափոխել իր հիմնած [[Գեռլա]] [[քաղաք]]ը, որտեղ նրանք պետք է [[կաթոլիկություն]] ընդունեին։ [[Հայեր]]ը դիմել են այն ժամանակ [[Վիեննա]]յում գտնվող Ապաֆի Միքայելին, որը [[Լեոպոլդու դի Բուլիոյնս|Լեոպոլդ]] [[կայսր]]ից խնդրել է թույլ տալ [[հայեր]]ին չտեղաշարժել։ [[Կայսր]]ը [[1712 թվական]]ի [[նոյեմբերի 25]]-ի իր գրությամբ հարգել է այդ խնդրանքը։ Ապաֆի Միքայելի հովանավորությունը նպաստել է, որ [[հայեր]]ը կառուցեն [[Եղիսաբեթուպոլիս]] [[քաղաք]]ը, որտեղ և պահպանել են իրենց [[դավանանք]]ը մինչև [[1731 թվական]]:▼
| պատկեր = Apafi MihályII.jpg
| անուն = Ապաֆի Միքայել Բ
| կյանք = [[1676 թվական]]ի, [[հոկտեմբերի 13]], [[Տրանսիլվանիա]] - 1713 թվական, փետրվարի 1 (36 տարեկան) Վիեննա
| տիտղոս = [[Մակեդոնիա|Մակեդոնիայի թագավոր]]
| տարեթիվ = [[336 ն. Ք.|336]] – [[323 ն. Ք.|323]]
| նախորդ =
| հաջորդ =
| գահակից =
| հայր = Միքայել Ապաֆի Ա
| մայր = Աննա (Bornemissza)
| դինաստիա =
}}
▲'''Ապաֆի Միքայել Բ''' ({{lang-en|Apaffi Mihaly II}}), [[Տրանսիլվանիա]]յի [[իշխան]] (1690—1713)<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Апафи (Михаил II)}}</ref>։ Հոր՝ Ապաֆի Միքայել Ապաֆիի մահից հետո ուներ լոկ անվանական [[իշխանություն]]։ [[Վիեննա]]յի արքունիքից նրա կախումը ուժեղացել է հատկապես [[1699 թվական]]ին, Կարլովիցի [[պայմանագիր]]ից հետո։ Ապաֆի Միքայել շարունակել է [[հայ]]երի նկատմամբ իր հոր քաղաքականությունը։ [[1696 թվական]]ի [[փետրվար 7]]-ի հրամանագրով Բաշդբալով [[գյուղ]]ում (տես [[Եղիսաբեթուպոլիս]]) հաստատված [[հայեր]]ին թույլատրել է ընտրել իրենց [[դատավոր]]ին, պահպանել իրենց [[դավանանք]]ը, ազատ [[Առևտուրը և արհեստագործությունը հելլենիստական դարաշրջանի Հայաստանում|առևտուր]]ր անել։ [[Հայեր]]ն իրավունք ունեին [[հարկ]] եղած դեպքում ուղղակի դիմել [[իշխան]]ին։ [[1700 թվական]]ի [[հուլիսի 26]]-ին Ապաֆի Միքայելի կինը՝ Կատարինե Բետլեն իշխանուհին, իր պաշտոնյաներին կարգադրել է, նկատի ունենալով [[հայեր]]ի [[ծառայություններ]]րը, նրանց չնեղել և [[տոնավաճառ]]ների ժամանակ թույլ տալ [[առևտուր]] անել ցանկացած տեղում։ [[1712 թվական]]ին [[Տրանսիլվանիա]]յի [[հայ]] [[կաթոլիկ]] առաջնորդ Օքսենտ Վրզարյան [[վարդապետ]]ը ցանկացել է Բաշդբալովի [[հայեր]]ին տեղափոխել իր հիմնած [[Գեռլա]] [[քաղաք]]ը, որտեղ նրանք պետք է [[կաթոլիկություն]] ընդունեին։ [[Հայեր]]ը դիմել են այն ժամանակ [[Վիեննա]]յում գտնվող Ապաֆի Միքայելին, որը [[Լեոպոլդու դի Բուլիոյնս|Լեոպոլդ]] [[կայսր]]ից խնդրել է թույլ տալ [[հայեր]]ին չտեղաշարժել։ [[Կայսր]]ը [[1712 թվական]]ի [[նոյեմբերի 25]]-ի իր գրությամբ հարգել է այդ խնդրանքը։ Ապաֆի Միքայելի հովանավորությունը նպաստել է, որ [[հայեր]]ը կառուցեն [[Եղիսաբեթուպոլիս]] [[քաղաք]]ը, որտեղ և պահպանել են իրենց [[դավանանք]]ը մինչև [[1731 թվական]]:
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{ՀՍՀ}}
== Կենսագրություն ==
| |||