'''Կնունդ I Մեծ''' (Knud den Store) (մոտ 995—1035[[995]]—[[1035]]), 1018-ից՝ [[Դանիա]]յի, [[1016-ից՝]] թվականից՝ [[Անգլիա]]յի, [[1028]]-ից՝ [[Նորվեգիա]]յի [[թագավոր]]։ Հոր՝ Մվեն I Եղանամորուսի հետ 1013-ից մասնակցել է Անգլիայի նվաճմանը։ Էդմունդ Երկաթակողի մահից հետո հռչակվել է համայն Անգլիայի թագավոր։ Հենվել է մանր կալվածատերերի վրա և հովանավորել բարձրաստիճան հոգևորականությանը։ Եղբոր՝ Հարալդ 11-ի մահից հետո գրավել է Դանիայի գահը, ստեղծել ազնվականական հատուկ զորք (տինգլիդ)։ Վտարելով Օլաֆ II Հարալդսոնին՝ տիրել է նաև Նորվեգիայի գահին։ Ստեղծել է լայնածավալ պետություն, որը քայքայվել է նրա [[մահ]]ից հետո։
