«Քրիստոֆ Վիլիբալդ Գլյուկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 3.
| բնօրինակ_անուն =Christoph Willibald Ritter von Gluck
| պատկեր = Christoph Willibald Gluck painted by Joseph Duplessis.jpg
| ալտերնատիվ =
| նկարագրություն =
| լայնություն =
| landscape =
| գույն =non_performing_personnel
| ի ծնե անուն =
| մականուն =
| ծննդյան օր =
| ծննդավայր =
| երկիր =
| վախճանի օր =
| վախճանի վայր =
| ժանրեր =
| մասնագիտություն =
| գործիքներ =
| գործունության տարիներ =
| լեյբլեր =
| կապված է =
| կայք =
| հայտնի գործիքներ =
}}
'''Քրիստոֆ Վիլիբալդ Գլյուկ''' ([[գերմաներեն]]՝ Christoph Willibald Ritter von Gluck, [[հուլիսի 2]] [[1714]] - [[նոյեմբերի 15]] [[1787]]), գերմանացի [[օպերա]]յին երգահան, օպերային ռեֆորմատոր։ Առավել հայտնի են և այսօր էլ երբեմն բեմադրվում են նրա «[[Օրփեոս և Էվրիդիկե]]» (Orfeo ed Euridice 1762), «[[Ալկեստե (Գլյուկ)|Ալկեստե]]» (Alceste , 1767), «Պարիս և Հեղինե» (Paride ed Elena, 1770), «[[Իփիգենիան Ավլիսում (օպերա)|Իփիգենիան Ավլիսում]]» (Iphigénie en Aulide, 1774), «[[Արմիդե (օպերա)|Արմիդե]]» (Armide, 1777), «[[Իփիգենիան Տավրիսում (օպերա)|Իփիգենիան Տավրիսում]]» (Iphigénie en Tauride, 1779) օպերաները։
Տող 32 ⟶ 13՝
== Ստեղծագործություններ ==
[[1760]]-ական թվականներին լիբրետիստ Ռ․ Կալցաբիջիի հետ նախաձեռնել է օպերայի ռեֆորմը։ Գլյուկի այս շրջանի օպերաները («Օրփեոս և Եվրիդիկե», [[1762]] թվական, «Ալքեստե», [[1767]] թվական, «Պարիս և Տեղինե», [[1770]] թվական) Վիեննայի ազնվական արվեստասերներն ընդունեցին անտարբերությամբ։ [[1773]] թվականին Գլյուկը տեղափոխվել է [[Փարիզ]], ուր առաջադեմ մտավորականությունը, հատկապես հանրագիտակները (Դ․ Դիդրո, ժ․ ժ․ Ռուսո, ժ․ ՚Ալամբեր) մեծագույն հետաքրքրություն են ցուցաբերել նրա ռեֆորմատորական օպերաների նկատմամբ։ Փարիզյան շրջանի բեմադրությունները («Իփիգենիան Ավլիսում», [[1774]] թվական, նոր խմբ․՝ «Օրփեոս», [[1774]] թվական, «Ալքեստե», [[1776]] թվական, «Արմիդա», [[1777]] թվական, «Իփիգենիան Տավրիդում», [[1779]] թվական) մեծ հաջողություն ունեցան։ Գլյուկը դիտելով օպերան որպես սինթետիկ ժանր, հակադրվեց «օպերա-սերիայի» գաղափարական և գեղարվեստական սկզբունքներին՝ վերացնելով դրամայի և երաժշտության միջև եղած հակասությունը, երաժշտության գեղարվեստական արժանիքները բխեցնելով լիբրետտոյի արժանիքներից։ Ընտրելով դիցաբանական թեմաներ՝ Գլյուկը «օպերա-սերիայի» ավանդույթներին հակառակ սիրային թեմայի փոխարեն ընդգծում է քաղաքացիականությունը, որ առանձնապես անհրաժեշտ էր ֆրանս, բուրժուական հեղափոխության նախօրեին։ Գլյուկը իր օպերաներում օգտագործել է կոմիկական օպերայի կոմպոզիցիայի հստակությունը, կերպարների անհատական վառ բնութագրումը, երաժշտական արտահայտչամիջոցների պարզությունն ու մատչելիությունը։
{{Արտաքին հղումներ}}
 
== Ծանոթագրություններ ==
{{ՀՍՀ}}
{{ծանցանկ}}
 
{{Արտաքին հղումներ}}
{{ՀՍՀ}}
{{DEFAULTSORT:Գլյուկ, Քրիստոֆ Վիլիբալդ }}
[[Կատեգորիա:Անձինք այբբենական կարգով]]